Οι δραματικές και απάνθρωπες σκηνές της αναμονής των γερόντων μπροστά
στις τράπεζες για να λάβουν ψιχία από τη σύνταξή τους καταμαρτυρούν το
βάθος της υποταγής και αναξιοπρέπειας στην οποία διολισθαίνει η
«υπερήφανη» Ελλάδα της «πρώτη φορά» αριστερής διακυβέρνησης.
Η χώρα υπέστη μία μείζονα εθνική ήττα και όσο συντομότερα
συνειδητοποιηθεί τόσο λιγότερες θα είναι οι ούτως ή αλλιώς πολύ
δυσάρεστες συνέπειές της.
Την στιγμή αυτή βαρύνουσα σημασία έχει ο ρόλος
των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Οι πιστωτές δεν πρόκειται να
ξαναασχοληθούν μαζί μας αν υπερισχύσει το ΟΧΙ στο αυτοκτονικό
δημοψήφισμα που προκήρυξε ελαφρά τη καρδία το ανεγκέφαλο κυβερνητικό
σχήμα.
Έτσι το βλέπουν αυτοί και έτσι οφείλουμε να το δούμε κι εμείς,
εκόντες άκοντες.
Αυτή την δραματική στιγμή προέχει η υπερψήφιση του ΝΑΙ
για να διασωθεί ότι ακόμη μπορεί να περισωθεί.
Επαναλαμβάνω, για μία
ακόμη φορά, κάτι που ξαναέγραψα, πριν ακόμη αρχίσει να συνειδοποιείται
το μέγεθος της ήττας μας: «και άλλα έθνη βρέθηκαν στην δυσάρεστη θέση να
υπογράψουν συνθήκες παράδοσης, με πρόσφατες περιπτώσεις την Γερμανία
και την Ιαπωνία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χώρες οι οποίες όμως
ανετάχθησαν και σήμερα ευημερούν».
Το πικρό ποτήρι της πραγματικότητας
δεν είναι δυνατόν πλέον να αποφευχθεί.
Ας έχουμε την ειλικρίνεια να παραδεχθούμε ότι, όπως τα κάναμε, με τις
κυβερνητικές μας αεροβασίες, μόνον με το ΝΑΙ θα επανέλθουμε στο τραπέζι
των διαπραγματεύσεων και την επίτευξη μιας συμφωνίας, φευ πολύ
δυσάρεστης, η οποία θα μας επιτρέψει την σταδιακή υπέρβαση της
ανθρωπιστικής κρίσεως της οποίας μόνον την αρχή βλέπουμε σήμερα.
Η τυχόν
επικράτηση του ΟΧΙ του κάθε Παλαβίτσα που έχει τα λεφτά του έξω, έχει
την δουλειά του έξω, και που είναι ο ίδιος γόνος μιας πλουσιότατης
οικογένειας που δεν την αγγίζει η κρίση, αλλά παρ’ όλα αυτά μας διοικεί
σήμερα, θα οδηγήσει την χώρα σε πλήρη πτωχοποίηση εκτός Ευρώπης, σε
δρόμους τριτοκοσμικούς αφροασιανικών προδιαγραφών, με προοπτικές
στρατιωτικής συντριβής από τα ελλοχεύοντα γειτονικά τρωκτικά, και
επιβολής τελικά μιας στρατιωτικής δικτατορίας με ότι ακόμη πιο αρνητικό
αυτή συνεπάγεται.
Το ΝΑΙ στην ήττα μας θα διασφαλίσει τουλάχιστον το «όχι» στην ολική
μας καταστροφή.
Όλα τα άλλα είναι παραπλανητικά και επικίνδυνα.
Ας
πάψουμε να ζούμε στον κόσμο μας και στην τρέλα μας, Ας σφίξουμε την
καρδιά μας και ας ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Η ώρα της κριτικής και των επικρίσεων,
και τα συνακόλουθα «σταφύλια της οργής», δεν είναι της στιγμής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου