Για μία δεκαετία, η Δύση έβλεπε την Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν ως τον ιδανικό περιφερειακό διαμεσολαβητή. Την έβλεπε επίσης ως
ένα μοντέλο χώρας που συνδύαζε Ισλάμ, δημοκρατία και οικονομική
ανάπτυξη.
Οπως επισημαίνει όμως ο Μαρκ Σεμό, ο ειδικός απεσταλμένος της
«Λιμπερασιόν» στην Αγκυρα, η ίδια χώρα, με τον ίδιο ηγέτη, εξελίσσεται
σταδιακά σε ένα πρόβλημα στα μάτια τόσο των Ευρωπαίων όσο και των
Αμερικανών.
Οι προσπάθειες του τούρκου πρωθυπουργού να θέσει ξανά υπό κηδεμονία
το Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων - που έγινε πραγματικά
ανεξάρτητο μετά το 2010 - προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του από
τις έρευνες κατά της διαφθοράς δεν θορυβούν μόνο την τουρκική
αντιπολίτευση αλλά και τους ευρωπαίους εταίρους. Ο αρμόδιος για τη
Διεύρυνση επίτροπος, Στέφαν Φούλε, δήλωσε καθαρά πως το ζήτημα αυτό
συνιστά ένα τεστ για «τη σοβαρότητα» του Ερντογάν όσον αφορά τη βούλησή
του να φέρει την Τουρκία εγγύτερα στην Ευρώπη. «Υπάρχει ένας πραγματικός
κίνδυνος πολιτικής αποσύνδεσης ανάμεσα στην ΕΕ και στην Τουρκία, ενώ η
χώρα αυτή ουδέποτε ήταν, από στρατηγική άποψη, τόσο σημαντική για την
Ευρώπη» λέει ο πρώην ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ στην Αγκυρα, Μαρκ Πιερινί,
από το Ιδρυμα Κάρνεγκι.
Η τουρκική διπλωματία, σχολιάζει ο Μαρκ Σεμό, βρίσκεται σήμερα στα
όριά της, σε πλήρη αντιδιαστολή με τον πρωταγωνιστικό περιφερειακό ρόλο
που έπαιζε στις αρχές της Αραβικής Ανοιξης αλλά και κατόπιν, την περίοδο
των εφήμερων νικών των ισλαμιστών στις πρώτες ελεύθερες εκλογές.
Η
πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» κατέληξε παραδόξως
σε πολλαπλάσια προβλήματα. Οι σχέσεις με το Ιράκ βρίσκονται στο ναδίρ,
ενώ τα βαριά λόγια της Αγκυρας για το στρατιωτικό πραξικόπημα που
ανέτρεψε τον πρόεδρο Μόρσι την έφεραν στο χείλος μιας διπλωματικής ρήξης
με την Αίγυπτο. «Το χειρότερο φιάσκο όμως, τόσο από πλευράς αξιοπιστίας
όσο και από πλευράς ασφάλειας, είναι έναντι της Συρίας» λέει ο Καντρί
Γκιουρσέλ, αρθρογράφος της φιλελεύθερης «Μιλιέτ».
Τούρκοι αναλυτές και ξένοι διπλωμάτες καταγγέλλουν μία σειρά
σφαλμάτων του AKP που αύξησαν τους κινδύνους μετάστασης της συριακής
κρίσης στην Τουρκία. Φίλος αρχικά του Μπασάρ αλ Ασαντ, ο Ερντογάν
εξελίχθηκε σε σφοδρό πολέμιό του. Κάπου 400.000 σύροι πρόσφυγες ζουν
σήμερα σε καταυλισμούς στη Νότια Τουρκία, ακόμα 600.000 είναι
διασκορπισμένοι στη χώρα. Οι Κούρδοι της Συρίας που βρίσκονται κοντά στο
PKK έχουν δημιουργήσει τη δική τους αυτόνομη ζώνη στη Βόρεια Συρία. Στο
πλαίσιο της ενεργής στήριξης που παρέχουν στους σύρους αντάρτες, οι
τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έχουν επίσης βοηθήσει, άμεσα ή έμμεσα, τους
τζιχαντιστές - και ενοχλούν ολοένα και περισσότερο την Ουάσιγκτον, που
προειδοποίησε σχετικά τον Ερντογάν κατά την επίσκεψή του τον Μάιο.
«Μια πραγματική Πεσαβάρ έχει εγκατασταθεί στον Νότο της χώρας, όπως
στο Πακιστάν, όπου χρησιμεύει ως βάση για τους αφγανούς Ταλιμπάν» λέει
ένας τούρκος ειδικός. Πληροφορίες θέλουν εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες
Τούρκους να πολεμούν στη Συρία.
«Η πιθανότητα επιστροφής των ατόμων
αυτών στην Τουρκία ή αλλού, μας ανησυχεί βαθιά» ομολογούσε ο βρετανός
πρεσβευτής Ντέιβιντ Ρένταγουεϊ τον Νοέμβριο. Η κυβέρνηση Ερντογάν,
καταλήγει ο Μαρκ Σεμό, μοιάζει να έχει χάσει πια κάθε διπλωματική
αξιοπιστία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου