"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΤΟΥΡΚΙΑ - ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Ο κίνδυνος καραδοκεί


Το «χαρτί» της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποφάσισε να χρησιμοποιήσει η Λευκωσία προκειμένου να αντιμετωπίσει τη νέα πρόκληση της Αγκυρας, την οποία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, χαρακτήρισε «συνέχεια της εισβολής» του 1974.
 
Ενα «όπλο» όμως που η Λευκωσία όφειλε να έχει επιστρατεύσει εδώ και τόσο καιρό, όταν για παράδειγμα η υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε. Τουρκία ευτέλιζε την προεδρεύουσα χώρα της Ε.Ε., την ίδια την Κύπρο, αρνούμενη μεταξύ άλλων να την αναγνωρίσει!

Η Αγκυρα κινείται με ευελιξία και σε αυτή την παρτίδα. Προκαλεί και μάλιστα κλιμακώνει την ένταση με σκοπό να δημιουργήσει τετελεσμένα, όπως έχει μάθει να κάνει. Η επίθεση άλλωστε είναι η καλύτερη άμυνα και στην περίπτωση της Ελλάδας μέχρι στιγμής η τακτική της έχει επιφέρει αποτελέσματα. Σε κάθε απειλητική κίνηση της Αγκυρας, η Αθήνα προτάσσει τα στήθη της, ως μια σύγχρονη Λυσιστράτη, σε επικοινωνιακό επίπεδο και στην πράξη υποχωρεί, δίνοντας ένα κομμάτι ακόμη από το ζωτικό της χώρο.

«Θα επικεντρωθούμε στους δύο τομείς που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας. Ο πρώτος είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εχουμε ήδη ενημερώσει τις Βρυξέλλες ότι δεν πρόκειται να συναινέσουμε στο άνοιγμα και το κλείσιμο οποιουδήποτε κεφαλαίου της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Ο δεύτερος είναι η άριστη σχέση που έχουμε με τα γειτονικά μας κράτη και εννοούμε το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τον Λίβανο, των οποίων οι σχέσεις με την Τουρκία αυτήν την περίοδο δεν είναι καθόλου καλές», είπε χθες ο κ. Χριστοδουλίδης.

Ακόμη όμως και ο πιο καλοπροαίρετος μπορεί να αναρωτηθεί, γιατί τώρα; 

Γιατί έπρεπε να πράγματα να φθάσουν έως εδώ ούτως ώστε η Λευκωσία να κινητοποιηθεί και να αξιοποιήσει αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει στη διάθεσή της; 

Το «χαρτί» της Ε.Ε. δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει το ίδιο αποτελεσματικά όταν επρόκειτο για τη διαπραγμάτευση με την τουρκοκυπριακή πλευρά -και στο βάθος με την Αγκυρα- για την επίλυση του Κυπριακού; 

Κυρίως, όμως, μπορεί πράγματι να αποτελέσει μοχλό πίεσης προς μία κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως μάλλον δεν κόπτεται ιδιαίτερα για να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας;

Και οι Βρυξέλλες, πού βρίσκονται οι κατοικούντες την Εσπερία;  

Δεν όφειλαν να έχουν σπεύσει -πιο ενεργά- να συνδράμουν την «αδελφή» Κύπρο σε αυτή τη νέα δύσκολη στιγμή; Ή και εκείνοι πέραν των δηλώσεων και των διαβημάτων, μετά το περίφημο «κούρεμα» των τραπεζικών καταθέσεων, αναζητούν τον τρόπο ώστε να επωφεληθεί ευρύτερα η ευρωπαϊκή κοινότητα από το φυσικό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου;

Η Τουρκία επιδιώκει να επιβάλει την επιθυμία της, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής και ο τρόπος επιμερισμού των εσόδων να αποτελέσουν όρο της σημερινής διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο πλευρών, της Λευκωσίας και της τουρκοκυπριακής κοινότητας, ασχέτως εάν η εμπορική εκμετάλλευση των κυπριακών κοιτασμάτων φυσικού αερίου και ενδεχομένως πετρελαίου είναι θέμα συζήτησης της επόμενης δεκαετίας.  

Κοιτάζει μπροστά και διεκδικεί από σήμερα. 

Ο κίνδυνος λοιπόν καραδοκεί, καθώς το νέο «Σχέδιο Ανάν» είναι ήδη έτοιμο και μέσα στη χλαπαταγή που ακολουθεί το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» όλα μπορεί να συμβούν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: