Αυτό στην αργκό δε λέγεται απλά τύχη. Είναι κάτι πολύ παραπάνω.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε τις εσωκομματικές έχοντας αντιπάλους κατώτερους πολιτικά και με μικρότερες δυνατότητες από τον ίδιο.
Πήγε στις εκλογές του 2019 με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει κουράσει, αλλά και κουραστεί, είχε την τεράστια τύχη το 2023 να αναμετρηθεί πάλι με τον ίδιο αντίπαλο, καθώς ο Α. Τσίπρας δεν είχε λόγο να αποχωρήσει με 31% μέσα στο κατακαλόκαιρο του 2019.
Η στρατηγική της απλής αναλογικής ως “πονηριά” καταδικάστηκε από τον κόσμο στις κάλπες.
Αντιμετώπισε τόσες κρίσεις σου λέει.
Ναι και άρα πολλά θέματα πήγαν πίσω, μεταρρυθμίσεις που λένε οι κυβερνητικοί, ενώ οι παροχές προς επιχειρήσεις και πολίτες θα έκαναν κάθε αγνή κρατικοδίαιτη ψυχή να κλάψει από συγκίνηση.
Η διχοτόμηση του ΣΥΡΙΖΑ και το συνακόλουθο ξεκατίνιασμα συνεχίζει το σερί τεράστιας τύχης του Πρωθυπουργού. Μέχρι το ΠΑΣΟΚ να πιάσει το 20%, προλαβαίνει ακόμη μια τετραετία. Ίσως μάλιστα χαλαρά.
Και ενώ έχει σταματήσει κάθε γκρίνια και κουβέντα για αλλαγές σε κάθε επίπεδο, έρχεται ο δύσμοιρος Σούνακ να βάλει ακόμη ένα λιθαράκι στην τεράστια τύχη του Πρωθυπουργού.
Ξαφνικά όλοι θέλουν να μας δώσουν πίσω τα γλυπτά!
Κι αν κρατήσει λίγα χρόνια ακόμα η ρέντα του Πρωθυπουργού, μπορεί μέχρι και τις χαμένες Πατρίδες να μας επιστρέψουν οι Τούρκοι!
Μα θα πείτε όλη η πορεία του είναι θέμα τύχης;
Όχι μόνο. Έχει ...
το προσόν της “σύνθεσης” και των ηχηρών μεταγραφών κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, ενώ παλιότερους σχηματισμούς (Ποτάμι) τους ενσωμάτωσε αύτανδρους.
Από εκεί και πέρα, όπως λένε και οι χαρτοπαίκτες είναι να μη γυρίσει το φύλλο. Τότε φαίνονται οι μεγάλοι παίκτες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου