Καλά, τι τσιγκουνιές είναι αυτές του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί μόνο 751 ευρώ κατώτατο μισθό και όχι 1.200 που πρότεινε παλιότερα το ΚΚΕ;
Τώρα το «κόμμα της εργατιάς» το έριξε στον ρεφορμισμό· κατέθεσε κι αυτό πρόταση νόμου για 751 ευρώ. Αλλά πάλι, είναι δυνατόν οι νεοφιλελεύθεροι Ιρλανδοί να βγαίνουν από τα αριστερά στον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη και να έχουν 1.462 ευρώ κατώτατο μισθό;
Πού πάει αυτή η χώρα όταν η αριστερή αντιπολίτευση δεν μπορεί να υποσχεθεί, τουλάχιστον τα διπλά από τους θατσερικούς Βρετανούς που δίνουν 1.190 ευρώ;
Μια αριστερή κυβέρνηση πρέπει να έχει θεσμοθετήσει τουλάχιστον 2.500 χιλιάρικα κατώτατο μισθό· μην ξεχνάμε ότι από τούτα εδώ τα χώματα θα ξεκινήσει η παγκόσμια επανάσταση του «ο καθένας σύμφωνα με τις ανάγκες του...».
Βεβαίως υπάρχει ένα ζήτημα. Ποια ελληνική επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να δώσει τέτοιους μισθούς;
Αυτό όμως δεν μας απασχολεί, όπως δεν χολοσκάμε για οτιδήποτε άλλο που αφορά την παραγωγικότητα. Ως γνωστόν, στην Ελλάδα λύσαμε ένα από τα βασικά προβλήματα της οικονομικής επιστήμης. Διαγράψαμε το σκέλος της παραγωγής και πεισθήκαμε ότι η κατανάλωση είναι το πρώτο και το μοναδικό κινούν της οικονομίας. Κάπου πρέπει να μας περιμένει ένα Νομπέλ, και απομένει να δούμε ποιος θα το πρωτοπάρει...
Μεταξύ, όμως, της θεωρίας (που νομοθετείται) και της πραγματικότητας υπάρχει χάσμα. Σήμερα ελάχιστοι εργοδότες δίνουν τον βασικό μισθό 586 ευρώ· δεν δίνουν καν τα 510 ευρώ σε νέους κάτω των 25 ετών. Στις εταιρείες που ζητούν χαμηλής ειδίκευσης εργασίας -όπως π.χ. είναι μπαρ, σούπερ μάρκετ κ.λπ.- φτιάχνονται περίεργα σχήματα ελαστικών ωραρίων και στην ουσία οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται να δουλεύουν με μισθούς πολύ χαμηλότερους από τον κατώτατο. Εταιρείες που ζητούν υψηλής ειδίκευσης εργασία, πληρώνουν πάντα περισσότερα από τα νομοθετημένα για να προσελκύσουν τους καλύτερους.
Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι παράγει συντριπτικά περισσότερες θέσεις εργασίας πρώτου τύπου, ενώ οι επιχειρήσεις που ζητούν εξειδικευμένη εργασία φεύγουν λόγω γραφειοκρατίας και αυστηρής εργατικής νομοθεσίας· έστω κι αν αυτή ισχύει μόνο στα χαρτιά. Είναι απλό: Μια επιχείρηση που έχει ανοιχτεί στον διεθνή ανταγωνισμό το τελευταίο που χρειάζεται είναι να παίζει κρυφτό με την Επιθεώρηση Εργασίας για τις υπερωρίες π.χ. των προγραμματιστών της. Πρέπει να έχει την ευελιξία να προσλαμβάνει και να απολύει γρήγορα, διότι οι αλλαγές στην αγορά είναι ραγδαίες και η ζήτηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων αλλάζει ταχύτατα. Για να επιζήσει μια επιχείρηση σε τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον πρέπει να είναι εξαιρετικά ευέλικτη.
Σήμερα στην Ελλάδα παλεύουμε για προβλήματα του περασμένου αιώνα. Με ένα ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο ευνοούμε την παραγωγή κακοπληρωμένων θέσεων χαμηλής ειδίκευσης και αποτρέπουμε καθένα που θέλει να επενδύσει και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας που θα δημιουργούν μεγάλη προστιθέμενη αξία, αλλά και μεγάλες απολαβές.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ εμπροσθοφυλακή -και την κυβέρνηση ασθμαίνουσα να τον
προλάβει- αναπαράγουμε το ίδιο σύστημα σε όλο και χαμηλότερο επίπεδο.
Ετσι, ενώ οι πραγματικοί μισθοί θα μειώνονται όλο και πιο πολύ, εμείς θα
θέτουμε διαρκώς τον πήχυ ψηλότερα. Για να περνάμε άνετα από κάτω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου