Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Σε ηλικία 99 ετών απεβίωσε την περασμένη Τετάρτη και κηδεύτηκε το Σάββατο ο αντιστράτηγος Ιωάννης Μαλικούρτης.
Μάχιμος αξιωματικός, «τρουπιέρης» όπως έλεγε ο ίδιος, διακρίθηκε στους πολέμους της νεότερης Ιστορίας μας. Ως διοικητής λόχου του 32ου Συντάγματος, ο Ι. Μαλικούρτης ξεχώρισε για πρώτη φορά στο Αλβανικό Μέτωπο, όταν πέτυχε τη διάσπαση του μετώπου στην περιοχή της Κορυτσάς, κατόρθωμα για το οποίο του απονεμήθηκε το Αριστείο Ανδρείας. Οταν η χώρα κατελήφθη από τις δυνάμεις του Αξονα, ο Ι. Μαλικούρτης δεν ήταν από εκείνους που έμειναν στο σπίτι τους να περιμένουν την απελευθέρωση. Διέφυγε στη Μέση Ανατολή το 1943, όπου εκπαιδεύθηκε από τους Βρετανούς στον ανορθόδοξο πόλεμο. Υπηρέτησε ως διοικητής λόχου στον Ιερό Λόχο, υπό την ηγεσία των Τσιγάντε και Καλλίνσκη, και συμμετείχε στην απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, ο Ι. Μαλικούρτης συνέβαλε στη δημιουργία των Λόχων Ορεινών Καταδρομών και ως διοικητής Ε΄ Μοίρας Καταδρομών -ο πρώτος στην ιστορία της- διεκρίθη στις επιχειρήσεις της τελικής φάσης του πολέμου, όπου και προήχθη επ’ ανδραγαθία. Ο Ι. Μαλικούρτης ηγήθηκε της καταδρομικής επίθεσης με την οποία ο εθνικός στρατός κατέλαβε το ύψωμα του Προφήτη Ηλία, στη μάχη του Καϊμακτσαλάν. Με τους άνδρες του εισέδυσε σε γιουγκοσλαβικό έδαφος, προκειμένου να πετύχει την περικύκλωση του υψώματος, το οποίο και κατέλαβε αιφνιδιάζοντας τους υπερασπιστές του με νυκτερινή επίθεση.
Αποστρατευθείς το 1965, ο Ι. Μαλικούρτης ήταν ενδεχομένως από τους τελευταίους επιζώντες μιας στρατιωτικής παράδοσης, που με τον θάνατό του εκλείπει. Ομως, «συμβαίνει παντού και πάντα, τις τελευταίες θέσεις να τις υπερασπίζονται οι καλύτεροι», όπως έγραψε στα απομνημονεύματά του ένας Γερμανός βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Μαλικούρτης συνήθιζε να λέει ότι ο Εμφύλιος ήταν ο σκληρότερος πόλεμος που είχε γνωρίσει και ευχόταν να μην ξαναπεράσει η χώρα παρόμοια δοκιμασία. Επάνω στο φέρετρό του ζήτησε να τοποθετηθεί ο πράσινος μπερές του λοκατζή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου