"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΑΝΑΡΧΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ζωντανοί στόχοι

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ


Ξύπνησε πολύ νωρίς· ίσως ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του που είχε χρησιμοποιήσει αυτό το απάνθρωπο εργαλείο βασανισμού που το λένε «ξυπνητήρι» – για το οποίο μέχρι τότε νόμιζε, όπως όλοι οι πραγματικά ελεύθεροι και αγωνιζόμενοι άνθρωποι, ότι ήταν χρήσιμο μόνο για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών. Πλύθηκε, ντύθηκε καλά γιατί έξω έκανε κρύο και ήπιε το γάλα του. Eπειτα πήρε το καλάσνικοφ που του είχε ετοιμάσει αποβραδίς η μαμά του και βγήκε έξω.


Προχώρησε άνετα στον προορισμό του. Ανέβηκε ανενόχλητος την Αραχώβης, σταμάτησε σε καλή θέση από την κλούβα με τους αστυνομικούς έξω από τα γραφεία της ΠΑΣΟΚάρας στη Χαρ. Τρικούπη, στόχευσε και πυροβόλησε τρεις φορές. 


Eνας αστυνομικός τραυματίστηκε στο στήθος, όχι σοβαρά. Eφυγε όπως είχε έλθει, περπατώντας – πολύ προσεκτικά, είμαι σίγουρος, γιατί ο δρόμος γλιστρούσε. Οι αστυνομικοί που είχαν δεχθεί την επίθεση... ειδοποίησαν την αστυνομία. 


Τι άλλο να έκαναν, αφού οι εντολές τους είναι να μην αντιδρούν; 


Ο ρόλος τους εκεί είναι να υπάρχουν ως στόχοι για την εκτόνωση των «παιδιών».  


Και η κυβέρνηση το έχει δείξει ότι δεν θέλει με τίποτα να τα ενοχλήσει. Eναν τέτοιο εμφύλιο η Αριστερά δεν τον αντέχει· είναι ζήτημα ευαισθησιών και, φυσικά, συμφερόντων...
 
Δεχθήκαμε;
Φοβάμαι μήπως φανώ και πάλι περίεργος, αλλά...


  η δήλωση της προέδρου Φώφης Γεννηματά ήταν πολύ ενοχλητική, καθώς ξεκινούσε με την πρόταση: «Σήμερα δεχθήκαμε δολοφονικό, τρομοκρατικό χτύπημα»· έστω και αν συνέχισε ως εξής: «Χτύπημα που είχε ως στόχο τους αστυνομικούς που φρουρούσαν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, αλλά και το ίδιο το κόμμα μας ως θεσμό της Δημοκρατίας».


Είναι εμφανές ότι αυτό που απέμεινε από το ιστορικό ΠΑΣΟΚ –και του οποίου η ορθή ονομασία είναι ΠΑΣΟΚάρα– έχει μεγάλη ανάγκη από τόνωση της αυτοπεποίθησής του. Είναι όμως εκνευριστική υπερβολή –για να το πω κομψά– να προβάλλεται ως το κύριο θύμα της επίθεσης. Με την αυτοπροβολή, η πρόεδρος Φώφη εξισώνει την απόπειρα δολοφονίας των αστυνομικών με την επίθεση σε ντουβάρια και τζαμαρίες – τα οποία, βεβαίως, συμβολίζουν ένα θεσμό της Δημοκρατίας και, επιπλέον, έχουν καθαγιαστεί από το πέρασμά της από εκεί της θνητής παρουσίας του Μεγάλου. Oπως και να το κάνουμε, όμως, δεν είναι το ίδιο, ιδίως όταν υπάρχει ένας τραυματισμένος αστυνομικός.
 

Εκείνοι που δέχθηκαν τo πράγματι «δολοφονικό, τρομοκρατικό χτύπημα» ήσαν οι αστυνομικοί. 


 Η ΠΑΣΟΚάρα είναι κατά βάση ο λόγος για τον οποίον συγκεντρώνονται πάντα εκεί αστυνομικοί. Αυτοί είναι το αγαπημένο θήραμα των αναρχικών. Ο τρομοκράτης πηγαίνει εκεί για να κυνηγήσει αστυνομικό και, δευτερευόντως, για να κυνηγήσει πασόκο. Τον βολεύει ότι χάρη στο ΠΑΣΟΚ έχει έναν κυνηγότοπο δίπλα στο σπίτι του. Κι αν δεν τα καταφέρνει να πετύχει αστυνομικό, μένει με την ικανοποίηση ότι χτύπησε ΠΑΣΟΚ, έστω το κτίριο. Σαν τον κυνηγό που δεν βρήκε μεγάλο θήραμα και, νευριασμένος καθώς επιστρέφει πίσω άπραγος, την τραβάει σε μια τυχαία κότα που τον κοίταξε περίεργα.
 
Aνευ αντικρίσματος
Ο Γιάννης Μουζάλας, με δήλωσή του από τη Βουλή, ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη για όσους μετανάστες και πρόσφυγες αντιμετωπίζουν τον χιονιά μέσα σε σκηνές. 



Ακούγεται γενναίο εκ μέρους του, αλλά πόση αξία έχει η ανάληψη ευθύνης; 


 Oση ακριβώς και η περιβόητη δήλωσή του εξαιτίας της οποίας προκλήθηκε ο καβγάς με την αντιπολίτευση: «Κανένας άνθρωπος δεν είναι σε σκηνές». Εντάξει, δεν εννοούσε ότι όσοι είναι σε σκηνές δεν είναι άνθρωποι, διότι μετά πρόσθεσε: «Εκτός από λίγους σε Βαγιοχώρι και Ελληνικό». Αλλά και όπως εξήγησε αργότερα, η δήλωσή του εξαιρούσε τα νησιά, αναφερόταν μόνο στην ηπειρωτική Ελλάδα. Για κάποιο λόγο (άνθρωπος είναι), είχε ξεχάσει τη νησιωτική.


Παρ’ όλα αυτά, εμείς ας κάνουμε μια παύση εδώ, για να φωνάξουμε «μπράβο» και να χειροκροτήσουμε, διότι είναι φανερό από τη μόνιμη έκφραση απελπισίας στο πρόσωπό του ότι χρειάζεται ενθάρρυνση και ψυχολογική υποστήριξη. Για να κάνει τι, όμως, να παραιτηθεί, όπως ζητεί η αντιπολίτευση;  


Ευπρόσδεκτο θα ήταν, για πολιτικούς λόγους, αλλά δεν θα προσέφερε τίποτε στην υπόθεση. Θα τον αντικαθιστούσε κάποιος χειρότερος και ανεπαρκέστερος – φαντασθείτε, π.χ., τον Κυρίτση στη θέση του Μουζάλα.  


Ας μην αυταπατώμεθα· τα προβλήματα που προξενεί η διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να αντιμετωπιστούν από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνον η αλλαγή κυβέρνησης θα μας απαλλάξει.
 
Μόνο ΠΑΣΟΚ
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο! Ο λόγος για τον υπουργό τον Π. τον Κουρουμπλή, ο οποίος διέψευσε δημοσίευμα (ακριβέστερα, προέβη σε διευκρινίσεις) σχετικά με τον διορισμό ως μετακλητών στο υπουργικό γραφείο του πέντε ανιψιών του και της συζύγου του.  


Διευκρίνισε ότι οι αναφερόμενοι στο δημοσίευμα ως διορισθέντες δεν υπηρετούν σήμερα στο γραφείο του (προφανώς, όμως, έχουν περάσει από εκεί) και το κυριότερο ότι δεν επρόκειτο για διορισμούς, αλλά για αποσπάσεις, καθώς τα συγκεκριμένα πρόσωπα ήσαν ήδη υπάλληλοι του Δημοσίου.  


Μα, τι άλλο θα μπορούσαν να είναι, αφού επρόκειτο για τη σύζυγο και τα ανίψια του;  

Μια ζωή ΠΑΣΟΚ ήταν ο Π. ο Κουρουμπλής και μάλιστα βαθύ – αυτό που θα επιβιώσει μαζί με τις κατσαρίδες έπειτα από πυρηνική καταστροφή. Επομένως, πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν η σύζυγος και τα ανίψια του να μην είναι δημόσιοι υπάλληλοι; 


Oχι πια και να μηδενίσουμε τελείως το έργο του ΠΑΣΟΚ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: