"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Οι μεγάλες υποτιμήσεις νομισμάτων στη διεθνή οικονομική ιστορία

Οδηγώντας το ελβετικό φράγκο σε ιλιγγιώδες άλμα έναντι του ευρώ και του δολαρίου, ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελβετίας, Τόμας Τζόρνταν, κέρδισε μία θέση ανάμεσα στους προέδρους των ΗΠΑ, Φράνκλιν Ρούζβελτ και Ρίτσαρντ Νίξον, στα χρονικά των θεαματικών υποτιμήσεων νομισμάτων. 

Ανάμεσά τους ορισμένες που έμειναν στην ιστορία:
1925
Ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, Ουίνστον Τσώρτσιλ, επανέφερε τη στερλίνα στον κανόνα του χρυσού, που είχε ανασταλεί στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η επαναφορά της ισοτιμίας του βρετανικού νομίσματος στα προπολεμικά της επίπεδα προκάλεσε ύφεση. Ο αποπληθωρισμός που ακολούθησε εξώθησε τη Βρετανία να εγκαταλείψει πάλι τον κανόνα το 1931.

1933
Εν μέσω της Μεγάλης Υφεσης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Φρανκλίνος Ρούζβελτ, αποφάσισε να αποσυνδέσει το δολάριο από τον χρυσό με αποτέλεσμα να υποτιμηθεί το αμερικανικό νόμισμα κατά 11,5% έναντι όσων νομισμάτων παρέμεναν συνδεδεμένα με τον κανόνα του χρυσού.

1967
Μετά την απόπειρά του να διατηρήσει την ισοτιμία της στερλίνας με πωλήσεις δολαρίων και χρυσού, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Χάρολντ Γουίλσον, υποτίμησε το νόμισμα κατά 14% στις 18 Νοεμβρίου. Την επόμενη ημέρα διαβεβαίωσε τους Βρετανούς πως οι στερλίνες «στις τσέπες τους» είχαν την ίδια αξία και πως η υποτίμηση θα τόνωνε τις εξαγωγές.

1971
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, προκάλεσε τη μετάβαση του ανεπτυγμένου κόσμου στο σύγχρονο σύστημα ελεύθερης διακύμανσης των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Ισχυε το σύστημα Μπρέτον Γουντς, που όριζε τις ισοτιμίες των νομισμάτων έναντι του δολαρίου, που ήταν συνδεδεμένο με τον χρυσό, στα 35 δολάρια η ουγγιά. Οι πιέσεις που δεχόταν το αμερικανικό νόμισμα εξώθησαν τον Νίξον να άρει τη σύνδεση με τον χρυσό. Τον Δεκέμβριο του ίδιο έτους οι Αρχές των μεγαλύτερων ανεπτυγμένων οικονομιών συμφώνησαν σε μια διολίσθηση της σταθμισμένης ισοτιμίας του δολαρίου έναντι των νομισμάτων των χωρών του ΟΟΣΑ, πλην του Καναδά, κατά 12%. Συνεχίστηκαν οι κερδοσκοπικές πιέσεις στο δολάριο με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί το σύστημα Μπρέτον Γουντς τον Μάρτιο του 1973.

1983
Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Μπομπ Χοκ, και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Πολ Κίτινγκ, αποφάσισαν να αποσυνδέσουν το δολάριο Αυστραλίας από το δολάριο ΗΠΑ με αποτέλεσμα μια υποτίμηση, που οι ιθύνοντες έβλεπαν ως τόνωση της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών της.

1992
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τζον Μέιτζορ, και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Νόρμαν Λαμόντ, δεν μπόρεσαν να στηρίξουν την ισοτιμία της στερλίνας, που δεχόταν επιθέσεις από επενδυτές, μεταξύ των οποίων και ο Τζορτζ Σόρος, καθώς στοιχημάτιζαν ότι η Βρετανία δεν θα κατάφερνε να κρατήσει τη στερλίνα μέσα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών που ίσχυε πριν από το ευρώ. Στις 16 Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση επέτρεψε την ελεύθερη διακύμανση της στερλίνας, που έκλεισε το έτος υποτιμημένη κατά 19% έναντι του δολαρίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια: