"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Έκατσε μια "στραβή" στη βάρδια τους...

Του Κώστα Στούπα 


Οι ανόητοι άνθρωποι πιστεύουν πως ο κόσμος είναι χωρισμένος σε έξυπνους και κορόιδα και πως οι μεν οφείλουν να εκμεταλλεύονται τους δε μέσω της εξαπάτησης. 


Τούτο έχει δόση αληθείας...



Αυτό που κρατά την ισορροπία όμως είναι η τήρηση ηθικών κανόνων. Τουτέστιν, ο έξυπνος ενώ αντιλαμβάνεται πως ο άλλος είναι ηλίθιος δεν τον εκμεταλλεύεται πέραν ενός σημείου.



Οι ηθικοί κανόνες δεν είναι απλά κάποιοι περιορισμοί που έχουν επιβάλει οι έξυπνοι προκειμένου να αποκτούν πλεονέκτημα όταν οι ίδιοι δεν τους τηρούν και τους τηρούν οι άλλοι.



Η ηθική δεν έχει να κάνει με τη θρησκεία (την τωρινή και τις προηγούμενες) αλλά με την φυσική επιλογή καθώς αποτελεί βασικό στοιχείο της εξελεγκτικής βιολογίας, της κοινωνιολογίας της ομαδικής διαβίωσης. Έχει να κάνει με τους κανόνες συμπεριφοράς που απαιτεί η συμβίωση μεγάλων ομάδων.



Η ηθική περιλαμβάνει κανόνες που εξασφαλίζουν την ομαλή ομαδική συμβίωση, μια κατάσταση απαραίτητη για την πολιτισμική και οικονομική εξέλιξη.



Δεν λέμε ψέμματα γιατί αν όλοι λένε ψέμματα διαρκώς διαλύεται κάθε ίχνος της  εμπιστοσύνης που απαιτεί η ομαδική συμβίωση μέσω της οποίας όλοι κερδίζουν και αυτοί που ζουν στα ισόγεια και αυτοί που διαβούν στα ρετιρέ.  Το ίδιο ισχύει για την κλοπή, τη μοιχεία, την τιμωρία των εγκληματικών πράξεων.




Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα την Άνοιξη του 2015 είχε αποδοχή που άγγιζε το 80%. Σήμερα η αποδοχή του στην κοινωνία υπολείπεται του 20% και το μεγαλύτερο μέρος αυτής οφείλεται στο κρατικοδίαιτο πελατειακό κομμάτι της κοινωνίας του οποίου η πίστη εξαγοράζεται από τον εκάστοτε που κρατά την "κουτάλα” με την οποία γίνεται η διανομή του ιδρώτα αυτών που εργάζονται σε αυτούς που δεν εργάζονται.



Ποτέ στο παρελθόν κάποιο πρόσωπο δεν κέρδισε και έχασε τόσα πολλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, εκτός ίσως από την περίοδο της "φούσκας” στο χρηματιστήριο.



Τα θύματα των χρηματιστηριακών "φουσκών” συνήθως όταν αυτές σκάνε δεν χάνουν μόνο τα κέρδη αλλά και χρήματα που... δεν έχουν (κόκκινοι κωδικοί). Το ίδιο κινδυνεύει να πάθει και ο κ. Τσίπρας.



Καθώς η ζωή είναι μια αλληλουχία ευτυχών και ατυχών περιστατικών η επιτυχία ή η αποτυχία κρίνεται από τον τρόπο που ο καθένας θα διαχειριστεί και τα ευτυχή και τα ατυχή.



Το ίδιο ισχύει και για τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τα έθνη.



Ο κ.  Τσίπρας στήριξε τη μετεωρική του εκτίναξη από το περιθώριο στο κέντρο της πολιτικής σκηνής σε αλλεπάλληλα ψέμματα τα οποία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας έδειξε διαθέσεις να του τα συγχωρέσει χάρη στην προσωπική γοητεία που εξέπεμπε.



Εκτός από ψεύτης όμως αποδείχθηκε και αδύναμος να μεταρρυθμίσει και να κυβερνήσει αποτελεσματικά. 


Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε με μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο το όποιο αν είχε διαχειριστεί σωστά θα μπορούσε να αφήσει τη σφραγίδα του στις πολιτικές εξελίξεις. 


 Τούτο θα είχε συμβεί αν:



Ο κ. Τσίπρας δεν είχε προσπαθήσει να αλώσει τη δικαιοσύνη δολίως και είχε προσπαθήσει να διευρύνει την ανεξαρτησία της.



Στη δημόσια διοίκηση δεν είχε αντικαταστήσει με ακόμη μεγαλύτερη αναξιοκρατία-κομματοκρατία, την αναξιοκρατία και κομματοκρατία των προηγούμενων (ΝΔ+ΠΑΣΟΚ).



Τα φαινόμενα διαπλοκής πολιτικής εξουσίας και οικονομικών συμφερόντων των προηγούμενων δεν τα είχε υποκαταστήσει με χειρότερη διαπλοκή...



Αν, αν, αν... αν είχαν συμβεί αυτά, τότε θα μπορούσε να ελπίζει πως θα μπορούσε να εξελιχθεί στον Κωνσταντίνο Καραμανλή της Νέας Μεταπολίτευσης γιατί η παλιά, εκείνη του 1974 έχει φάει τα ψωμιά της προ πολλού...



Αντί αυτών προσπάθησε με εμμονή να παρουσιάζει τα κοινότυπα ψέμματα ως αλήθειες.



Το ζήτημα στη διακυβέρνηση δεν είναι να μη σου κάθονται οι "στραβές” αλλά πώς τις διαχειρίζεσαι. Τουτέστιν...




 η αποτελεσματικότητα, η ειλικρίνεια και η ταπεινότητα. 


Το ερώτημα για την περίοδο διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα είναι σε πιο από τα τρία απεδείχθη χειρότερος: την ψευδολογία, την αναποτελεσματικότητα ή την αλαζονεία;

Δεν υπάρχουν σχόλια: