Στην οδό Πειραιώς, καθώς ερχόμουν στην
εφημερίδα χθες βραδάκι, παρ’ ολίγο να πέσω στο «προπορευόμενο όχημα»,
όπως θα έγραφε η αναφορά της ασφαλιστικής. Το κόκκινο φανάρι μού το
έκρυβαν δύο αφισέτες, δύο μικρά αριστουργήματα της λαϊκής τέχνης. Η μία
απεικόνιζε τον κ. Τσίπρα και η άλλη, από κάτω, τον κ. Λεβέντη.
Προς στιγμήν πήγα να εκνευριστώ. Πλην όμως, δεύτερες σκέψεις, επανέφεραν τη συστολική και τη διαστολική μου πίεση στη νομιμότητα. Σκέφτηκα πως στη χώρα αυτή γεννήθηκε η δημοκρατία. Ως εκ τούτου όσοι έχουν τα πνευματικά της δικαιώματα, μετρούν περισσότερο από ένα φανάρι της τροχαίας, το οποίο επιβάλλει αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις. Το σύμπαν είναι σοφό που θα έλεγε και ο στωικός Σενέκας.
Η ηρεμία μου απoκατεστάθη πλήρως όταν, φτάνοντας στο γραφείο, άκουσα τον κ. Κατρούγκαλο να ανακοινώνει τι θα κάνει όταν μεθαύριο επανέλθει στο υπουργείο του. Με τη σεμνότητα και τη σοφία που τον διακρίνει, διευκρίνισε βέβαια τι θα κάνει «αν είναι υπουργός». Oμως αυτό δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Είμαι βέβαιος πως θα είναι υπουργός και θα συνεχίσει το έργο του. Κι αυτό γιατί ο κ. Κατρούγκαλος είναι από τους ανθρώπους οι οποίοι, άμα τη εμφανίσει, μου εμπνέουν αισιοδοξία. Πώς να το πω; Το χαμόγελο, το κατσαρό μαλλάκι, το μαγουλάκι φράπα με παραπέμπουν σε αρσενική Φλόρα, ή αυτά τα υπέροχα πούτι του Ραφαήλου. Ροζ και γαλάζια χρωματάκια γύρω γύρω, σκέτη primavera. Ο λαός έδωσε στην άνοιξη μια ακόμη ευκαιρία για να ανθίσει.
Ευτυχώς ο κ. Κατρούγκαλος δεν είναι μόνος. Είναι επίλεκτο μέλος μιας μεγάλης ομάδας, της πλειοψηφικής, που κρατάει στα στιβαρά της χέρια την αναγέννηση της χώρας. Περιστοιχίζεται από ανθρώπους εγνωσμένου κύρους, όπως η κ. Χριστοδουλοπούλου, ο σύζυγός της, ο κ. Σκουρλέτης ή ο κ. Τσακνής. Και μη μου πει κανείς ότι ο κ. Τσίπρας ενδομύχως ήθελε να χάσει τις εκλογές, διότι τώρα θα πρέπει να διαχειρισθεί τη νίκη του, και δεν ξέρει πώς, διότι υπάρχει και ο κ. Φλαμπουράρης. Αυτός ξέρει. Το απέδειξε την επομένη των προηγούμενων εκλογών όταν παρουσιάσθηκε στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. για να πάρει το γνήσιο της υπογραφής.
Ευτυχώς που δεν άλλαξε τίποτε. Η χώρα θα συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο της αναγέννησης, της ανάπτυξης, οι επιχειρήσεις θα κλείνουν, κι αν λυθούν και κάποιες μικρολεπτομέρειες, όπως οι κλειστές τράπεζες και τα κλειστά σχολεία, σε λίγους μήνες η Ελλάδα θα είναι αγνώριστη.
Για καλό ή για κακό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει:
Nα μην αναγνωρίζουμε αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Προς στιγμήν πήγα να εκνευριστώ. Πλην όμως, δεύτερες σκέψεις, επανέφεραν τη συστολική και τη διαστολική μου πίεση στη νομιμότητα. Σκέφτηκα πως στη χώρα αυτή γεννήθηκε η δημοκρατία. Ως εκ τούτου όσοι έχουν τα πνευματικά της δικαιώματα, μετρούν περισσότερο από ένα φανάρι της τροχαίας, το οποίο επιβάλλει αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις. Το σύμπαν είναι σοφό που θα έλεγε και ο στωικός Σενέκας.
Η ηρεμία μου απoκατεστάθη πλήρως όταν, φτάνοντας στο γραφείο, άκουσα τον κ. Κατρούγκαλο να ανακοινώνει τι θα κάνει όταν μεθαύριο επανέλθει στο υπουργείο του. Με τη σεμνότητα και τη σοφία που τον διακρίνει, διευκρίνισε βέβαια τι θα κάνει «αν είναι υπουργός». Oμως αυτό δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Είμαι βέβαιος πως θα είναι υπουργός και θα συνεχίσει το έργο του. Κι αυτό γιατί ο κ. Κατρούγκαλος είναι από τους ανθρώπους οι οποίοι, άμα τη εμφανίσει, μου εμπνέουν αισιοδοξία. Πώς να το πω; Το χαμόγελο, το κατσαρό μαλλάκι, το μαγουλάκι φράπα με παραπέμπουν σε αρσενική Φλόρα, ή αυτά τα υπέροχα πούτι του Ραφαήλου. Ροζ και γαλάζια χρωματάκια γύρω γύρω, σκέτη primavera. Ο λαός έδωσε στην άνοιξη μια ακόμη ευκαιρία για να ανθίσει.
Ευτυχώς ο κ. Κατρούγκαλος δεν είναι μόνος. Είναι επίλεκτο μέλος μιας μεγάλης ομάδας, της πλειοψηφικής, που κρατάει στα στιβαρά της χέρια την αναγέννηση της χώρας. Περιστοιχίζεται από ανθρώπους εγνωσμένου κύρους, όπως η κ. Χριστοδουλοπούλου, ο σύζυγός της, ο κ. Σκουρλέτης ή ο κ. Τσακνής. Και μη μου πει κανείς ότι ο κ. Τσίπρας ενδομύχως ήθελε να χάσει τις εκλογές, διότι τώρα θα πρέπει να διαχειρισθεί τη νίκη του, και δεν ξέρει πώς, διότι υπάρχει και ο κ. Φλαμπουράρης. Αυτός ξέρει. Το απέδειξε την επομένη των προηγούμενων εκλογών όταν παρουσιάσθηκε στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. για να πάρει το γνήσιο της υπογραφής.
Ευτυχώς που δεν άλλαξε τίποτε. Η χώρα θα συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο της αναγέννησης, της ανάπτυξης, οι επιχειρήσεις θα κλείνουν, κι αν λυθούν και κάποιες μικρολεπτομέρειες, όπως οι κλειστές τράπεζες και τα κλειστά σχολεία, σε λίγους μήνες η Ελλάδα θα είναι αγνώριστη.
Για καλό ή για κακό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει:
Nα μην αναγνωρίζουμε αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου