"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Εγώ από το σανίδι δεν κατεβαίνω!»

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Υπάρχει θεός και πολύ φοβάμαι ότι τον λένε Τσίπρα... Διότι αυτός έκανε υφυπουργό Παιδείας τον λατρεμένο μας Τεό, τον μεγάλο Πελέ του Θεάτρου και της Φιλοσοφίας, τον Θεοδόση Πελεγρίνη. (Τι χώρα είμαστε όμως, ε; Κανείς δεν πάει χαμένος εδώ. Για όλους ή, εν πάση περιπτώσει, για τους πιο απίθανους τύπους υπάρχει μια δεύτερη ή τρίτη ευκαιρία. Απορώ, ειλικρινά, γιατί, ενώ τα καταφέρνουμε τόσο καλά με την αξιοποίηση των περιτριμμάτων της πολιτικής, αποτυγχάνουμε οικτρά στην ανακύκλωση απορριμμάτων! Τέλος πάντων...).

Ο Τεό, λοιπόν, είναι ξανά μαζί μας και όπως δήλωσε κατηγορηματικά σε συνομιλητή του, «εγώ από το σανίδι δεν κατεβαίνω». 

Μα, ελπίζω, δεν του το ζήτησε κανείς! Ισα ίσα, που αυτό το «καλάμι» ―θέλω να πω, το σανίδι― θα μπορούσε να κρατήσει τον Πελεγρίνη μακριά από την Παιδεία και, συνεπώς, να τη γλιτώσει από περιττές βλάβες. Διότι αν κάποιος προσωποποιεί την αντίσταση στην εφαρμογή του νόμου της Διαμαντοπούλου είναι αυτός με τις αλησμόνητες γελοιότητές του.  

Προφανώς, η συμμετοχή του ως guest-star (κυριολεκτικά) στην κυβέρνηση, εκτός από τις πολιτικές συνδηλώσεις της καλύπτει και ένα πολιτιστικό κενό, μετά την αποπομπή από το υπουργείο του Τάσου Κουράκη. Διότι, αν και διακρίνονται σε διαφορετικό είδος της ο καθένας, αμφότεροι υπηρετούν τη λογοτεχνία και μάλιστα εμπνέονται από τα ποικίλα υπαρξιακά, ψυχολογικά κ.ά. προβλήματα των ανδρών της μέσης ηλικίας.
 
Το βέβαιο, πάντως, για τον Τεό μας είναι ότι: 
 
Δεν θα τολμήσει να κουνηθεί υπό τον Φίλη, ο οποίος, ανεξαρτήτως της αθεράπευτης αριστερίλας του και των ορατών διά γυμνού οφθαλμού συμπτωμάτων της, δεν παύει να είναι ένας ικανός «γραμμιτζής» και, οπωσδήποτε, ικανότερος του προκατόχου του.  
 
Ο τελευταίος απέδειξε ως υπουργός Παιδείας ότι είναι η γνήσια περίπτωση του αριστερού που αδυνατεί να περάσει από τον λόγο στην πράξη. Ο Αριστείδης Μπαλτάς πλήρωσε, κατά κάποιο τρόπο, την ξεφτίλα των κλειστών σχολείων. Γι’ αυτό, και εξορίσθηκε στο υπουργείο Πολιτισμού, όπου η απραξία ενός υπουργού ποτέ δεν έβλαψε καμία κυβέρνηση...

Δεν υπάρχουν σχόλια: