Photo: Οι αξιοπρεπείς κύριοι Σταμούλος και Κολλάς απορούν πώς είναι δυνατο αγοραστές αστικού λεωφορείου να κεκλοφορουν στην κενωνία την κακούργα εν αδαμιαία
περιβολή...
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
Αν τύχει να γνωρίσετε ανθρώπους που ασχολούνται με τη λόγια μουσική,
θα διαπιστώσετε ότι άπαντες χαρακτηρίζονται από μεγάλη αγάπη για την
Υψηλή Τέχνη, αλλά συχνά πυκνά ρίχνουν αδιάκριτες ματιές στα μέρη όπου η
γαρδένια πέφτει βροχηδόν (μαζί με τα τελάρα).
Αυτοί οι καλλιτέχνες
γνωρίζουν από στήθους τα μεγαλύτερα μέρη από δύσκολες όπερες και συναφή
έργα - αληθινούς γλωσσοδέτες. Παραλλήλως, όταν θέλουν να κάνουν «χαβαλέ»
συναγωνίζονται στη μίμηση «καμμένων» ασμάτων του στιλ «ντιριντάχτα
γιάβρουμ - αμάν, αμάν και μπιραλάχ». Το κάνουν δε με τόση ακρίβεια, που
αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν τις νύχτες μεταμφιέζονται σε «βασιλείς της
πίστας» και δίνουν ρέστα στα καψουροτράγουδα.
Αυτή η συμπεριφορά δεν
είναι ανεξήγητη. Αφενός αποφορτίζουν το άγχος τους και αφετέρου,
ενσωματώνοντας έστω και για λίγο τα «σκυλάδικα» στην καθημερινότητά
τους, εξορκίζουν μια εικόνα που ουδέποτε ήθελαν να αποκτήσουν.
Αρα, καλό είναι ολίγον κύλισμα στα θολά και μεθυσμένα ύδατα των
ηχητικών ρακών του τουρκομπαρόκ. Αν το παραξηλώσεις, έχεις πρόβλημα.
Μπορεί να σου γίνει εθισμός αυτό ακριβώς που απεχθάνεσαι και προσπαθείς
να αποφύγεις. Κάτι σαν τον μιθριδατισμό στο πολιτιστικό του...
Νεαντερτάλιοι
Στην πολιτική, ο λούμπεν λόγος δεν πρωταγωνιστούσε. Ενίοτε, σε
περιόδους εξημμένων παθών και μεγάλων συγκρούσεων, ακουγόταν κανένα
«γαλλικό» μέσα στη Βουλή. Επεφτε κάνα λαϊκούρικο «επιτίμιον» σε
αρθρογραφία. Αλλά μέχρι εκεί. Ηταν άγραφος νόμος (και διά τούτο
σεβαστός) ο δημόσιος λόγος να αρθρώνεται από ανθρώπους με παιδεία και
τρόπους.
Η μεγάλη έφοδος της λουμπεναρίας στα ελληνικά δημόσια πράγματα έγινε
με την εισβολή της πασοκάρας στη ζωή μας.:
Στη Βουλή δεν ήξερες τι να
πρωτοαντιπαθήσεις. Τις απίθανες φάτσες με τα μούσια ή τις λέξεις που
εκτόξευαν μαζί με σιέλους και ύβρεις για την «επάρατο» Δεξιά;
Στον δρόμο
μπορεί να έβλεπες κάναν φουκαρά αγοραστή αστικού λεωφορείου εν αδαμιαία
περιβολή - μια και διάφοροι νεαντερτάλιοι «σοσιαλιστές» τού είχαν
αφαιρέσει τα ρούχα για να τον... συνετίσουν, προσφέροντάς του ταυτόχρονα
και ένα γερό χέρι ξύλο.
Η πασοκάρα κάπως έτσι ήταν, μέχρι να βαρέσει φαλιμέντο.
Η αντίπερα
όχθη θεώρησε ότι η φωτιά καταπολεμείται μόνο με φωτιά και έριξε στο
ρινγκ κάνα δυο δύσμορφους μποξέρ ερεβώδους βλακείας και διαπιστωμένης
ανηθικότητας.
Η εποχή της λουμπεναρίας, όμως, παρήλθε. Σε κανέναν δεν
χρειάζεται πλέον η ασχήμια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου