"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΡΟΣΩΠΑ - ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ (Αυτοί που το εθνικό σύστημα Απαιδειας τους κρατά στην αφάνεια) : Eμμανουήλ Αργυρόπουλος - Ο 1ος νεκρός της τιμημένης Πολεμικής μας Αεροπορίας - 100 χρόνια από τη θυσία του


Επί αιώνες οι Ελληνες συναρπάζονταν με το μύθο του Δαιδάλου και του Ικαρου, που διδασκόταν από πατέρα σε παιδί, από γενιά σε γενιά. 
 
Στα τέλη, όμως, της πρώτης δεκαετίας του αιώνα μας, οι Αθηναίοι διαπίστωσαν από τις προσπάθειες μερικών ηρωικών, πρωτοπόρων της Αεροπορίας, ότι η εποχή που ο μύθος θα γινόταν πραγματικότητα δεν θα αργούσε. 

Το 1908, ο Λεωνίδας Αρνιώτης -θιασάρχης θιάσου... σκύλων, γυμναστής και «θαυματοποιός»- μετά από εκπαίδευση στη Γαλλία, επιχείρησε την πρώτη πτήση του στο Τατόι, παρουσία του βασιλιά Γεωργίου του Α', αλλά το αεροπλάνο, αφού προχώρησε μερικές δεκάδες μέτρα επί του εδάφους, δεν ανυψώθηκε.
Ο αεροπόρος Εμμανουήλ Αργυρόπουλος στο αεροσκάφος 'Αλκυών' Nieuport IV.G.
Η πρώτη πτήση έγινε μέσα στην καρδιά του χειμώνα, από έναν πιο τυχερό πιλότο, που είχε κι αυτός εκπαιδευθεί στη Γαλλία, τον Εμμανουήλ Αργυρόπουλο. Εναν νέο από την Κωνσταντινούπολη, μηχανικό-ηλε-κτρολόγο σπουδασμένο στο Παρίσι, που σε ηλικία 22 ετών θα «βαφτιζόταν» ο πρώτος Ελληνας που πέταξε στον αττικό ουρανό. Είναι 8 Φεβρουαρίου 1912 και το νέο μιας ακόμη προσπάθειας για πτήση με αεροπλάνο πάνω από την Αθήνα, έχει μαγνητίσει τους Αθηναίους, που παρακολουθούν τα επιτεύγματα της Αεροπορίας στον υπόλοιπο Κόσμο μόνο από.τις εφημερίδες.

Στο Ρουφ, από όπου θα γινόταν η απογείωση, είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος και επίσημοι. Πρώτοι, μεταξύ τους, ο βασιλιάς Γεώργιος Α' και ο τότε πρωθυπουργός Ελευθ. Βενιζέλος, που μέσα στην πρωινή παγωνιά και με αρκετή αγωνία και θαυμασμό, παρακολουθούν την επιτυχία της απογειώσεως και της προσγειώσεως.


Την επομένη η «Ακρόπολις» έγραφε: «Ενα μεγάλο πουλί επέταξε χθες το πρωί επάνω από την Αθήνα. Ενεφανίσθη εις το δυτικόν βάθος του ορίζοντος, υψώθη απέναντι στον κα-τακάθαρο ήλιον, διέγραψεν αρκετούς καλλιγράμους κύκλους επάνω εις τον γαλανόν ουρανόν και χαμηλώνοντας εχάθηκεν πέρα από το Θησείον, ανάμεσα στις ελιές και στα κυπαρίσσια...». 
 
Αλλά εάν ο άγνωστος σήμερα στο ευρύ κοινό Αργυρόπουλος, υπήρξε ο πρώτος Ελληνας αεροπόρος που πέταξε πάνω από την Αθήνα, πρώτος Ελληνας επιβάτης αεροπλάνου υπήρξε ένα πρόσωπο ευρύτατα γνωστό, ιστορικό. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Και το αεροπορικό του ταξίδι, μάλιστα, πραγματοποιήθηε λίγο μετά την πρώτη πτήση του Αργυρόπουλου. Γνωστός για την τολμηρότητα του, ο Βενιζέλος και «μεθυσμένος» από το θέαμα που αντίκρυσε στο Ρουφ αλλά και από τις προοπτικές που ανοίγονταν στον Κόσμο με τη χρησιμοποίηση του αεροπλάνου στις συγκοινωνίες και τους πολέμους, ζήτησε επίμονα από τον Αργυρόπουλο να τον δεχθεί σαν επιβάτη στη δεύτερη πτήση του. Ο Αργυρόπουλος, δέχθηκε την τιμή και ο Βενιζέλος πετούσε για λίγα λεπτά πάνω από την Αθήνα.


Η εμπειρία του, ασφαλώς, αυτή ήταν πολύτιμη για τη συναγωγή των πρώτων συμπερασμάτων και την πραγματοποίηση των πρώτων διαπιστώσεων, ως προς το ρόλο που μπορούσε να παίζει το αεροπλάνο. Δεν είναι ανεξήγητη, συνεπώς, η επιμονή με την οποία ο Ελευθ. Βενιζέλος επένδυσε πολλά χρήματα του Δημοσίου στην Αεροπορία και δεν είναι ανεξήγητο, επίσης, το ότι η Ελλάδα υπήρξε η δεύτερη χώρα μετά την Ιταλία, που χρησιμοποίησε αεροπλάνα σε πολεμικές συγκρούσεις. Λίγο μετά την πτήση του εκείνη, ο Ελευθ. Βενιζέλος αποφάσιζε τη χρησιμοποίηση αεροπλάνων από τις Ενοπλες Δυνάμεις μας στους Βαλκανικούς Πολέμους.


Με το πρώτο εκείνο αεροπλάνο του Αργυρόπουλου, που ο Βενιζέλος βάφτισε «Αλκυών» πέταξαν και άλλοι επώνυμοι Αθηναίοι, ως επιβάτες, μεταξύ των οποίων η ηθοποιός της εποχής εκείνης Ζηνοβία Παρασκευοπούλου. 
 
Στις 29 Αυγούστου του 1912 πέταξε ο δεύτερος Ελληνας αεροπόρος, ο δημοσιογράφος και φίλος του Αργυρόπουλου, Αλέξανδρος Καραμανλάκης που είχε εκπαιδευθεί κι αυτός στη Γαλλία. Ο Καραμανλάκης ήταν διευθυντής του «Ανεξάρτητου» είχε, όμως, το πάθος της αεροπλοΐας και επεδίωκε ένα εντυπωσιακό κατόρθωμα για να συναντήσει κι αυτός τη δόξα του. Μια πτήση από την Αθήνα στην πατρίδα του το Αίγιο, ήταν πράγματι κατόρθωμα εκείνη την εποχή. Αλλά ο Καραμανλάκης ήταν άτυχος! Ενώ πετούσε πάνω από τον Κορινθιακό, τα ρεύματα παρέσυραν το αεροπλάνο του και το βύθισαν στη θάλασσα. Ηταν το πρώτο θύμα της Αεροπορίας στην Ελλάδα. Το νεκρό αποχαιρέτισε ο ίδιος ο Ελευθ. Βενιζέλος. 
 
Επτά μήνες αργότερα, στις 4 Απριλίου 1913, σκοτωνόταν και ο Αργυρόπουλος λόγω μηχανικής βλάβης και ενώ μετείχε σε επιχειρήσεις στο Λαγκαδά, εναντίον των Τούρκων. Η Αεροπορία είχε ήδη τους πρώτους ήρωες της.

2 σχόλια:

giannis miltsios είπε...

Μπορείτε να μου πείτε την πηγή της τελευταίας φωτογραφίας του άρθρου σας. Είναι τραβηγμένη στην Ελλάδα και από ποιόν φωτογράφο;
Σας ευχαριστώ.
jmiltsios@hotmail.com

ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ είπε...

Κάνοντας "κλικ" πάνω στο όνομα του συγγραφέα του άρθρου ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΓΥΡΙΟΥ παραπέμπεστε στην πηγη κειμένου και φωτογραφιών (Ιστολόγιο Ανεμούριον) Απ ότι όμως είδα σήμερα ενώ το ιστολόγιο λειτουργεί, για κάποιο άγνωστο λόγο η σελίδα του η σχετική με το άρθρο δεν είναι διαθεσιμη