Δεν ακούγεται ευχάριστα μια τέτοια πρόβλεψη. Ολοι έχουμε ανάγκη από μια κουβέντα καθησυχαστική, από τη διαβεβαίωση πως θα πάνε καλά τα πράγματα. Ολοι περιμένουμε να δούμε φως στο βάθος του τούνελ. Υπάρχει όμως; Και τι σημαίνει καλή έκβαση των πραγμάτων με την COVID-19 υπό τις παρούσες συνθήκες;
Κατ’ αρχάς σε ό,τι αφορά το πολυαναμενόμενο εμβόλιο: Ηδη από τον περασμένο Μάρτιο ήμασταν αρκετοί όσοι τονίζαμε ότι η εμπειρία από τον MERS και τον SARS, καθώς και η γνώση της δομής και της συμπεριφοράς των κορωνοϊών δεν μας επιτρέπουν να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι – τόσο για την αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου, ιδιαίτερα σε άτομα ηλικιωμένα και σε όσους ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, όσο και για την ταχύτητα της μαζικής παραγωγής του. Σήμερα, δυστυχώς, και παρά την αδιαμφισβήτητη πρόοδο που έχει συντελεστεί από διάφορες ερευνητικές ομάδες (όπως της Οξφόρδης, της Moderna ή της Ρωσίας) οι ενδοιασμοί παραμένουν.
Κι αυτό γιατί νεότερες μελέτες έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι τα επίπεδα των αντισωμάτων σε όσους εκτέθηκαν στον ιό πέφτουν γρήγορα σε πολλές περιπτώσεις και ότι ο ιός, με την ικανότητά του να μεταλλάσσεται και να ανασυνδυάζεται, μπορεί ήδη να διαφεύγει από τα σημαντικότερα, ίσως, μόρια ανοσίας για τη συγκεκριμένη λοίμωξη, τα εξουδετερωτικά αντισώματα. Πόσο μάλλον υπό την πίεση ενός εμβολίου...
Την ίδια ώρα η Generation Z, οι νέοι μας, δεν δείχνουν να συνειδητοποιούν την ευθύνη τους.
Ας μην περιμένουμε, λοιπόν, το εμβόλιο. Ας προσπαθήσουμε να πείσουμε τους νέους ανθρώπους και να τους εμπνεύσουμε με τα σωστά πρότυπα, ώστε να μην αντιμετωπίζουν τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό με μια κακώς εννοούμενη επαναστατικότητα. Στο χέρι τους είναι να προστατεύσουν όχι μόνο τους εαυτούς τους αλλά και τους γονείς και τους παππούδες τους.
Γενικότερα, η μοναδική προοπτική ώστε να νιώσουμε, επιτέλους, ασφάλεια απέναντι στην πανδημία εξαρτάται από...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου