Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΝΙΟΥ
Δεν χρειαζόμαστε εχθρούς. Το εγχώριο μίσος είναι προιόν προς εξαγωγή. Περισσεύει.
Το μίσος προς τον άλλον πνίγει το διαδίκτυο για παράδειγμα.
Το μίσος προς τη φύση, τα ανυπεράσπιστα ζώα κλπ, επιτρέπει σε ένα σατυροβαρκάρη κάτοικο της Κορινθίας να βάλει φωτιά με 77 μποφόρ ώστε να κάψει τα ξερόχορτα της αυλής του, να διώξει τα κακά πνεύματα από το τσαντίρι ή την εξοχικό βιλαέτι του, να ασχοληθεί με ότι τέλος πάντων θα μπορούσε να εξωτερικεύσει τη ψυχική και τη πνευματική του υγεία.
Ο ένας ψυχάκιας βάζει φωτιά, ο άλλος κυνηγός επειδή στο σπίτι τον δέρνει η γυναίκα του παίρνει το ντουφέκι και σκοτώνει ανυπεράσπιστα πουλιά, ζώα και ότι κινείται γύρω του. Στη συνέχεια όλοι αυτοί οι αρρωστάκηδες κάνουν έναν σύλλογο.
Για παράδειγμα τον Σύλλογο Καταπατητών ο Λαδιάρης Πολεοδόμος και η εξωστρέφεια της ψυχικής τους πινακοθήκης αποκτάει και επίσημη σφραγίδα.
Αυτοί λοιπόν είναι διάσπαρτοι ανάμεσά μας. Δεν γλιτώνεις με τίποτε. Σκέτο ναρκοπέδιο.
Κάπως έτσι καίγεται η Κορινθία και οι καημένες αλεπουδίτσες δεν θάχουν πλέον καταφύγιο.
Όπου υπήρχε δάσος θα καταληφθεί από τον λεγόμενο άμαχο πληθυσμό (την ελληνική οικογένεια) που ούτε ακίνδυνος είναι, ούτε άμαχος.
200 χρόνια τώρα μάχεται για τη διατήρηση των προνομίων του όπου προνόμιο θεωρεί τον ιμπεριαλισμό της συνομοταξίας τους.
Ότι είναι έξω από το ιδεολογικό τους σύννεφο δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης.
Αντικρύζοντας κανείς τη πύρινη λαίλαπα στη Κορινθία αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο οξυδερκής λαός...
Δεν χρειαζόμαστε εχθρούς. Το εγχώριο μίσος είναι προιόν προς εξαγωγή. Περισσεύει.
Το μίσος προς τον άλλον πνίγει το διαδίκτυο για παράδειγμα.
Το μίσος προς τη φύση, τα ανυπεράσπιστα ζώα κλπ, επιτρέπει σε ένα σατυροβαρκάρη κάτοικο της Κορινθίας να βάλει φωτιά με 77 μποφόρ ώστε να κάψει τα ξερόχορτα της αυλής του, να διώξει τα κακά πνεύματα από το τσαντίρι ή την εξοχικό βιλαέτι του, να ασχοληθεί με ότι τέλος πάντων θα μπορούσε να εξωτερικεύσει τη ψυχική και τη πνευματική του υγεία.
Ο ένας ψυχάκιας βάζει φωτιά, ο άλλος κυνηγός επειδή στο σπίτι τον δέρνει η γυναίκα του παίρνει το ντουφέκι και σκοτώνει ανυπεράσπιστα πουλιά, ζώα και ότι κινείται γύρω του. Στη συνέχεια όλοι αυτοί οι αρρωστάκηδες κάνουν έναν σύλλογο.
Για παράδειγμα τον Σύλλογο Καταπατητών ο Λαδιάρης Πολεοδόμος και η εξωστρέφεια της ψυχικής τους πινακοθήκης αποκτάει και επίσημη σφραγίδα.
Αυτοί λοιπόν είναι διάσπαρτοι ανάμεσά μας. Δεν γλιτώνεις με τίποτε. Σκέτο ναρκοπέδιο.
Κάπως έτσι καίγεται η Κορινθία και οι καημένες αλεπουδίτσες δεν θάχουν πλέον καταφύγιο.
Όπου υπήρχε δάσος θα καταληφθεί από τον λεγόμενο άμαχο πληθυσμό (την ελληνική οικογένεια) που ούτε ακίνδυνος είναι, ούτε άμαχος.
200 χρόνια τώρα μάχεται για τη διατήρηση των προνομίων του όπου προνόμιο θεωρεί τον ιμπεριαλισμό της συνομοταξίας τους.
Ότι είναι έξω από το ιδεολογικό τους σύννεφο δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης.
Αντικρύζοντας κανείς τη πύρινη λαίλαπα στη Κορινθία αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο οξυδερκής λαός...
που τη πέφτει στη Πρόεδρο της Δημοκρατίας η οποία έκανε το αυτονόητο φωτογραφιζόμενη στο τείχος του Εβρου δεν μπορεί να έχει καλύτερη μέλλον.
Απλά τώρα με τα εργαλεία του Jobs στα δάχτυλα εξωτερικεύουμε με εθνική αυταπάρνηση τα του δαίμονα εαυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου