"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


KOINΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Αρχηγοί» (στην εθνική m@l@k1@...)

Tου Γεωργίου Σουρή
(1η δημοσίευση: 1883 στο περιοδικό «Μη Χάνεσαι». )



«Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι,
 κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό·
 ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ
 τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ.
 Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ κάθε Ρῳμιὸς λεβέντης,
 μόνον αὐτὸς πρωθυπουργός, μόνον αὐτὸς ἀφέντης.


Τί ἀρχηγῶν κατακλυσμός! ... κι᾿ οἱ Ἕλληνες ἐκεῖνοι, 
ποὺ τὸν καφέ των βερεσὲ εἰς τὰ Χαυτεῖα πίνουν,
 ἂν ἀρχηγίαν ἔξαφνα κανένας τοὺς προτείνῃ,
 δὲν θὰ διστάσουν βέβαια καὶ Ἀρχηγοὶ νὰ γίνουν.
 Κι᾿ αὐτὸς ὁ ἕσχατος Ρωμηὸς γιὰ ὅλα κάτι ξέρει,
 Ἕλληνος τράχηλος ποτὲ ζυγὸν δὲν ὑποφέρει.


Ἰδοὺ νταῆς φουστανελλᾶς μὲ φέσι καὶ σελάχι! 
ποιὸς ξέρει ἂν Πρωθυπουργὸς δὲν γίνῃ καμμιὰ ᾿μέρα;
 ποιὸς ξέρει πόσα σχέδια καὶ ἀπαιτήσεις θἄχη,
 καὶ ἂν τὴν διπλωματικὴ δὲν συνταράξῃ σφαῖρα;
 Ὤ! ναί! ποτὲ τὸν Ἕλληνα μὴ θεωρῆτε πτῶμα... 
σ' ὅλους θὰ ἔλθη ἡ σειρὰ νὰ κυβερνήσουν κόμμα.


Μᾶς λείπει ἕνας ἀρχηγός;... πενῆντα ξεφυτρώνουν,
 τὸ ἕνα κόμμα χάνεται;... θὰ ἔβγουν ἄλλα δέκα· 
ὅλοι γιὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχηγοῦ μαλλόνουν,
 κι᾿ ἴσως ἀργότερα μᾶς βγῇ στὴ μέση καὶ γυναῖκα. 
Ἀλλὰ κι᾿ ἐγὼ ὁ ἀφανὴς τῶν Ἀθηνῶν πολίτης
 ἐλπίζω πὼς καμμιὰ φορὰ θὰ γίνω Κυβερνήτης. 


[...]

Μονάχα ἕνας βασιλεὺς μὴ μένη ᾿ς τὸ Παλάτι, 
πενῆντα δυὸ τουλάχιστον ἂς ἦνε βασιλεῖς,
 ὅλοι ἂς ἔβγουν κύριοι ᾿ς τῶν ἄλλων τὸ γεινάτι,
 κι᾿ ὀγδόντα πέντε Πρόεδροι ἂς γίνουν τῆς Βουλῆς.
 Ὅλοι τρανοὶ πολιτικοί, κανένας ἰδιώτης, 
ὅλοι ποζάτοι στρατηγοί, κανένας στρατιώτης».



Δεν υπάρχουν σχόλια: