Τελικά, τσακώθηκαν ή όχι; Ήταν καλό το κλίμα στη συνάντηση ή ακραία φορτισμένο; Τα ‘σπασαν ή χώρισαν φιλικά; Ήταν όντως καθορισμένο εκ των προτέρων το δεύτερο ραντεβού, σε δεκαπέντε ημέρες; Ή μήπως προέκυψε αναγκαστικά, μετά το προχτεσινό αδιέξοδο;
Είπε την αλήθεια ο Βενιζέλος, στη συνέντευξη Τύπου, περιγράφοντας τη νυχτερινή διαπραγμάτευση με την τρόικα περίπου ως... «όλα καλά»; Ή προσπάθησε απλώς, με τον περίτεχνο λόγο του, να αποκρύψει την όποια εμπλοκή, για να μην τη μεγεθύνουν τα media του λαϊκισμού και ανατροφοδοτηθεί στο εσωτερικό της χώρας το αντιμνημονιακό καζάνι, που άρχισε να κοχλάζει ξανά με την είσοδο του Σεπτέμβρη; Και επιπλέον, για να μην δώσει αφορμή για νέες άγριες επιθέσεις στα κερδοσκοπικά όρνεα των αγορών; Αυτή η τελευταία εκδοχή μοιάζει πιό κοντά στην αλήθεια.
Είναι βέβαιο ότι διαφωνία για την αναπροσαρμογή των στόχων του ελλείμματος υπήρξε. Αλλά όχι τέτοια και τόση που τη ζωγράφιζαν οι κραυγές πανικού, χτες το πρωί. Όχι ικανή να τινάξει στον αέρα την ελληνική διάσωση. Την ύφεση τη βλέπουν ακόμα και οι τυφλοί. Άρα, προφανώς οι στόχοι πρέπει να αναπροσαρμοστούν. Και σ’ αυτό κανείς δεν μπορεί να πει όχι.
Αλλού είναι το πρόβλημα. Άλλα (και πολύ γνωστά σε όλους) είναι τα πραγματικά αγκάθια στις σχέσεις με την τρόικα. Άλλα είναι εκείνα που έκαναν, και τούτη τη φορά, έξαλλους τους δανειστές μας.
Είναι η μαϊμού απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων -με φαρμακοποιούς, συμβολαιογράφους και δικηγόρους σε πρώτο πλάνο. Είναι οι αποκρατικοποιήσεις, που παίρνουν κι αυτές το γνωστό δρομολόγιο της καθυστέρησης. Είναι η καινούργια αναβολή των διαβόητων συγχωνεύσεων φορέων του Δημοσίου -δηλαδή, μια περικοπή δαπανών που συνεχώς αναγγέλλεται και ποτέ δεν γίνεται. Είναι, τέλος, η φοροδιαφυγή.
Αυτή η πληγή, που καθρεφτίζει όλες τις παθογένειες της κοινωνίας μας: τη διαφθορά, στη συναλλαγή με τον έφορο που «κλείνει τα μάτια». Την παράλυτη κρατική γραφειοκρατία, που δεν μπορεί να εισπράξει. Τις αργόσυρτες και απελπιστικά χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες, που κανείς δεν μεταρρυθμίζει. Αυτά είναι που θυμώνουν τους ελεγκτές.
Αλλά όχι μόνον αυτούς!... Αν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει επιτέλους, τότε την κόκκινη κάρτα θα της τη δείξει η κοινωνία. Οι πολίτες θα προλάβουν την τρόικα!
editorial της "Ισοτιμίας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου