ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Κρατάτε γερά τροϊκανοί

Toυ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Η αλήθεια συνήθως απέχει απ’ όσα ικανοποιούν τα αυτιά των αδαών και εξ επαγγέλματος «αδυνάμων» που εκ της «αδυναμίας» τους και μόνο έχουν πάντα δίκιο. Αυτή τη αυταπάτη τουλάχιστον τους καλλιεργούν οι επιτήδειοι που θέλουν να τους υφαρπάξουν το πορτοφόλι στις αγορές ή την ψήφο στις εκλογές...
 

Στην χώρα αυτή η μοίρα της γράφτηκε ευθύς εξ αρχής. Η αγορά των άλλων τεσσάρων πολεμικών πλοίων του άρτι ιδρυθέντος ελληνικού βασιλείου μετά το πρώτο ατμόπλοιο Καρτερία, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα τους τρόπου που θα πορευόταν η ελληνική δημοκρατία τα επόμενα 200 χρόνια μέχρι σήμερα και όσα άλλα της είναι γραφτό διανύσει...

Οι διάφορες μίζες πολλαπλασίασαν την τιμή ενώ κάποια δεν παραδόθηκαν ποτέ, ενώ και εκείνα που παραδόθηκαν με καθυστέρηση, ανατινάχτηκαν όπως η φρεγάτα Ελλάς και η κορβέτα Ύδρα όχι από εχθρούς, αλλά από ανθρώπους του Μιαούλη σε κάποια από τις συχνές εμφύλιες διαμάχες.
 

Ο Άκης με τα υποβρύχια λοιπόν δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που διέφθειρε και διεφθάρη για χάρη της πατρίδας και του συνόλου.
 

Αν ήταν όμως 50-100 Ακηδες τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Η διαφθορά και ο παρασιτικός τρόπος σκέψης και διαβίωσης στη χώρα αποτελεί κανόνα αντί της εξαίρεσης που αποτελεί σε όλες τις ανεπτυγμένες κοινωνίες.

Οι Υδραίοι λοιπόν όχι μόνο δεν κόβουν αποδείξεις αλλά τα βάζουν και με τα ΜΑΤ αν το κράτος ζητήσει συλλάβει κάποιον που παραβιάζει το νόμο. Ο βουλευτής και σύντροφος  όχι μόνο δεν ζητάει την επιβολή του νόμου αδιακρίτως αλλά χαϊδεύει τα αυτιά των φοροφυγάδων... Οι ακροδεξιοί  επιβάλλουν το "νόμο" κατά το δοκούν καθώς η αριστερά έχει αμβλύνει τις αντιδράσεις της κοινωνίας απέναντι στη παραβίαση των νόμων του ταξικού κράτους. 

Από τις 759 χιλ. ελεύθερους επαγγελματίες οι 457 δήλωσαν έσοδα κάτω από 12.000 ευρώ. 

 Έπρεπε να έρθει η τρόικα σε αυτή τη χώρα για μάθουμε πως οι αναπηρικές συντάξεις μοιράζονται σαν τα «κουφέτα» στα βαφτίσια ή πως κάποιος που έχει πεθάνει κληροδοτεί τη σύνταξη στα παιδιά και τους συγγενείς.
 

Την εποχή που σε ολόκληρο τον κόσμο ανθούν οι μονογενεϊκές οικογένειες εμείς συνταξιοδοτούμε ακόμη τις άγαμες θυγατέρες.
 

Και όλα αυτά τα χιλιάδες μικρά συντεχνιακά συμφέροντα υπάρχουν κόμματα που τα υπερασπίζονται για χάρη της ψηφοθηρίας.

Η Ελλάδα είναι πέμπτη από τα κάτω στις δαπάνες, Δεν είναι οι δαπάνες αλλά τα μικρά έσοδα, έγραφε χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο twitter  σε μια προσπάθεια να εξευμενίσει τους «πελάτες» που του υφαρπάζει ο Αλέξης Τσίπρας επειδή είναι απεγνωσμένοι από τις περικοπές στο δημόσιο.
 

Η διακυβέρνηση Καραμανλή σε πέντε χρόνια διόρισε στο δημόσιο περί τις 300.000 άτομα, αυξάνοντας κατά 150.000 το συνολικό αριθμό. Γιατί από αυτούς δεν πρέπει να κρατηθούν μόνο όσοι χρειάζονται; Γιατί ο εκπαιδευτικός άμα το διορισμό θα πρέπει να είναι μόνιμος και όχι να ανανεώνεται η σύμβαση κάθε τρία ή πέντε χρόνια με βάση την αξιολόγησή του;
 

Τα νοσοκομεία έχουν έλλειψη από νοσηλεύτριες. Μόνο από το 401 που έψαξαν, βρήκαν πως πάνω από 100 νοσηλεύτριες έχουν αποσπαστεί σε γραφεία πολιτικών και σε θέσεις άσχετες και συνήθως άχρηστες. Φυσικά και φταίει η τρόικα με τα μέτρα λιτότητας που δεν αφήνει την οικονομία να πάρει εμπρός.
 

Αν διορίσουμε στο δημόσιο άλλο ένα εκατ. με μισθό και επιδόματα 1-2 χιλιάδων να δείτε πως θα πάρει εμπρός η οικονομία και θα αναπτυχθεί. Αυτά είναι τα οικονομικά του Καραγκιόζη, τουτέστιν της σχολής: "Θα με δείρεις, θα με δείρεις, θα ιδρώσεις, θα κρυώσεις θα πεθάνεις".

Γνωστή αοιδός  και «αηδώς» χωρίς «αιδώ» δήλωνε σε συνέντευξη: 

 

«Σαφώς υπάρχει άλλος δρόμος, τον οποίον δυστυχώς ΔΕΝ επέλεξαν οι πολιτικοί των 2 πρώην μεγάλων κομμάτων αγνοώντας προκλητικά τον λαό. Είναι ο  δρόμος της αξιοπρέπειας και της δυνατότητας για αυτοδιάθεση - που είναι ο υπ’ αριθμόν 1 κανόνας της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ο δρόμος της διαπραγμάτευσης και όχι της υποτέλειας. Θα σας θυμίσω την περίπτωση της Ισλανδίας. Αλλά, βέβαια, η χώρα αυτή ευτύχησε να έχει ηγεσία άλλων αναστημάτων...
 

Ο λαός ΔΕΝ συναίνεσε στους όρους του άθλιου Μνημονίου. Άναυδος παρακολουθούσε, μέσα από τα ΜΜΕ  της μαύρης διαπλοκής, τους κυρίους αυτούς να αποφασίζουν γι αυτόν χωρίς αυτόν και να του κόβουνε τη ζωή, τις ελπίδες, το μέλλον του.

Ανακατέψανε το νοικοκύρεμα της χώρας με το ξεπούλημά της, τα εγκληματικά λάθη με τις απλές αποφάσεις. Προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν  τον  λαό και να τον γεμίσουν τρόμο, γιατί θέλουν να κουκουλώσουν και να θολώσουν το τοπίο της ρεμούλας και της κατάχρησης της δημόσιας περιουσίας. Κάνουν το παν για να σώσουν εαυτούς και ημέτερους και βυθίζουν τη χώρα όλο και περισσότερο»... 

(Βλέπε παρακάτω : Δήμητρα Γαλάνη: Ετοιμάζω πολλά και ονειρεύομαι ακόμη περισσότερα!)
 

Τα παραπάνω θα ήταν καθόλα αξιοπρεπή αν χθες δεν διαβάζαμε πως η επί δεκαετίες δημοφιλής καλλιτέχνιδα,  για το 2008 και 2009 δήλωσε στη εφορία εισόδημα 4.700 και 6.700 ευρώ αντίστοιχα.  Ήτοι περί τα 400-550 ευρώ μηνιαίως. Όσα ενδεχομένως πληρώνει του νυχού για μανικιούρ και πεντικιούρ και όσα εισπράττει κάποιο δεύτερο όνομα για ένα νυχτοκάματο...
 

Αξιοπρέπεια είναι η κατάσταση που κάποιος αισθάνεται πως οι άλλοι τον σέβονται και ο ίδιος νιώθει πως σαν προσωπικότητα έχει κάποια αξία.
 

Σωτηρία για αυτή τη κοινωνία υπάρχει μόνο με την δημιουργία κράτους δικαίου. Ο μόνος που φαίνεται να επιδιώκει κάτι τέτοιο είναι ο τρόικα.

Βάστα τρόικα λοιπόν και μην υποχωρείς... ο «κλέφτης» είναι που φωνάζει πιο πολύ μπας και συνεχίσει να φοβάται ο «νοικοκύρης».

"Ετοιμάζω πολλά και ονειρεύομαι ακόμα περισσότερα!..."
Απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξη της κας Δήμητρας Γαλάνη στο Β. Λιαγκόγκονα στο aixmi.gr.

Σαφώς υπάρχει άλλος δρόμος, τον οποίον δυστυχώς ΔΕΝ επέλεξαν οι πολιτικοί των 2 πρώην μεγάλων κομμάτων αγνοώντας προκλητικά τον λαό. Είναι ο  δρόμος της αξιοπρέπειας και της δυνατότητας για αυτοδιάθεση -που είναι ο υπ’ αριθμόν 1 κανόνας της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ο δρόμος της διαπραγμάτευσης και όχι της υποτέλειας. Θα σας θυμίσω την περίπτωση της Ισλανδίας. Αλλά, βέβαια, η χώρα αυτή ευτύχησε να έχει ηγεσία άλλων αναστημάτων...

Ο λαός ΔΕΝ συναίνεσε στους όρους του άθλιου Μνημονίου. Άναυδος παρακολουθούσε, μέσα από τα ΜΜΕ  της μαύρης διαπλοκής, τους κυρίους αυτούς να αποφασίζουν γι αυτόν χωρίς αυτόν και να του κόβουνε τη ζωή, τις ελπίδες, το μέλλον του.

Ανακατέψανε το νοικοκύρεμα της χώρας με το ξεπούλημά της, τα εγκληματικά λάθη με τις απλές αποφάσεις. Προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν  τον  λαό και να τον γεμίσουν τρόμο, γιατί θέλουν να κουκουλώσουν και να θολώσουν το τοπίο της ρεμούλας και της κατάχρησης της δημόσιας περιουσίας. Κάνουν το παν για να σώσουν εαυτούς και ημέτερους και βυθίζουν τη χώρα όλο και περισσότερο.

Ο κόσμος βιώνει τη βαρβαρότητα και την πληρώνει με αίμα και, πολλές φορές, δυστυχώς με την ίδια του τη ζωή.

Πολύ σοφά, λοιπόν, τους πετάει στα σκουπίδια και στρέφει τις ελπίδες του στο καινούργιο, στο άφθαρτο. Ο κ. Τσίπρας, πέρα από το γεγονός ότι δεν φύτρωσε έτσι ξαφνικά (ήταν από τις ελάχιστες φωνές πραγματικής  αντιπολίτευσης αυτά τα 2 1/2 χρόνια), τιμά  την εντολή που του δόθηκε και ήδη έχει αναπτερώσει το ηθικό μας. Μέσω αυτού, επιτέλους, ακούγεται διεθνώς η κραυγή της απόγνωσής μας.

Η φωνή μας ενώνεται με των άλλων ευρωπαϊκών λαών (Γάλλων, Ιταλών, Πορτογάλων, Ισπανών, Ιρλανδών). Βέβαια, από ό,τι βλέπω βιάζονται κάποιοι να τον χαρακτηρίσουν δημαγωγό και ανεύθυνο. Για να δούμε, αν θα δικαιωθούνε. «Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια», έλεγε η γιαγιά μου...

Εγώ για ένα πράγμα βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Εάν αποκτήσει εμπιστοσύνη αυτός ο λαός σε μια ηγεσία  μπορεί να κάνει θαύματα. Ο πολιτικός αρχηγός που θα κερδίσει την πίστη μας θα  είναι εκείνος που, με μερικές κινήσεις «ρουα ματ» (και αυτό είναι δυνατόν να συμβεί και όλοι το ξέρουμε), θα καθαρίσει το τοπίο από τη σκοτεινιά της διαπλοκής, παίρνοντας την πρωτοβουλία να ελεγχθεί το χρέος της χώρας , να λειτουργήσει η Δικαιοσύνη και να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι  -και έτσι να  δώσει ελπίδα για το μέλλον μας. Και μετά δουλειά από όλους μας. Όχι με  λαϊκισμούς  και  ανταλλαγές, όπως έκανε μετά τη Μεταπολίτευση το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και κατάστρεψαν τη χώρα. Δεν θα την πατήσουμε ξανά έτσι, ωριμάσαμε. Αυτή τη φορά θα είναι ουσιαστικά, τολμηρά, πραγματικά, με αξιοπρέπεια και με τις δυνάμεις μας.

Τα τελευταία χρόνια άνθρωποι του Πολιτισμού και των Τεχνών μετέχουν ενεργά στα πολιτικά πράγματα. Χρειάζεται η Πολιτική ανθρώπους του Πολιτισμού;

Οι καλλιτέχνες, και γενικότερα οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, είναι πάντα παρόντες πολιτικά, διότι μέσα από την Τέχνη τους, εμβαθύνουν στα πράγματα. Μέσα από το έργο τους καλλιεργούν την πνευματικότητα και αναδεικνύουν τις ηθικές αξίες που έχουμε όλοι ανάγκη για να υπάρχουμε. Την ίδια στιγμή έχουν τη δυνατότητα της δημόσιας τοποθέτησης ως αναγνωρισμένες προσωπικότητες. Οι πολιτικοί έχουν διοικητικά χαρίσματα. Μπορούν  να ελίσσονται, να χρησιμοποιούν διπλωματική γλώσσα, να διαθέτουν τεχνοκρατικό ορθολογισμό.

Αυτό που θα έπρεπε να συμβαίνει -παλαιότερα εν μέρει συνέβαινε- είναι η άσκηση της πολιτικής να συνοδεύεται από πνευματικότητα.

Η θλιβερή παγκόσμια πραγματικότητα είναι ότι οι πολιτικοί ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αριθμούς και όχι με ανθρώπους. Έτσι, η πνευματικότητα των ανθρώπων της Τέχνης και της σκέψης  οφείλει να είναι στο πλευρό , και όχι στη βιτρίνα της πολιτικής και να δίνει τον τόνο “υπενθυμίζοντας” τις ηθικές αξίες  και “επαναφέροντας” τα πράγματα στις ανθρώπινες  διαστάσεις. Δυστυχώς, όμως, οι πολιτικοί προσπαθούν συνήθως  να εκμεταλλευτούν την αξιοπιστία των πνευματικών ανθρώπων.

Για όλη τη συνέντευξη Βλέπε: Ο λαός δεν συναίνεσε στο μνημόνιο. Ο Τσίπρας έχει αναπτρεώσει το ηθικό μας...