ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ασκηση εφόδου στον ουρανό

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Η πρώτη  φορά που πρόσεξα τον αηδιαστικό αριστερίστικο μπακαλιάρο περί «εφόδου στον ουρανό» ήταν στην απολογία του τρομοκράτη Δ. Κουφοντίνα και, επομένως, δεν μου έμεινε απορία ως προς το νόημα που έδινε εκείνος στη φράση. Προφανέστατα, για τον Κουφοντίνα και τη συμμορία του, «έφοδος στον ουρανό» σημαίνει παίρνω ένα όπλο και καθαρίζω όποιον δεν μου αρέσει για τις απόψεις του, τη δουλειά του, τη φάτσα του και ό,τι άλλο με απωθεί πάνω του. Αλλά για τη φοιτητική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που χρησιμοποιεί συχνά -για να μην πω κατά κόρον- τον ίδιο μπακαλιάρο, τι να σημαίνει;

Χθες η απορία μου λύθηκε. Ο ουρανός προς τον οποίον ονειρεύονται την έφοδο είναι κάτι που πρέπει να μοιάζει αρκετά με το πολιτικό γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, στον 7ο όροφο της οδού Γενναδίου 3, διότι μετά την εισβολή η οργάνωση εξέδωσε ανακοίνωση και εξήγησε ότι η γιούργια έγινε στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την «έφοδο στον ουρανό», με την οποία οι φοιτητές του ΣΥΡΙΖΑ απαντούν στο δόγμα «νόμος και τάξη» της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, ήταν -τρόπον τινά- μια άσκηση, σαν αυτές που κάνουν στον στρατό, αλλά επαναστατικού χαρακτήρα.

Στην ίδια ανακοίνωση, η εισβολή χαρακτηρίζεται ειρηνική και συμβολική διαμαρτυρία, η δε επέμβαση της Αστυνομίας βάναυση, απρόκλητη, αισχρή και σφοδρή. Αποτελεί απόδειξη, όπως επισημαίνεται, της ύπαρξης εντός της Αστυνομίας «πλήρως εκφασισμένων θυλάκων». Από κοντά και το γραφείο Τύπου του κόμματος, έσπευσε να αποφανθεί ότι η αντίδραση της Αστυνομίας, που προσήγαγε τους εισβολείς, συνιστά «ντροπή για μια ευρωπαϊκή Δημοκρατία», διότι τα παιδιά ασκούσαν «τα αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματά τους».

Ει μη τι άλλο, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει για ακόμη μία φορά την εκπληκτική άγνοιά του για οτιδήποτε βρίσκεται εκτός των ορίων του μικρόκοσμου που έχει φτιάξει σε αυτή τη χώρα η Αριστερά από τη Μεταπολίτευση και έπειτα. Δεν γνωρίζω ευρωπαϊκή Δημοκρατία όπου νοείται ως δημοκρατικό δικαίωμα να μπουκάρεις στον ιδιωτικό χώρο του άλλου, να τον υποχρεώνεις να υφίσταται τις αγριοφωνάρες σου, να τον βρίζεις ως δολοφόνο, να ρυπαίνεις τον χώρο είτε γράφοντας συνθήματα με σπρέι είτε κολλώντας αυτοκόλλητα, και να μην είναι αυτονόητο ότι η Αστυνομία θα σε πάει σηκωτό στο κρατητήριο και την επομένη κατευθείαν στο δικαστήριο. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει ανοχή σε παρόμοια φαινόμενα· και είναι εξαιτίας της ανοχής αυτής που αποθρασύνονται διάφοροι οπαδοί της ήπιας και δήθεν καλής βίας, ώστε να φθάνουν μέχρι του σημείου να θεωρούν τον τραμπουκισμό δημοκρατικό δικαίωμα.
 
Οταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλύπτει ευθέως και απεριφράστως τέτοιες μεθόδους τρομοκράτησης του πολιτικού αντιπάλου, τότε είναι λογικό να περιμένουμε ότι, αν γίνουν ποτέ κυβέρνηση, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, εν είδει φρουρών της επανάστασης, θα έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποιον δεν της αρέσει στο σπίτι του και να του «εξηγεί», με τον τρόπο της, τι πιστεύει γι’ αυτόν. 

Από εκεί και πέρα, το στρατόπεδο πολιτικής διαπαιδαγώγησης θα είναι απλώς θέμα χρόνου...

Επαναλάμβανε τα ίδια
 
Μιλάτε φινλανδικά; 

Το πιθανότερο, φαντάζομαι, είναι ότι δεν μιλάτε. Ούτε κι εγώ. Φαντασθείτε, επομένως, πόσο δύσκολο θα ήταν να αποστηθίσετε ένα κείμενο, ας πούμε, των πεντακοσίων λέξεων στα φινλανδικά, ώστε να το εκφωνήσετε χωρίς λάθη στο πλαίσιο μιας συζήτησης. Φαντασθείτε, ακόμη, πόσο δυσκολότερο θα ήταν, για τον ίδιο σκοπό, να πρέπει να αποστηθίσετε δύο, τρία, τέσσερα, πέντε κ.ο.κ. κείμενα στην ίδια ξένη γλώσσα, το καθένα για άλλο θέμα. Για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι πρακτικά αδύνατον ―και μάλιστα όταν για την προετοιμασία δεν έχετε περισσότερο από μία ημέρα στη διάθεσή σας.

Ας δείξει, επομένως, τη δέουσα κατανόηση στο πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Οτμαρ Κάρας και ας μη βιάζεται να τον κατηγορήσει επειδή τον περασμένο Δεκέμβριο στις Βρυξέλλες, στη συνάντηση με τα μέλη της επιτροπής του Ε.Κ. που ελέγχουν τα πεπραγμένα της τρόικας εν Ελλάδι, ο Τσίπρας δεν παρουσίασε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της συζήτησης, αλλά, σύμφωνα με τον Οτ. Κάρας, επαναλάμβανε διαρκώς ότι υποστηρίζει το έργο της επιτροπής. 

Ο,τι είναι για εσάς τα σερβοκροάτικα, τα τσέχικα, τα φινλανδικά ή όποια άλλη εντελώς άγνωστη γλώσσα είναι για τον Αλέξη τα αγγλικά. Αυτή είναι η πραγματικότητα και, δυστυχώς, δεν αλλάζει. Τι θέλετε να κάνουμε; Πήγε στη συνάντηση με τα μέλη της επιτροπής έχοντας μάθει μόνο το τροπάριο «γουί σαπόρτ δε γουέρκ οβ δε κομίτι κ.λπ.». 

 Ισως δεν περίμενε ότι η συζήτηση θα επεκτεινόταν και σε άλλα ζητήματα. Ισως πάλι να μην είχε τον χρόνο να προετοιμάσει περισσότερα θέματα. Την επομένη φορά ας του στείλουν έναν κατάλογο θεμάτων και να του δώσουν περιθώριο ενός μηνός να προετοιμαστεί ο άνθρωπος...