Για να μη διυλίζουμε τον κώνωπα, η ουσία του άρθρου του Πάνου Σκουρλέτη στα «ΝΕΑ» ήταν ότι τα δύο τελευταία χρόνια πήγαν χαμένα για τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή το κόμμα δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει προς τον κόσμο τον ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό χαρακτήρα του. Με άλλα λόγια, «όπισθεν ολοταχώς», όπως θα έλεγε ο Χριστόδουλος. Επιστροφή στις ρίζες, δηλαδή στο αντισυστημικό περιθώριο.
Μακάρι να γινόταν αυτό, να γλιτώναμε όλοι μας την γκρίνια τους, αλλά δεν γίνεται. Μετά την ιστορική και διεθνώς αναγνωρισμένη «kolotoumba» εκείνου του Ιουλίου πριν από έξι χρόνια, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για τον ΣΥΡΙΖΑ, εκτός αν είναι πρόθυμος να διαγράψει τα χρόνια που κυβέρνησε.
Το δίλημμα, λοιπόν, στο οποίο απαντά ο Σκουρλέτης είναι ψευδές. Δρόμος για πίσω δεν υπάρχει – μόνο εκείνο το μονοπάτι που οδηγεί στον Βαρουφάκη και τον Λαφαζάνη.
Αυτό ο Τσίπρας το έχει συνειδητοποιήσει, δεν είναι κάτι για το οποίο αμφιβάλλει. Αλλωστε εκείνος ήταν που έκανε την kolotoumba και ξέρει καλύτερα από όλους ότι δεν μπορεί να την πάρει πίσω.
Είναι όμως λίγος για να το επιβάλει. Δεν έχει την ικανότητα ούτε το μέγεθος, για να διαχειριστεί τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας είναι ένα παιδί που καβάλησε το σερφ και τον πήγε το κύμα, δεν σημαίνει ότι μπορεί να κυβερνήσει και πλοίο, έστω και παντόφλα.
Πάντως, ο Σκουρλέτης δεν πρέπει να ανησυχεί, γιατί αυτό που ο ίδιος θέλει ήδη συμβαίνει. Η υποτιθέμενη διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά έχει γίνει ανέκδοτο με υφυπουργούς μίας χρήσης από την κυβέρνηση ΓΑΠ, όπως ο πρόσφατος που αποφάσισε να συστρατευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η δε αταβιστική αντιπολίτευση που ασκεί τον μετακινεί όλο και πιο αριστερά.
Επομένως...
ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει προς τα εκεί που θέλει ο Σκουρλέτης και πηγαίνει από μόνος του.
Δεν χρειάζεται σχέδιο για την αυτοκαταστροφή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου