Για να αντιμετωπίσουν μικρές χώρες μεγάλα προβλήματα απαιτούνται ηγέτες και κυβερνήσεις με δυσανάλογα μεγάλο εκτόπισμα. Ανθρωποι με γνώσεις, εμπειρία και ξεχωριστές ικανότητες διαπραγμάτευσης και, κυρίως, διαχείρισης. Στη νέα κυβέρνηση, και ο πιο καλόπιστος παρατηρητής αδυνατεί να διαγνώσει αυτά τα χαρακτηριστικά στη συντριπτική πλειονότητα των υπουργών.
Αντίθετα, υπάρχει άγνοια, απειρία, έλλειψη προετοιμασίας.
Ακόμη και ο φιλικά διακείμενος προς την Αθήνα νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν αναγνώρισε ότι «ίσως υπερεκτίμησα την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης», εκφράζοντας την έκπληξή του για το γεγονός ότι δρα χωρίς σχέδιο.
Η χώρα οδηγείται σε έναν «πόλεμο» που δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει, χωρίς εφόδια και, κυρίως, χωρίς ικανούς αξιωματικούς. Αντί να δημιουργήσει ένα «πολεμικό συμβούλιο» αποτελούμενο από τους «καλύτερους και ευφυέστερους» (κατά το πρότυπο των «best and brighest» που επέλεξε ο Τζον Κένεντι στην κρίση των πυραύλων της Κούβας το ’62), εμείς πορευόμαστε σαν το ζητούμενο να ήταν απλά να αντικατασταθούν ο Λαφαζάνης και ο Στρατούλης.
Το έλλειμμα είναι τόσο μεγάλο, που το διαπιστώνουν και τα ίδια τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Ακόμη και αν ολοκληρωθεί η νέα συμφωνία, και υπογραφεί το τρίτο και τελευταίο Μνημόνιο, η κυβέρνηση που θα κληθεί να εκσυγχρονίσει την Ελλάδα πρέπει να αποτελείται από ανθρώπους με ξεχωριστές ικανότητες. Από τους «καλύτερους και ευφυέστερους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου