To 2015 η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επέλεγε να αναπαλαιώσει τα ηλικίας 50 ετών αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας Orion P-3B, ενώ με πολύ λιγότερα χρήματα θα μπορούσε να τα αντικαταστήσει με σύγχρονα αεροσκάφη.
Στελέχη της αντιπολίτευσης τότε είχαν χαρακτηρίσει την απόφαση σκάνδαλο και τα αεροσκάφη "σαπάκια". Όσοι αντιλαμβάνονται τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις στο κρατικοδίαιτο "Ελλαδιστάν" γνωρίζουν πως η απόφαση στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στο σκεπτικό της εξασφάλισης απασχόλησης για την κρατική ΕΑΒ.
Μάλιστα σύμφωνα με έγγραφα που είχαν δημοσιευτεί εκείνη την περίοδο το μεγαλύτερο ποσό των περίπου 500 εκατ. ευρώ, περί τα 323 εκατ., είχε προπληρωθεί, ενώ η παράδοση των αναβαθμισμένων αεροσκαφών στο Πολεμικό Ναυτικό προβλεπόταν να ολοκληρωθεί το 2023.
Την ίδια περίοδο, στη γειτονική Τουρκία, η ιδιωτική εταιρεία του γαμπρού του προέδρου Ερντογάν ξεκινούσε την κατασκευή του drone Μπαϊρακτάρ ΤΒ2 που έμελλε σε λιγότερο από μια πενταετία περίπου να αποτελέσει όπλο αιχμής της παρουσίας της Τουρκίας στη Λιβύη, τη Μέση Ανατολή και να παίξει καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση των Αζέρων έναντι των Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Μια σειρά χώρες, ο αριθμός των οποίων βαίνει αυξανόμενος, εντάσσουν το drone Μπαϊρακτάρ στις ένοπλες δυνάμεις τους.
Αναμφίβολα πρόκειται για μια επιτυχία της Τουρκίας η οποία αποτελεί έκπληξη.
Ο εντοπισμός του στόχου και η εντολή πυροδότησης των βομβών από το drone Μπαϊρακτάρ γίνεται με τη χρήση του προηγμένου βρετανικού συστήματος Hornet, το οποίο αγόρασε η εταιρεία του Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ.
Η εταιρεία του κατέθεσε αίτηση ευρεσιτεχνίας το 2014 για τα drones, ενώ η κατασκευή των αεροσκαφών ξεκίνησε το 2015.
Αν και το τουρκικό drone δεν έχει αντιμετωπίσει οργανωμένες ένοπλες δυνάμεις όπως οι ελληνικές, αλλά κυρίως σώματα ατάκτων όπως στη Λιβύη και τη Συρία ή απαρχαιωμένα αντιαεροπορικά συστήματα όπως της Αρμενίας, φαίνεται να προβληματίζει τους ιθύνοντες πολλών χωρών, και της Ελλάδας μεταξύ αυτών, που βρίσκονται σε ανταγωνισμό με την Τουρκία και τις ένοπλες δυνάμεις της.
Πρόκειται για ένα φθηνό σχετικά όπλο σε σχέση με το κόστος κατάρριψής του από κάποιο σύγχρονο αντιαεροπορικό σύστημα του οποίου η παρουσία σε μεγάλο αριθμό σε διάφορες ζώνες επιχειρήσεων μπορεί να προκαλέσει "κορεσμό" των συστημάτων ανάσχεσης...
Μεταξύ των αποφάσεων που ελήφθησαν σε Ελλάδα και Τουρκία το 2015 η διαφορά είναι εμφανής και τα αποτελέσματα ακόμη εμφανέστερα.
Στο καθ’ ημάς "Ελλαδιστάν" προκρίναμε την εξασφάλιση απασχόλησης σε μια κρατική εταιρεία η οποία αν είχε ιδιωτικοποιηθεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όπως σχεδίαζε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, θα είχε συνεισφέρει σημαντικά τόσο στην πολεμική αεροπορία όσο και την ελληνική οικονομία, αφού το σενάριο της εξαγοράς της από αμερικάνικη εταιρεία προέβλεπε την παροχή υπηρεσιών στα αεροπλάνα πολλών χωρών της ευρύτερης περιοχής.
Εν αντιθέσει με τον ΟΣΕ που είχε φτάσει την περασμένη δεκαετία να στοιχίζει στον Έλληνα φορολογούμενο περί το 1 δισ. τον μήνα, η ΕΑΒ στοίχιζε μερικές δεκάδες εκατομμύρια και αυτό της εξασφάλιζε να περνάει απαρατήρητη, μέχρι την περασμένη εβδομάδα που οι συνδικαλιστές αποφάσισαν να μας δείξουν ποιος κάνει "κουμάντο" σε μια κρατική επιχείρηση ασχέτως του νευραλγικού της ρόλου στην ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.
Στα πλαίσια της στρατηγικής σημασίας αναβάθμισης των F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας σε Viper από την ΕΑΒ με την καθοδήγηση της Λόκχηντ, η αμερικάνικη εταιρεία απαίτησε να απασχολήσει και μερικούς τεχνικούς μέσω ιδιώτη εργολάβου, τους οποίους εκπαίδευσε για κάποιες εξειδικευμένες εργασίες.
Οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές προφανώς θεώρησαν την απασχόληση των ιδιωτών στις εγκαταστάσεις μιας κρατικής εταιρείας "ιεροσυλία" και απειλή και κινητοποιήθηκαν να εμποδίσουν τη διαδικασία, βάζοντας σε κίνδυνο το πρόγραμμα της αναβάθμισης αλλά και άλλες υποχρεώσεις που η αμερικάνικη εταιρεία διεκπεραίωνε μέσω της ΕΑΒ έναντι αμοιβής.
"Οι λίγοι συγκεντρωθέντες εντός των εγκαταστάσεων -εν ώρα εργασίας- με φωνές και τηλεβόες, δημιούργησαν κλίμα εκφοβισμού, άσκησαν αφόρητη πίεση στο εργολαβικό προσωπικό, προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση και ένταση..." αποκαλύπτει το σχετικό ρεπορτάζ.
Είναι προφανές πως κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί πως η εποχή των συνδικαλιστών που κατέβασαν διακόπτες έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Το ίδιο και η σκοτεινή περίοδος που μια "χούφτα" κρατικοδίαιτων αργόσχολων έκλεινε τις εθνικές οδούς, χρησιμοποιώντας για οδοφράγματα το ελληνικό αντιαεροπορικό σύστημα "Άρτεμις 30".
Η ανάθεση του συστήματος αυτού στη συνδικαλιστοκρατούμενη κρατική ΕΒΟ τότε οδήγησε στην κατασπατάληση δημοσίων πόρων και την παταγώδη αποτυχία του προγράμματος. Αν το πρόγραμμα είχε ανατεθεί σε κάποια ιδιωτική εταιρεία σήμερα η μετεξέλιξη του συστήματος θα μπορούσε να είχε τερματίσει την επιτυχία των τούρκικων drones πριν αυτή ξεκινήσει.
Οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν τις κινητοποιήσεις στην ΕΑΒ θυμίζουν...
παλιές άσχημες εποχές και τούτο κατά την περίοδο που διανύουμε είναι επικίνδυνο τόσο για την οικονομία όσο και την εθνική ασφάλεια...
Από την άλλη πλευρά αποτελούν μια ευκαιρία η κυβέρνηση να βάλει έστω και σε μια περίπτωση το μαχαίρι στο κόκαλο της παρακμής...
Επίσης αποτελεί μια απάντηση σε όλους όσους υποστηρίζουν πως το πρόβλημα των αμυντικών εξοπλισμών της χώρας και της οικονομικής και τεχνολογικής της ανάταξης περνά μέσα από την ενδυνάμωση της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας.
Τούτο θα ήταν οικονομική αλλά και αμυντική αυτοκτονία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου