ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ τις βασικές αρχές του πολιτικού ρεπορτάζ σε σπουδαστές
σχολής δημοσιογραφίας, συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι τα παιδιά
μαθαίνουν πιο εύκολα με ιστορίες και παραδείγματα. Ετσι, όταν ήρθε η
στιγμή να μιλήσω για την ψήφο, για τις εκλογές, προσπάθησα να σκεφτώ
έναν τρόπο να συνειδητοποιήσουν καλύτερα το ειδικό βάρος αυτής της
δημοκρατικής διαδικασίας. Είχα εξηγήσει τα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας,
είχα περάσει στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία και τους τύπους της και
είχα ήδη πιάσει τη… σταδιακή χαλάρωση στην προσοχή της τάξης.
Για να βεβαιωθώ ρώτησα ποιοι πήγαν να ψηφίσουν. Κάτω από τους
μισούς…
Μετά ρώτησα αυτούς που πήγαν αν γνώριζαν καλά, αν είχαν μια
καθαρή εικόνα γι’ αυτούς που σταυροδότησαν. Μόνο δύο απάντησαν ότι
«ναι», είχαν δει στην τηλεόραση, είχαν ακούσει στα ραδιόφωνα και είχαν
διαβάσει σε εφημερίδες και Διαδίκτυο τις απόψεις αυτών που ψήφισαν. Οι
υπόλοιποι με γελάκια είπαν ότι ψήφισαν όποιον αναγνώριζαν έστω και
φευγαλέα.
«Τι σημασία έχει;», ήταν το, ας πούμε, τελικό ελαφρά αδιάφορο
«διά ταύτα» των παιδιών.
Και τότε ρώτησα μια κοπελίτσα τι θα έκανε αν της ζητούσα να
υπογράψει ένα πληρεξούσιο με το οποίο θα μου εκχωρήσει για τέσσερα
χρόνια το δικαίωμα να αποφασίζω εγώ για τα… μαλλιά της. Τι χρώμα, τι
κούρεμα, τι χτένισμα… Θα το υπέγραφε;
Θα μου παραχωρούσε εν λευκώ το
προνόμιο να αποφασίζω εγώ και όχι αυτή για το look στο κεφαλάκι της;
Θα
με εμπιστευόταν;
Η γελαστή απάντηση ήταν «όχι φυσικά»…
Και αν όχι εμένα,
τότε ποιον θα εμπιστευόταν σε ένα τέτοιο «κορυφαίο» θέμα;
Θα
εμπιστευόταν έναν εξαιρετικά καλό κομμωτή, έναν καλλιτέχνη στο είδος
του.
Πολύ σωστά!
Τότε γιατί δίνει «πληρεξούσιο» πλήρους εκχώρησης της βούλησής της
για όλα τα θέματα, από τα πιο μικρά έως τα μεγάλα, ανέκκλητο για μια
τετραετία και σε ανθρώπους που δεν ξέρει και δεν ενδιαφέρεται καν να
μάθει τι ικανότητες έχουν;
Διότι αυτό είναι η ψήφος του πολίτη. Ενα
ανέκκλητο πληρεξούσιο προς κάποιους…
Η τάξη, όπως αντιλαμβάνεστε, «ξύπνησε» απότομα.
Το πρόβλημα είναι
ότι:
Δεν έχουν ξυπνήσει και δεν πρόκειται να ξυπνήσουν οι υπόλοιποι,
δηλαδή όσοι δεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς εκχωρούν όταν ρίχνουν το
ψηφοδέλτιο με το κόμμα της προτίμησής τους και τους σταυρούς στα
ονόματα.
Δεν αντιλαμβάνονται διότι κανείς δεν τους έμαθε από μικρά
παιδιά ότι είναι σαν να βάζουν την υπογραφή τους σε ένα πληρεξούσιο με
το οποίο δίνουν την εξουσία σε κάποιον/κάποιους να ενεργούν στο όνομά
τους.
Φοβάμαι λοιπόν ότι στις τελευταίες εκλογές ήταν περισσότεροι από κάθε
άλλη φορά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου