"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Και ανάδελφοι και ανιστόρητοι;

Οπως είχε πει και ο πάλαι ποτέ Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κύριος Χρήστος Σαρτζετάκης (το Κ κεφαλαίο, όπως το απαιτούσε), οι Ελληνες είναι έθνος ανάδελφον.  


Διαβάζοντας κάποιος τα στατιστικά στοιχεία των πανελλαδικών εξετάσεων, θα διαπίστωνε και κάτι ακόμη: ότι είμαστε και έθνος ανιστόρητων μαθητών.


Και σε αυτό βέβαια δεν φταίνε μόνο τα παιδιά, αλλά και οι καθηγητές και όσοι επιλέγουν τα θέματα των τελικών εξετάσεων. Οι βαθμοί που έλαβαν και έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Παιδείας προκαλούν σοκ. Σε ένα ποσοστό πάνω από 90% στην Ιστορία Γενικής Παιδείας οι μαθητές που το επέλεξαν για να εξεταστούν πήραν κάτω από τη βάση!  


Εάν αυτό δεν είναι καμπανάκι για το μέλλον, ποιο είναι, αναρωτιόμαστε, για μια χώρα όπου σε κάθε βήμα που κάνεις συναντάς την Ιστορία της;


Πραγματικά, στο παρελθόν, όταν διαπιστώναμε σε διάφορα ρεπορτάζ με αφορμή τις εθνικές επετείους απαντήσεις που προκαλούσαν γέλιο, θεωρούσαμε ότι ήταν αποσπασματικό γεγονός και ότι γινόταν από «χαβαλέ» των παιδιών. 


Δυστυχώς τα πράγματα απ' ό,τι αποδείχτηκε είναι πολύ σοβαρότερα. Γενιές Ελληνοπαίδων μεγαλώνουν χωρίς να έχουν τελικά αίσθηση και επαφή με την Ιστορία του τόπου τους. Και, ως γνωστόν, λαός που δεν γνωρίζει την Ιστορία του οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό.


Το ερώτημα που προκύπτει πλέον είναι:  
Tις πταίει γι' αυτήν την κατάντια. Φταίει ο τρόπος διδασκαλίας, φταίει το πλαίσιο των ερωτήσεων; Διότι, όταν το ποσοστό αποτυχίας είναι τόσο υψηλό, οι τελευταίοι που ευθύνονται είναι οι ίδιοι οι μαθητές. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δύο χρονιές συνεχόμενες, 82% πέρυσι και πάνω από 90% φέτος κάτω από τη βάση, δείχνουν ότι επειγόντως απαιτούνται αλλαγές. Οχι απλά για να μάθουν να παπαγαλίζουν την Ιστορία, αλλά για να την αγαπήσουν και να καταλάβουν τη χρησιμότητά της.


Σε διαφορετική περίπτωση, μετά την απώλεια της συνέχειας που καλλιεργεί η γλώσσα, θα απολέσουμε ως έθνος ακόμη έναν πυλώνα, αυτόν της ύπαρξής μας. Αυτόν της ιστορικής συνέχειας.  


Και τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας για όσα θα ακολουθήσουν σε έναν κόσμο όπου όλοι ανακαλύπτουν τα ταυτοτικά στοιχεία τους, με εξαίρεση εμάς τους Ελληνες


Editorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: