ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Eυρώπη ή Αφρική?

Toυ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ

Το ερώτημα του δημοψηφίσματος, με τον τρόπο που τέθηκε, δεν αφορά, για τους μη παρανοϊκούς εξ ημών τουλάχιστον, τα άμεσα και τραγικά μας προβλήματα. Γραμμένο δίκην αρχαιοελληνικής στήλης, θα ήταν ορθότερο να είναι γραμμένο βουστροφηδόν και χωρίς κενά μεταξύ των λέξεων για να προσομοιάζει ακόμη περισσότερο με τα σπαράγματα του «σκοτεινού» και «οχλολοίδωρου» Ηράκλειτου.  

Το εν λόγω κίτρινο «σουντόκου» απευθύνεται δίκην μαντικού χρησμού του Λοξία Απόλλωνα από τους δοκησίσοφους ινστρούχτορες της εαμίτικης αριστεράς (της διανόησης του κιλού και της σακούλας) και τις συρίζουσες μαινάδες, φοιβάδες, θυϊάδες και ωσιβάδες της, κατά τρόπο απαξιωτικό και προσβλητικό σε έναν λαό που η κουστωδία της αριστερής ιντελιγκέντσιας εκτιμά υπεροπτικά ότι στην πλειονότητά του απαρτίζεται από κάφρους.

Γιατί μόνον από κάφρους, κρετίνους ή πνευματικά ηλίθιους θα είχε κάποιος το ανυπέρβλητο θράσος να τους ζητήσει να πουν ΟΧΙ σε κάτι που αυτός αμέσως μετά, «πριν αλέκτορα φωνήσαι», είχε ήδη πει ΝΑΙ, υποβεβλημένο μάλιστα επισήμως και υπογεγραμμένο φαρδιά-πλατιά από αυτόν τον ίδιο τον ερωτώντα, που προσπαθεί να τους εξαπατήσει περιβάλλοντάς το και επικαλύπτοντάς το με τον – φευ διάτρητο – μανδύα της εθνικής υπερηφάνειας, τον δρώντα ως κουρελού της υποτέλειάς του.

 
Η νεφελώδης πάντως και σουρεαλιστική εξύφανση του τρόπος του λέγειν «ερωτήματος», είναι ενδιαφέρουσα από απόψεως ψυχοπαθολογίας, καθότι ούτως ή αλλιώς αποπνέει έντονα την εξωγήϊνη αχλύ της «βαρ-ουφολογίας» («bar-ufology, my dear Watson», όπως θα έλεγε και ο Σέρλοκ Χόλμς), με την οποία ψεκαζόμαστε εδώ και καιρό από το υπερπέραν και το επέκεινα.  

Αν ήταν γραμμένο από ψυχολόγο, θα έλεγε κανείς ότι έγινε στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος που επιδιώκει να εκμαιεύσει, χωρίς να γίνει αντιληπτό, την υποδόρια σημερινή ταυτότητα των Ελλήνων, να τους «ψαρέψει» δηλαδή να απαντήσουν απονήρευτα στο υποφώσκον πολιτισμικό του ερώτημα: 

«Τί είσαι Έλληνα, κι αν δεν είσαι ακόμη, τί θα ήθελες να γίνεις; Ευρωπαίος ή Αφρικανός»; 

Η απάντηση, οσονούπω θα μας αποκαλυφθεί, χάρη στην έμπνευση της «πρώτη φορά αριστεράς» της υποβασταζόμενης από υπερδεξιές μαγκούρες, το πραγματικό μας είδωλο στον καθρέφτη. 

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα τρομάξουμε πολύ, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος…