"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ και ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΤΣΟΓΛΑΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Τρομάζουν μωρέ τα μαυρισμένα "παλληκάρια"?

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Ηταν από τους πρώτους κοινούς τόπους της κορωνοσοφίας: Ο ιός, έλεγαν, θα πυροδοτούσε πάλι τον πόλεμο των γενεών, που σοβούσε ήδη στον ανεπτυγμένο κόσμο.  


Οι γενιές που είχαν απολαύσει τους καρπούς της μεταπολεμικής ευημερίας –με την άνετη κοινωνική κινητικότητα, την εγγυημένη εργασία και τα γενναιόδωρα ασφαλιστικά συστήματα– απαιτούσαν πάλι θυσίες από τα τέκνα της ανασφάλειας του 21ου αιώνα. Η επιβίωση των ηλικιωμένων απαιτούσε να σταματήσει η οικονομική ζωή των νέων.

Πολιτικά, η γενίκευση ήταν πολύ σχηματική για να ριζώσει. Τα κοινωνικά μέτωπα δεν διαμορφώνονται με ληξιαρχικά κριτήρια. Η βιολογία, όμως, επιμένει. Οι διαιρέσεις που δεν επιβλήθηκαν με την επίκληση ηλικιακών στερεοτύπων (πού αρχίζουν και πού τελειώνουν, άραγε, οι «γενεές;») επιστρέφουν με το πλοίο. Επιστρέφουν με τους νέους που, μαζί με την άμμο στα σακίδιά τους, απειλούν να φέρουν στις πόλεις και τον ιό.

Αυτό είναι το ηθικό πρόσημο που προσάπτεται στο δεύτερο κύμα: Οποιος παραδίδεται στο θέρος και ξενυχτάει, όποιος συγχρωτίστηκε στις μπάρες και στις παραλίες είναι ύποπτος αντικοινωνικής μόλυνσης.

Η στατιστική των τελευταίων ημερών επιβεβαιώνει, πάντως, την αρχική εκτίμηση ότι το άνοιγμα θα ήταν πολύ δυσκολότερο από το οριζόντιο lockdown.  


Η δυσκολία δεν είναι διοικητική – στην επιβολή και στην επιτήρηση του «ακορντεόν» των μέτρων.  


Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι το «ξαναφόβισμα» – η επίτευξη του βαθμού εγρήγορσης που υπήρχε όταν ακόμη στους τηλεοπτικούς δέκτες κυριαρχούσαν οι εικόνες από την Ιταλία, με τις καρότσες των φορτηγών γεμάτες φέρετρα.

Η κυβέρνηση λέει ότι δεν άφησε την υγειονομική επιτυχία της ανεκμετάλλευτη. Αξιοποίησε τον χρόνο για να στελεχώσει και να εξοπλίσει καλύτερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ομως, κανένα σύστημα δεν μπορεί να αντέξει μια ανεξέλεγκτη εξάπλωση. Οσες μονάδες εντατικής θεραπείας και αν φτιάξουμε, δεν θα είναι αρκετές αν δεν αλλάξουν οι συμπεριφορές. Γι’ αυτό και το υπουργείο Υγείας δεν ασχολείται τόσο με τις υγειονομικές άμυνες των νησιών και τους αλγόριθμους επικινδυνότητας των νησιών. Αυτά, όσο απέδωσαν, απέδωσαν. 


Το υπουργείο και ο ίδιος ο Κικίλιας «διαφημίζουν» τώρα το φόβητρο: Ο μέσος όρος των κρουσμάτων του Αυγούστου είναι τα 36 έτη.

Το πολιτικό οξύμωρο είναι ότι η υγειονομική ασφάλεια έχει φθάσει έτσι να εξαρτάται από το πιο συκοφαντημένο όπλο της: την καταμωλωπισμένη καμπάνια ενημέρωσης.

Με δεδομένο το νωπό καταγγελτικό παρελθόν, ο γρίφος που καλούνται να λύσουν τώρα οι ιθύνοντες της αντιπανδημικής άμυνας είναι πώς μπορεί το μήνυμα να ακουστεί τις επόμενες δέκα ημέρες.

Ποιος μπορεί να μιλήσει στα «παιδιά», που επιστρέφουν μαυρισμένα, ασυμπτωματικά και αμέριμνα;  


Ποιος μπορεί να...


 τα πείσει ότι είναι επικίνδυνα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: