ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το άγχος του αναπόφευκτου σε ένα κράτος-ανάμνηση !

Του Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Ουδενός η θέση στην Ευρωζώνη καθιερώνεται από οιεσδήποτε δηλώσεις συμπαθείας, ή από οιεσδήποτε προσπάθειες, οιουδήποτε, λαού. Το εκεί ανήκειν είναι οικειοθελές (!). Συνίσταται στην ικανότητα ισότιμης συμμετοχής στις αγορές: κεφαλαίου και εμπορευμάτων, προσώπων και υπηρεσιών (άρθρ. 26 § 2 συμβ. Λισσαβώνος κυρωθείσα δια ν. 3671/08). Όποιος στερείται της ικανότητας αυτής κείται, εξ ορισμού, εκτός Ζώνης.

Ουδεμιάς αγοράς, πράγματι, μετέχουμε. Κατ΄ακρίβεια κεφάλαια, επιχειρήσεις, ικανά πρόσωπα: δρομέως απέρχονται. Οι ημεδαπές τράπεζες παρέχουν - παγκοσμίως - τα υψηλότερα επιτόκια. Καταθέτες, όμως, δεν εμφανίζονται.

Σήμερα αδιανόητη θα ήταν η ένταξή μας στην Ευρωζώνη. Άρα, αντιστοίχως, επίφοβη (είναι) και η παραμονή μας. Κίβδηλα στοιχεία εμφανίσαμε. Μνημιωδώς ψεύτες υπήρξαμε δημοσιονομικώς. Πτωχεύσαμε. Κερδοσκοπήσαμε (και) έτσι σε βάρος της χώρας και των τίτλων της Ευρωζώνης. Υπήρξε συμμετοχή στο "κούρεμα" του 95% των τιτλούχων. Κηρύξαμε, εν τούτοις, και επίσημη πτώχευση. Τυπικά για το λοιπό 5%. Κατά πρόβλεψη ώστε να επέλθει η πληρωμή των ασφαλίστρων κατά Ελλάδος και ευρωπαϊκής αξιοπιστίας του χρέους. Τα κέρδη υπήρξαν τεράστια. Οι δράστες είναι άγνωστοι (!!!).

Δεν αυτοχρηματοδοτούμεθα σε ευρώ. Διατηρούμε ονομαστικά την ιδιότητα, περιστασιακά. Τυπική απότμησή μας τώρα σημαίνει (και) ότι η Γερμανία θα λογιστικοποιήσει ζημιά άνω των 62 δις. Οδυνηρή εξέλιξη για την κ. Merkel. Έχει εκλογές κατά Σεπτέμβριο 2013. Ακόμη σημαίνει (η απότμηση) συνδρομή "domino effect". Ήγουν, αλυσιδωτή αντίδραση, εγκείμενη στην εκροή κεφαλαίων από την περιφέρεια προς τον βορειοευρωπαϊκό πυρήνα. Συνακόλουθα, κατάρρευση των ομολογιακών αγορών του Νότου. Άρα (και) επίταση κόστους εξυπηρέτησης του όλου ευρωχρέους.

Αλλ΄οι κίνδυνοι είναι πρόσκαιροι. Οι γερμανικές εκλογές πλησιάζουν. Οι διεργασίες δημοσιονομικής σύγκλησης επιταχύνονται. 'Ετσι θα ισχύσει πλήρως από 1.1.14, ο "Μηχανισμός Ευρωπαϊκής Σταθερότητας - M.E.S.". Στον M.E.S. δεν υπάγονται οι τράπεζές μας. Δείγμα και εντεύθεν αποσύνδεσής μας (!).

Η δημοσιονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης κινείται γοργά. Η ολοκλήρωση θα παρέχει ασφάλεια στα μέλη της. Η Ελλάς δεν θ΄αποτελεί, τότε, σοβαρή απειλή.

Τριών, σχεδόν, ετών "μνημόνια" δεν απέδωσαν τα ελπιζόμενα. Ό,τι πετύχαμε είναι απόρροια μειωμένης κατανάλωσης, όχι διαρθρωτικής βελτίωσης. Η βοήθεια δεν θα συνεχισθεί αορίστως. Ήδη δυσχεραίνεται. Οι Ευρωπαίοι κουράζονται. Γίνονται περισσότερο πιστωτές και λιγότερο εταίροι. Θέλουν να τελειώνουν. Φέρονται ως οι επιχειρήσεις που εγκαταλείπουν παίρνοντας (και) ζημιές. Ο λόγος χρέους (μας) προς ΑΕΠ έχει πολύ επιδεινωθεί. Η παραγωγικότης κατρακυλά. Η Ελλάς κρίνεται αφερέγγυα από Δ.Ν.Τ. Το τελευταίο, δηλώνει, αδυναμία (εφ΄εξής) συνέχισης χρηματοδότησής μας.

Η καταβολή της συμφωνημένης δόσης των 31,5 δις διαρκώς αναβάλλεται, από Ιουλίου. Δόση 7 δις Σεπτεμβρίου αναμένεται (!!!). Για την χρηστή διαχείριση των κονδυλίων τίθενται όροι σφαγιαστικοί της εθνικής μας αξιοπρέπειας. Η αντίστοιχη εξουσία περιέρχεται στους δανειστές.

Η κεφαλαιοποίηση των τραπεζών αποτελεί ζήτημα επείγον (!) από Δεκεμβρίου 2011. Η λύση του, όμως, διαρκώς αναβάλλεται. Τελούμε, έτσι, επισήμως υπό τραπεζικό σύστημα σε στέρηση κεφαλαίων (!!!).

Ο κίνδυνος κατάρρευσης και κοινωνικής έκρηξης διαγράφεται απειλητικός. Μ΄όλον τούτο, παρά την εξουθένωση της εθνικής παραγωγής, ιδεοληπτικοί και εμπαθείς επιμένουν στην αλώβητη διατήρηση του πολυπληθέστερου (και αντιπαραγωγικώτερου) κρατικού μηχανισμού της Ευρώπης όλης. Ο Ηρόστρατος, ως πηγή έμπνευσης, τους οδηγεί.

Το άγχος του αναπόφευκτου έχει εξοστρακίσει το μέτρο. Η Δημοκρατία δεν ισχύει - πλέον - ως Πολίτευμα. Ισχύει (αποκλειστικά) ως πρόσχημα. Εν ονόματι του προσχήματος, οι πάντες αντιδρούν, απεργούν, παρανομούν. Όλοι ζητούν πόρους που η χώρα δεν παράγει και ουδείς της δανείζει. Όλοι αποφεύγουν ν΄αντιληφθούν το απλό αυτό σχήμα. Ουδείς, σήμερα, σέβεται οτιδήποτε. Ουδέποτε θυμάμαι ποσοστιαίως ανάλογη κυκλοφορία μαύρου χρήματος. Ουδέποτε βιώσαμε απεργία δικαστών, των εγγυητών, δηλαδή, της νομιμότητας (!!!). 

Είναι, συναφώς, χαρακτηριστικό: Μία από τις τελευταίες κορυφαίες, αν μη και η επί κεφαλής του κλάδου, η ΑΕ Ελληνικά Καλώδια, αποτελεί βιομηχανία ημεδαπής παραγωγής. Ήδη αιτείται στις Βρυξέλλες έννομη προστασία (!). Σε μειοδοτικό διαγωνισμό προμηθείας υποβρύχιας καλωδίωσης των Κυκλάδων τίθεται τυπικώς εκτός διαδικασίας. Προκρίνεται η (μονίμως εδώ παρούσα) Siemens. Η τελευταία δρα ως απλός συνεισαγωγεύς προϊόντων αλλοδαπής παραγωγής (!!!).

Η κατήφεια των καιρών θέτει ερώτημα: Μήπως ήλθε η ώρα, ως κράτος, να υποχωρήσουμε στην ανάμνηση; Στην Ευρωζώνη είναι δύσκολο να μείνουμε. Την Τουρκία που καραδοκεί, με σχέδια ανάλογα των της Κύπρου, δύσκολα θα την αντιμετωπίσουμε.