Της ΓΙΟΥΛΑΣ ΖΑΧΙΩΤΗ
Η Ιαπωνία έχει τη Sony, η Γερμανία την BMW, το Μεξικό την Corona, η Νότια Κορέα τη Samsung και η Κίνα... όλα τα υπόλοιπα!
Γιατί, μπορεί να μη διαθέτει μια «αντιπροσωπευτική» μάρκα για να ανταγωνιστεί τις τεράστιες πολυεθνικές εταιρείες που έχουν γίνει συνώνυμα των κρατών τους με δισ. δολάρια τζίρο κάθε χρόνο και καθοριστική παρουσία στην παγκόσμια αγορά, κατέχει όμως το ισχυρότερο brand όλων.
Το καρτελάκι «made in China», που αναγράφεται στα περισσότερα επώνυμα ιταλικά και γαλλικά ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ, στα γερμανικά και αμερικανικά ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη και σε εκατοντάδες άλλα προϊόντα.
Κινεζικές εταιρείες βρίσκονται πίσω από την κατασκευή των περισσότερων iphone της Apple, των μοσχοπουλημένων αθλητικών της Nike που διαφημίζονται από τους πιο ακριβοπληρωμένους αθλητές του κόσμου και ποιος ξέρει πού αλλού.
Οταν η Κίνα δεν βάζει τη σφραγίδα της, αγοράζει τα πάντα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στα αποκτήματά της συγκαταλέγεται η αυτοκινητοβιομηχανία Volvo, την οποία αγόρασε η κινεζική Geely από τη Ford, ενώ από το 2004 την αγορά έχουν κατακλύσει τα ηλεκτρονικά της Lenovo, που αγόρασε το think pad της ΙΜΒ.
Μια διαφορετική επεκτατική κουλτούρα που δεν χρησιμοποιεί στρατιωτικές τεχνικές για να κατακτήσει τον κόσμο, τον οποίο έχει ήδη στο τσεπάκι της, με τη «διπλωματία του δολαρίου».
Το 2000 η Κίνα είχε μόλις 28 δισ. δολάρια σε ξένες επενδύσεις, ενώ σήμερα το ποσό έχει φτάσει τα 200 δισ. δολάρια.
Στο Πόρτο Ντο Ακου της Βραζιλίας, μερικά χιλιόμετρα από το Ρίο Ντε Τζανέιρο, κινεζική εταιρεία κατασκευάζει από τον Ιούλιο του 2010 αποβάθρες κατά μήκος της ακτογραμμής, για να στεγάσει τα περίφημα Chinamaxes, πλοία που έχουν κατασκευαστεί για να μεταφέρουν σιδηρομεταλλεύματα και πετρέλαιο για την τεράστια κινεζική βιομηχανία, η οποία στηρίζεται στα εκατομμύρια φτηνά εργατικά της χέρια.
Ομως η Κίνα δεν «κλέβει» μόνο θέσεις εργασίας από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, συμβάλλοντας στην αύξηση της ανεργίας, αλλά και οικονομικούς εταίρους. Το Πεκίνο είναι πλέον ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής σε δεκάδες χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και φυσικά της Ασίας, που μέχρι σήμερα βασίζονταν στις αμερικανικές και λιγότερο στις ευρωπαϊκές επενδύσεις.
Μια τακτική που ακολουθεί και στις υπό κρίση χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίες είναι πολύ πιθανό να θυμίζουν σε λίγα χρόνια τις περίφημες Chinatowns.
enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου