Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ
Τι είναι φορολογική δικαιοσύνη;
Α, πολύ εύκολο: να πληρώνουν οι άλλοι για σένα. Δηλαδή:
Έχω γράψει κάμποσες φορές -κόντρα στο ρεύμα- ότι ο φόρος στα ακίνητα είναι ΔΙΚΑΙΟΣ φόρος . Και επειδή, για πρώτη φορά, πληρώνουν όσοι έκαναν πάρτι φοροδιαφυγής μέσω αυτών και όσοι κέρδισαν από χαριστικές φορολογικές διατάξεις.
Ξαναγράφω ότι η επίκληση της «αδικίας» σε βάρος των φτωχών και η όψιμη «ευαισθησία» ορισμένων είναι μέγιστη υποκρισία. Όχι μόνο διότι, μέσω της θεωρίας «να μην πληρώσουν οι φτωχοί», έχουν στόχο να απαλλαγούν εκείνοι(κατά τεκμήριο πλούσιοι, ευκατάστατοι κ.λπ.). Αλλά και διότι, αν καταργηθεί αυτός ο φόρος, οι φτωχοί θα γλιτώσουν μεν ψίχουλα, αλλά θα κληθούν να τα πληρώσουν ξανά στο πολλαπλάσιο με νέες περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις. Διότι μαγικά κόλπα για να βρεθούν έσοδα δεν υπάρχουν. Και τότε οι «προστάτες» των φτωχών θα ολοφύρονται υποκριτικά και θα κατακεραυνώνουν (εννοείται χλευαστικά) το κράτος, που «δεν πιάνει τη φοροδιαφυγή», δηλαδή τους ίδιους!
Η υποκρισία έφτασε στο απόγειό της αυτές τις μέρες με την ανακοίνωση για τη φορολόγηση παροχών από επιχειρήσεις σε εργαζομένους τους.
Πέρα από κάποια παιδαριώδη λάθη (π.χ. με τα κινητά, που διορθώθηκε), το μέτρο είναι απολύτως σωστό. Με ποια λογική δεν είναι εισόδημα το περίφημο μπόνους, το εταιρικό αυτοκίνητο κ.α; Ή μήπως δεν είναι πασίγνωστη πρακτική οι ιδιοκτήτες των εταιρειών να χρεώνουν σ' αυτές και όλα τα οικογενειακά τους έξοδα; Και γι’ αυτούς θα βάλουμε τα κλάματα; (εδώ η ρύθμιση για το ποιοι και τι πληρώνουν, για να φανεί το μέγεθος της υποκρισίας και σ' αυτό).
Πέρα από τις συνήθεις ανοησίες των μανδαρίνων του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, υπάρχει και η ουσία. Και πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με την ασυδοσία, στην οποία είχαν μάθει εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια συμπατριώτες μας. Αυτοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι θα πληρώσουν ό,τι τους αναλογεί, διότι δεν γίνεται αλλιώς. Δεν γίνεται να πληρώνουν μονίμως οι άλλοι.
Διαφορετικά το μισοβυθισμένο καράβι θα πάει στον πάτο αύτανδρο. Δεν θα γλιτώσει κανείς, πλην των ελαχίστων που μπορούν να φύγουν και να ζήσουν αλλού.
Και όποιος νομίζει ότι μια άλλη «φιλολαϊκή» κυβέρνηση θα καταργήσει τέτοιους φόρους, ας γυρίσει πλευρό, για να δει καλύτερο όνειρο.
Α, πολύ εύκολο: να πληρώνουν οι άλλοι για σένα. Δηλαδή:
- Φορολογική δικαιοσύνη είναι να πληρώνουν μονίμως και ανελλιπώς μισθωτοί και συνταξιούχοι και οι άλλοι να τους συμπονούν («α τους καημένους», δηλαδή τα κορόιδα).
- Φορολογική δικαιοσύνη είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες να δηλώνουν εισόδημα μέχρι το αφορολόγητο όριο, για να μην πληρώνουν ούτε ευρώ φόρο (τυχαίο, τυχαίο!). Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα, συνέβαινε και στα χρόνια της ευμάρειας (εδώ).
- Φορολογική δικαιοσύνη είναι οι αγρότες να μην πληρώνουν, διαχρονικά, φόρο και να χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλά τους (δανεικά κι αγύριστα). Και τώρα που το κράτος πάει να συμψηφίσει τα χρωστούμενα με τις επιδοτήσεις που παίρνουν, εμφανίζονται οι «ευαίσθητοι» αγροτοπατέρες να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους.
- Φορολογική δικαιοσύνη είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων (ειδικά οι μεγάλοι, κατασκευαστές κ.λπ., που θησαύρισαν επί δεκαετίες με πλαστές αντικειμενικές αξίες, πολύ χαμηλότερες από τις αντικειμενικές), να ολοφύρονται σήμερα που καλούνται να δώσουν μέρος των κερδών τους, για να μη βουλιάξει εντελώς το καράβι, πάνω στο οποίο και αυτοί ζουν.
Έχω γράψει κάμποσες φορές -κόντρα στο ρεύμα- ότι ο φόρος στα ακίνητα είναι ΔΙΚΑΙΟΣ φόρος . Και επειδή, για πρώτη φορά, πληρώνουν όσοι έκαναν πάρτι φοροδιαφυγής μέσω αυτών και όσοι κέρδισαν από χαριστικές φορολογικές διατάξεις.
Ξαναγράφω ότι η επίκληση της «αδικίας» σε βάρος των φτωχών και η όψιμη «ευαισθησία» ορισμένων είναι μέγιστη υποκρισία. Όχι μόνο διότι, μέσω της θεωρίας «να μην πληρώσουν οι φτωχοί», έχουν στόχο να απαλλαγούν εκείνοι(κατά τεκμήριο πλούσιοι, ευκατάστατοι κ.λπ.). Αλλά και διότι, αν καταργηθεί αυτός ο φόρος, οι φτωχοί θα γλιτώσουν μεν ψίχουλα, αλλά θα κληθούν να τα πληρώσουν ξανά στο πολλαπλάσιο με νέες περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις. Διότι μαγικά κόλπα για να βρεθούν έσοδα δεν υπάρχουν. Και τότε οι «προστάτες» των φτωχών θα ολοφύρονται υποκριτικά και θα κατακεραυνώνουν (εννοείται χλευαστικά) το κράτος, που «δεν πιάνει τη φοροδιαφυγή», δηλαδή τους ίδιους!
Η υποκρισία έφτασε στο απόγειό της αυτές τις μέρες με την ανακοίνωση για τη φορολόγηση παροχών από επιχειρήσεις σε εργαζομένους τους.
Πέρα από κάποια παιδαριώδη λάθη (π.χ. με τα κινητά, που διορθώθηκε), το μέτρο είναι απολύτως σωστό. Με ποια λογική δεν είναι εισόδημα το περίφημο μπόνους, το εταιρικό αυτοκίνητο κ.α; Ή μήπως δεν είναι πασίγνωστη πρακτική οι ιδιοκτήτες των εταιρειών να χρεώνουν σ' αυτές και όλα τα οικογενειακά τους έξοδα; Και γι’ αυτούς θα βάλουμε τα κλάματα; (εδώ η ρύθμιση για το ποιοι και τι πληρώνουν, για να φανεί το μέγεθος της υποκρισίας και σ' αυτό).
Πέρα από τις συνήθεις ανοησίες των μανδαρίνων του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, υπάρχει και η ουσία. Και πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με την ασυδοσία, στην οποία είχαν μάθει εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια συμπατριώτες μας. Αυτοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι θα πληρώσουν ό,τι τους αναλογεί, διότι δεν γίνεται αλλιώς. Δεν γίνεται να πληρώνουν μονίμως οι άλλοι.
Διαφορετικά το μισοβυθισμένο καράβι θα πάει στον πάτο αύτανδρο. Δεν θα γλιτώσει κανείς, πλην των ελαχίστων που μπορούν να φύγουν και να ζήσουν αλλού.
Και όποιος νομίζει ότι μια άλλη «φιλολαϊκή» κυβέρνηση θα καταργήσει τέτοιους φόρους, ας γυρίσει πλευρό, για να δει καλύτερο όνειρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου