"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Βαλσαμωμένα όνειρα


 
1976. Μόσχα, Κόκκινη Πλατεία. Κομμουνιστές αλλά και φοβισμένοι μοσχοβίτες που θέλουν να καλοπιάσουν το καθεστώς περιμένουν στην ουρά για να «προσκυνήσουν» ό,τι απέμεινε από τον Λένιν. 


Σπίτια στοιχειωμένα δεν υπάρχουν – εκτός από ένα: το Σπίτι του Λαού, που δεν έπαψε να ταλαιπωρείται από φανατικούς οπαδούς ερυθρών βουρβουλάκων.

Υποψία: η συντριπτική πλειονότητα όσων αφιονίζονται με τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας και την περιφορά τους σε διάφορα σημεία της Επικράτειας έχει μεταλάβει το νέκταρ των φρούδων ελπίδων στις ΚΟΒΕΣ του κόμματος και έχει λάβει ως αντίδωρο μια συνδρομή του Ριζοσπάστη (που την πλήρωσε).  

Πολλοί εξ όσων ακούν για θείο, αγίους, μάρτυρες, οσίους, ιερείς, πατριάρχες και ανατριχιάζουν πίστεψαν ακράδαντα σ' έναν παράδεισο που είχε μπει με το στανιό περίπου μισό δισεκατομμύριο ζωντανών που ανυπομονούσαν να αποδράσουν.  

Ζηλεύουν οι άνθρωποι:

 Οι δικοί τους «θεοί» απεδείχθησαν κατά συρροήν δολοφόνοι εκατομμυρίων «αντιφρονούντων» που ουδέποτε βρήκαν τον δρόμο τους για το ψυχιατρείο αλλά ταλαιπώρησαν τον πλανήτη με την «ιδεολογία» τους.  

Συνέβη κάποτε, συμβαίνει και τώρα και μάλλον θα ξανασυμβεί και στο μέλλον τούτη η μούρλα.
 
Οι πάσχοντες από καλπάζουσα πολιτική απογοήτευση, επειδή δεν θέλουν να γίνονται συχνά ρεζίλι για όσα ισχυρίζονται, πάντα βρίσκουν κάποια πρόφαση για να πολεμήσουν την Εκκλησία. Συνήθως επικαλούνται την κοινή λογική και την ανθρώπινη ελευθερία – δύο αξίες που σεβάστηκαν όσο ο Κιμ Γιονγκ Ουν τους κοιμώμενους υπουργούς του.

Επειδή τα εσώψυχα των πρώην, νυν, φανερών και κρυπτομαρξιστών δεν είναι και τόσο συναρπαστικά (ούτε καν για τους ίδιους) καλό είναι να ευθυμήσουμε ολίγον διαβάζοντας εν απόσπασμα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη διεθνή συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων (18/11/2005). Τότε, η κ. Παπαρήγα ήταν ΓΓ του ΚΚΕ και την απασχολούσε το εξής: 

«Το διάστημα αυτό, επίσης, έχει ενταθεί η αντικομουνιστική επίθεση και με αφορμή την πρόταση στο Συμβούλιο της Ευρώπης για καταδίκη των δήθεν εγκλημάτων του κομμουνισμού [...] Συμπεριλαμβάνουμε και την πρόθεση να κλείσει το μαυσωλείο του Λένιν, που συνοδεύεται από ένταση των επιθέσεων σε βάρος των κομμουνιστών».
 
Το άγχος για το μέλλον του απομειναριού του Β. Ι. Λένιν δεν άφησε  ποτέ το κόμμα ήσυχο. Στις 24/6/2007 έγραφε ο Ριζοσπάστης

«Προβοκατόρικες φήμες για το Μαυσωλείο του Λένιν. Ο Ολεγκ Κουλικόφ, Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) διέψευσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την πληροφορία, που εμφανίστηκε σε ρωσικά ΜΜΕ, σύμφωνα με την οποία υπάρχει μυστική συμφωνία ανάμεσα στο ΚΚΡΟ και στο Κρεμλίνο για την απομάκρυνση της σορού του Β. Ι. Λένιν από το Μαυσωλείο».

Δεν υπάρχουν σχόλια: