ΑΚΡΩΣ ΕΝΙΔΑΦΕΡΟΝ
Του Αθανασιου Eλλις
Η διαφορετική οικονομική φιλοσοφία και προσέγγιση των δύο αντιπάλων
σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη και κατ’
επέκταση στην Ελλάδα, αλλά και συγκεκριμένες ενέργειές τους το
προηγούμενο διάστημα, επιτρέπουν την εξαγωγή συμπερασμάτων για το τι
μπορεί να σημαίνει για την Ελλάδα το αποτέλεσμα των εκλογών
στις ΗΠΑ.
Στο μείζον ζήτημα της ελληνικής οικονομίας είναι σαφές
ότι ο πρόεδρος Ομπάμα, παρότι δεν προχώρησε σε κάποια πρωτοβουλία
στήριξης της χώρας μας σε διμερές επίπεδο, το έπραξε εμμέσως στη διεθνή
σκηνή. Πίεσε και πιέζει τη Γερμανία, που εκ των πραγμάτων έχει πλέον τον
τελικό λόγο σε ό,τι αφορά την ελληνική οικονομία, να προχωρήσει σε
κινήσεις που ωφελούν την Ελλάδα, από την αύξηση της χρηματοδότησης, έως
την επιμήκυνση του προγράμματος προσαρμογής.
Κατά την προηγούμενη
σχεδόν τριετία τόσο ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα όσο και ο υπ. Οικονομικών
του, Τίμοθι Γκάιτνερ, στις συναντήσεις και τηλεφωνικές επικοινωνίες
πίεζαν τους Ευρωπαίους ομολόγους τους και πρωτίστως την Αγκελα Μέρκελ
και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, να κινηθούν άμεσα υιοθετώντας συνολική λύση.
Πιστή στο ιδεολογικό της υπόβαθρο και την κεϋνσιανή αρχή της ενίσχυσης
της ζήτησης, η δημοκρατική κυβέρνηση της Ουάσιγκτον πίεζε το Βερολίνο
για την άσκηση μιας πιο επεκτατικής πολιτικής που θα στόχευε στην
ανάπτυξη και θα απέτρεπε τον εγκλωβισμό της Ελλάδας σε έναν ατέλειωτο
υφεσιακό κύκλο.
Αντίθετα, εάν εκλεγεί ο Μιτ Ρόμνεϊ οι αμερικανικές
πιέσεις για ενίσχυση της ρευστότητας θα σταματήσουν, καθώς θα είναι πιο
υποστηρικτικός της πολιτικής των περικοπών και της λιτότητας, που
εφαρμόζει η συντηρητική κυβέρνηση της Αγκελα Μέρκελ. Ο Ρεπουμπλικανός
υποψήφιος πιστεύει στην αναζήτηση της ανάπτυξης μέσω διαρθρωτικών
αλλαγών. «Είναι λανθασμένες οι προσπάθειες Ομπάμα να πείσει τη Γερμανία
να στηρίξει οικονομικά ασθενείς χώρες και τράπεζες στην Ευρωζώνη, ώστε
να μην επεκταθεί η ελληνική κρίση» τόνισε πρόσφατα ο Γκλεν Χάμπαρντ,
πιθανός υπ. Οικονομικών του Ρόμνεϊ. Εάν ο πρώην κυβερνήτης της
Μασαχουσέτης εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο, η κ. Μέρκελ θα έχει έναν
ιδεολογικό σύμμαχο στην ηγεσία της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου με
ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την Ελλάδα.
Ιδιαίτερη σημασία
έχει επίσης η στάση των ΗΠΑ στους κόλπους του ΔΝΤ του οποίου αποτελούν
τον μεγαλύτερο μέτοχο. Σε πλήρη αντίθεση με τη μέχρι τώρα στάση του
Ομπάμα, ο Ρόμνεϊ ενδεχομένως να ακολουθήσει τους Ρεπουμπλικανούς
γερουσιαστές και βουλευτές που τάσσονται υπέρ του τερματισμού της
δανειοδότησης της Ελλάδας από το ΔΝΤ με το επιχείρημα ότι η Ευρώπη
διαθέτει τους πόρους να διαχειρισθεί ένα εσωτερικό της ζήτημα και δεν
πρέπει οι ΗΠΑ να συμμετέχουν στη χρηματοδότηση ενός κράτους-μέλους μιας
τόσο πλούσιας οντότητας.
Παράλληλα, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει
τις συνεχείς αρνητικές και ενίοτε προσβλητικές αναφορές του Ρόμνεϊ στη
χώρα μας, και τις προειδοποιήσεις του σε ομιλίες, διαφημίσεις, αλλά και
στις πρόσφατες τηλεμαχίες, να μην ακολουθήσουν οι ΗΠΑ τον δρόμο της
Ελλάδας και καταντήσουν σαν αυτή. Ακόμη και αν εντάσσονται στο πλαίσιο
των αναμενόμενων προεκλογικών υπερβολών και συχνά διαστρεβλώσεων, η
επιλογή του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου να χλευάζει την Ελλάδα είναι
ενδεικτική μιας στάσης που κάθε άλλο παρά θετική μπορεί να θεωρηθεί.
Σε
αντίθεση με κάθε άλλη προεδρική αναμέτρηση στις ΗΠΑ τις τελευταίες
δεκαετίες, οι δύο υποψήφιοι δεν έχουν πάρει θέση στα εθνικά μας θέματα. Η
εξέλιξη αυτή δεν μπορεί παρά να χρεωθεί ως αποτυχία της οργανωμένης
Ομογένειας, αν και η απόλυτη προσοχή στο θέμα της οικονομίας έχει εκ των
πραγμάτων αφαιρέσει από το προσκήνιο, ελπίζεται προσωρινά, την
εξωτερική πολιτική.
Ολα τα παραπάνω δεδομένα, πάντως, οδηγούν στο
συμπέρασμα ότι στη σημερινή συγκυρία μια αλλαγή ενοίκου στον Λευκό Οίκο
δεν ωφελεί την Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου