Του Γ. Αγγέλη
Το ενδεχόμενο «ατυχήματος» στις σχέσεις Ελλάδας - Ευρωζώνης παίζεται τα επόμενα 24ωρα σύμφωνα με καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές προσκείμενες σε ευρωπαϊκή εκτός ευρωζώνης πρεσβεία στην Αθήνα.
Η περιπετειώδης συνάντηση Βαρουφάκη - Dijsselbloem φαίνεται να έπεισε -σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους- και τις δύο πλευρές, ότι η άσκηση ασφυκτικής πίεσης θα συνεχίσει και από τις δύο πλευρές με σημείο αμφισβήτησης αλλά και... επιβολής, την παρουσία της τρόικα στις διαπραγματεύσεις τις επόμενες εβδομάδες.
Το επίπεδο pressing από την ευρωπαϊκή πλευρά αναμένεται μάλιστα να αυξηθεί από σήμερα Δευτέρα, «ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων των συναντήσεων που θα έχει μέχρι τότε ο έλληνας Υπ. Οικονομικών κ. Βαρουφάκης με ομολόγους του και παράγοντες της Ευρωζώνης» τόσο από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όσο και από την πλευρά της ΕΚΤ.
Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε υπήρξαν πληροφορίες που φέρουν παράγοντες του Eurogroup να εξετάζουν το ενδεχόμενο έκτακτης συνάντησης του Συμβουλίου πριν από την επόμενη Τετάρτη, ημέρα που θα πρέπει να ανανεωθεί από την ΕΚΤ η χρήση του ELA για τις ελληνικές συστημικές τράπεζες.
Χαρακτηριστικό της έντασης αλλά και της πυκνότητας των γεγονότων και των επαφών που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι ότι από την μία πλευρά οι υπηρεσιακοί παράγοντες του EWG που προετοιμάζει τις συναντήσεις του Eurogroup δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν ή δεν είναι ενήμεροι για το ενδεχόμενο έκτακτης συνάντησης του Eurogroup, αλλά την ίδια στιγμή μέλη του Συμβουλίου αφήνουν σε διπλωματικό επίπεδο ανοικτό το ενδεχόμενο μιας τέτοιας έκτακτης συνάντησης στην οποία ο έλληνας Υπ. Οικονομικών θα τεθεί προς διλημμάτων διαφορετικών από εκείνα που έθεσε ο ίδιος στον κ. Dijsselbloem στην Αθήνα.
Ενδεικτική των σημείων στα οποία θα συγκεντρωθεί η πίεση τις επόμενες ημέρες θα είναι η αναμενόμενη παρέμβαση του κ. Juncker για τον οποίο επιφυλάσσεται -λόγω της εμπειρίας του- ιδιαίτερος ρόλος την επόμενη εβδομάδα.
Από την πλευρά της Αθήνας και του επιτελείου του κ. Τσίπρα τόσο στις τηλεφωνικές επαφές που έγιναν μετά το τέλος της συνάντησης Βαρουφάκη – Dijsselbloem, όσο και στην ενημέρωση των διπλωματικών κύκλων, τονίζεται με ιδιαίτερη έμφαση ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν μονομερείς ενέργειες που θα αφορούσαν την αθέτηση υποχρεώσεων (αποπληρωμή) προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η επισήμανση αυτή από την πλευρά Τσίπρα έχει σκοπό να πείσει την άλλη πλευρά ότι η Αθήνα δεν έχει σκοπό να οδηγήσει την αντιπαράθεση σε οριστικό σημείο ρήξης, καθώς η αθέτηση πληρωμών σε ΕΚΤ και ΔΝΤ θα ισοδυναμούσε με άμεση αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής σχέσης.
Ταυτόχρονα όμως υπάρχει επίσης επιμονή στην μη αποδοχή της τρόικα ως ενδιάμεσο φορέα συνεννόησης και αποφάσεων στις σχέσεις με την Ευρωζώνη.
Με πολύ προσοχή και επιμονή επίσης εντοπίζεται ως βασικό στοιχείο των θέσεων της νέας κυβέρνησης η πίεση για αναπροσαρμογή της δέσμευσης για πρωτογενή πλεονάσματα σε αποδοχή στόχων ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Καλά πληροφορημένες πληγές αναφέρουν ότι το στοιχείο αυτό πέραν του ότι ακυρώνει τις μεγάλες διαφορές ως προς το δημοσιονομικό κενό, επιχειρεί να μετατοπίσει την συζήτηση σε ένα σημείο το οποίο σιωπηρά αντιμετωπίζεται θετικά και από την πλευρά του ΔΝΤ εδώ και ένα περίπου χρόνο. Δυσκολεύει όμως ταυτόχρονα την συζήτηση για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους με το οποίο έχει δεσμευτεί η ευρωπαϊκή πλευρά έναντι του ΔΝΤ τον Νοέμβριο του 2012.
Ως απάντηση μάλιστα στην στόχευση αυτή και μήνυμα προς την Αθήνα και τον κ. Τσίπρα ερμηνεύονται οι επανειλημμένες αναφορές της γερμανικής πλευράς και της κας Merkel ειδικά, ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέο «κούρεμα» στο ελληνικό χρέος για να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά του...
Μία πλευρά αυτής της διελκυστίνδας που αναμένεται να γίνει περισσότερη φανερή τις επόμενες ημέρες έχει να κάνει με την παρέμβαση της Ουάσιγκτον.
Όπως το 2010 και το 2012 η εμπλοκή της αναμένεται να είναι επίσης σημαντική καθώς οι μέχρι σήμερα επίσημες δηλώσεις δείχνουν μεγάλη φροντίδα στο να διασφαλισθούν προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν να αποφευχθούν «ατυχήματα» στην Ευρωζώνη με αφορμή την Ελλάδα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά, όπως έγινε το 2010, τον σχεδιασμό της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ.
Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι οι παρερμηνείες από την ελληνική πλευρά για τι μπορεί να σημαίνει αμερικανική παρέμβαση για το θέμα αυτό στην Ευρωζώνη δεν φαίνεται να… λείπουν.
Σε κάθε περίπτωση η επόμενη εβδομάδα και δει τα 24ωρα που θα προηγηθούν της ανανέωσης του ELA για τις ελληνικές τράπεζες την επόμενη Τετάρτη, θα γνωρίσουν νέα ρεκόρ έντασης και τριγμών στις σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την Ευρωζώνη.
Το ενδεχόμενο «ατυχήματος» στις σχέσεις Ελλάδας - Ευρωζώνης παίζεται τα επόμενα 24ωρα σύμφωνα με καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές προσκείμενες σε ευρωπαϊκή εκτός ευρωζώνης πρεσβεία στην Αθήνα.
Η περιπετειώδης συνάντηση Βαρουφάκη - Dijsselbloem φαίνεται να έπεισε -σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους- και τις δύο πλευρές, ότι η άσκηση ασφυκτικής πίεσης θα συνεχίσει και από τις δύο πλευρές με σημείο αμφισβήτησης αλλά και... επιβολής, την παρουσία της τρόικα στις διαπραγματεύσεις τις επόμενες εβδομάδες.
Το επίπεδο pressing από την ευρωπαϊκή πλευρά αναμένεται μάλιστα να αυξηθεί από σήμερα Δευτέρα, «ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων των συναντήσεων που θα έχει μέχρι τότε ο έλληνας Υπ. Οικονομικών κ. Βαρουφάκης με ομολόγους του και παράγοντες της Ευρωζώνης» τόσο από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όσο και από την πλευρά της ΕΚΤ.
Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε υπήρξαν πληροφορίες που φέρουν παράγοντες του Eurogroup να εξετάζουν το ενδεχόμενο έκτακτης συνάντησης του Συμβουλίου πριν από την επόμενη Τετάρτη, ημέρα που θα πρέπει να ανανεωθεί από την ΕΚΤ η χρήση του ELA για τις ελληνικές συστημικές τράπεζες.
Χαρακτηριστικό της έντασης αλλά και της πυκνότητας των γεγονότων και των επαφών που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι ότι από την μία πλευρά οι υπηρεσιακοί παράγοντες του EWG που προετοιμάζει τις συναντήσεις του Eurogroup δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν ή δεν είναι ενήμεροι για το ενδεχόμενο έκτακτης συνάντησης του Eurogroup, αλλά την ίδια στιγμή μέλη του Συμβουλίου αφήνουν σε διπλωματικό επίπεδο ανοικτό το ενδεχόμενο μιας τέτοιας έκτακτης συνάντησης στην οποία ο έλληνας Υπ. Οικονομικών θα τεθεί προς διλημμάτων διαφορετικών από εκείνα που έθεσε ο ίδιος στον κ. Dijsselbloem στην Αθήνα.
Ενδεικτική των σημείων στα οποία θα συγκεντρωθεί η πίεση τις επόμενες ημέρες θα είναι η αναμενόμενη παρέμβαση του κ. Juncker για τον οποίο επιφυλάσσεται -λόγω της εμπειρίας του- ιδιαίτερος ρόλος την επόμενη εβδομάδα.
Από την πλευρά της Αθήνας και του επιτελείου του κ. Τσίπρα τόσο στις τηλεφωνικές επαφές που έγιναν μετά το τέλος της συνάντησης Βαρουφάκη – Dijsselbloem, όσο και στην ενημέρωση των διπλωματικών κύκλων, τονίζεται με ιδιαίτερη έμφαση ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν μονομερείς ενέργειες που θα αφορούσαν την αθέτηση υποχρεώσεων (αποπληρωμή) προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Η επισήμανση αυτή από την πλευρά Τσίπρα έχει σκοπό να πείσει την άλλη πλευρά ότι η Αθήνα δεν έχει σκοπό να οδηγήσει την αντιπαράθεση σε οριστικό σημείο ρήξης, καθώς η αθέτηση πληρωμών σε ΕΚΤ και ΔΝΤ θα ισοδυναμούσε με άμεση αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής σχέσης.
Ταυτόχρονα όμως υπάρχει επίσης επιμονή στην μη αποδοχή της τρόικα ως ενδιάμεσο φορέα συνεννόησης και αποφάσεων στις σχέσεις με την Ευρωζώνη.
Με πολύ προσοχή και επιμονή επίσης εντοπίζεται ως βασικό στοιχείο των θέσεων της νέας κυβέρνησης η πίεση για αναπροσαρμογή της δέσμευσης για πρωτογενή πλεονάσματα σε αποδοχή στόχων ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Καλά πληροφορημένες πληγές αναφέρουν ότι το στοιχείο αυτό πέραν του ότι ακυρώνει τις μεγάλες διαφορές ως προς το δημοσιονομικό κενό, επιχειρεί να μετατοπίσει την συζήτηση σε ένα σημείο το οποίο σιωπηρά αντιμετωπίζεται θετικά και από την πλευρά του ΔΝΤ εδώ και ένα περίπου χρόνο. Δυσκολεύει όμως ταυτόχρονα την συζήτηση για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους με το οποίο έχει δεσμευτεί η ευρωπαϊκή πλευρά έναντι του ΔΝΤ τον Νοέμβριο του 2012.
Ως απάντηση μάλιστα στην στόχευση αυτή και μήνυμα προς την Αθήνα και τον κ. Τσίπρα ερμηνεύονται οι επανειλημμένες αναφορές της γερμανικής πλευράς και της κας Merkel ειδικά, ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέο «κούρεμα» στο ελληνικό χρέος για να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά του...
Μία πλευρά αυτής της διελκυστίνδας που αναμένεται να γίνει περισσότερη φανερή τις επόμενες ημέρες έχει να κάνει με την παρέμβαση της Ουάσιγκτον.
Όπως το 2010 και το 2012 η εμπλοκή της αναμένεται να είναι επίσης σημαντική καθώς οι μέχρι σήμερα επίσημες δηλώσεις δείχνουν μεγάλη φροντίδα στο να διασφαλισθούν προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν να αποφευχθούν «ατυχήματα» στην Ευρωζώνη με αφορμή την Ελλάδα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά, όπως έγινε το 2010, τον σχεδιασμό της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ.
Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι οι παρερμηνείες από την ελληνική πλευρά για τι μπορεί να σημαίνει αμερικανική παρέμβαση για το θέμα αυτό στην Ευρωζώνη δεν φαίνεται να… λείπουν.
Σε κάθε περίπτωση η επόμενη εβδομάδα και δει τα 24ωρα που θα προηγηθούν της ανανέωσης του ELA για τις ελληνικές τράπεζες την επόμενη Τετάρτη, θα γνωρίσουν νέα ρεκόρ έντασης και τριγμών στις σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την Ευρωζώνη.
Τέλος σημαντικό και ίσως επικίνδυνο, αλλά όχι κυρίαρχο στοιχείο στην τροφοδοσία αυτής της έντασης, αποτελούν και τα εφευρήματα παραπληροφόρησης που συνεχίζουν να... διαχέονται με όλα τα μέσα με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα και ένταση και μετά την 25η Ιανουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου