• Ποιες εκλογές. • Μόνο ένα παλούκι μας σώζει. • Και σκόρδα, • πολλά σκόρδα. • Πλεξάνες. •
Του καίγεται το φυλλοκάρδι: • «Να αποφευχθεί ο εμφύλιος σπαραγμός της Αριστεράς». • Ο θεματοφύλαξ της Αριστεροσύνης Αλέξιος ο Τσίπρας • ποιος άλλος.
• Πότε;
• Ενώ οι μεν κράζουν «ευτελίζετε τη Βουλή» • «δικτάτορα», • «θέλετε μνημόνιο με δραχμή» κ.ά. • κι οι δε αφρίζουν •«κατάπτυστοι» • «καταργήσατε τη δημοκρατία» •«σκοτώνετε τον Σύριζα» • κ.λπ. • Τα αβγά και τα γιαούρτια μόνο λείπουν. • Στα οποία άλλωστε έχουν διαπρέψει «συλλογικά». •
Από τη μια «κινδυνεύει η χώρα με την περιπέτεια των νέων εκλογών» • από την άλλη τι έγινε κι αν πάμε μια βδομάδα αργότερα στη διεξαγωγή τους. • Ασε το νεόκοπο κόμμα των δραχμιστών, • άσε τον «εντολοδόχο» Μεϊμαράκη, • αλλά ακόμα κι ο Σταύρος Θεοδωράκης επιδίωξε αυτή τη «βδομαδούλα», • ενώ κατέγραφε πειστικά την οικτρή κατάσταση της οικονομίας. • Η κομματική σκοπιμότητα υπεράνω όλων. • Με Πρωθιερέα Σκοπιμοτήτων βέβαια τον εφταμηνίτη πρωθυπουργό.•
Πρέπει πρώτα να διαλυθεί απολύτως η χώρα, • να ξωπεταχτεί από την Ενωμένη Ευρώπη, • να πεινάσει για τα καλά και να κακοπάθει ωσάν σε πόλεμο • για να πειστούν να συνεργαστούν οι «πολιτικές δυνάμεις» που • τύχη βλάσφημη • μας έχουν λάχει, • αναστέλλοντας για ένα διάστημα τις «ιδεολογικές τους διαφορές» • -τρομάρα τους οι ιδεολόγοι.
• Σκέφτεσαι πού θα βρισκόμασταν σήμερα αν από το ’10 είχαμε μια συγκροτημένη συλλογική αντιμετώπιση της κρίσης, • σκέφτεσαι τις αδεξιότητες του Παπανδρέου, • τον καιροσκοπισμό του Σαμαρά, • τον αριβισμό και πρωτογονισμό • -αντιπολιτευτικό και κυβερνητικό- • του συριζαϊκού εσμού υπό την μπαγκέτα του «μαέστρου» Τσίπρα, • και σου γυρίζει το μάτι. • Χτυπιόμαστε, σερνόμαστε, ματώνουμε τόσα χρόνια • για να μας έρθει τελικά ο ουρανός σφοντύλι. • Ακουσε μόνο τι διαλαλούν οι συριζαίοι για το «μετά» των εκλογών. • Το γουδί το γουδοχέρι • με τον κόπανο στο χέρι. • Και τι κόπανο. •
Πού να χάθηκαν άραγε τις τελευταίες βδομάδες οι καλλιτέχνες του «Οχι» • - και όλων των άλλων, δεν λέω, «αντιμνημονιακών αγώνων». • Πού να έχουν λουφάξει τα απύλωτα, προκλητικά στην αμετροέπειά τους στόματα καλλιτεχνών του άσματος και του θεάτρου εν γένει • που άστραφταν και βρόνταγαν ώς και την Κυριακή του δημοψηφίσματος • -από τον άμβωνα της οσιοτάτης ΕΡΤ και άλλες εξέδρες.
• Ασε δε τους εξ αυτών αναμένοντες «αντίδωρα» • - τίποτα «πριμοδοτήσεις», • (ξέρουν αυτοί) • τίποτα καθέκλες μουσικομεγαρικές, • τίποτα καθέκλες γενικώς. • Ως πού να έχει χωθεί η γλώσσα τους. •
Πωπώ, τη χάνουμε την κυρία οπΤασία:
• Δεν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα, ούτε κι ο συμβίος της • - δραστικός επίσης εν τη υπουργία του. • Ενώ τον Στρατούλη, • μ’ αυτό το ασκαρδαμυκτί βλέμμα, • μ’ αυτές τις άκρες του στόματος ανήκεστα συνδικαλισμένες προς τα κάτω • -από τους σκληρούς του «αγώνες» προφανώς • (κάτι ξέρει κι ο Τάσος Γιαννίτσης)- • αυτόν τον αστείρευτο πομπό ανεμολογίας • δεν θα τον στερηθούμε. * Εικόνα σου είμαι ΛΑ.Ε • και σου μοιάζω. •
Τώρα θυμήθηκε πάλι την απλή αναλογική ο Λαφαζάνης. • Τόσους μήνες ο ισαπόστολος στην ηγεσία του Σύριζα • και υπουργάρα βασική της κυβέρνησης • ούτε κιχ δεν είχε ψελλίσει, ο «συνεπής». •
Καλά, το γράφω και δεν λέω ακόμα να το πιστέψω • - αρχηγός κόμματος και «εντολοδόχος» ο Λαφαζάνης! •
Α ρε Τσίπρα μου τα έργα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου