Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Από το 2008 που ξέσπασε η διεθνής κρίση μέχρι σήμερα, και ενώ η χώρα μας έχει οδηγηθεί στα πρόθυρα... χρεοκοπίας, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έχει υποστεί σημαντικά οικονομικά "πλήγματα".
Παράλληλα, οι έκτακτες εισφορές σε συνδυασμό με τη λήψη, εκ μέρους της κυβέρνησης, και άλλων εισπρακτικών μέτρων, έχουν οδηγήσει τις περισσότερες εταιρείες σε ζημιές ή στην καλύτερη περίπτωση σε δραματική συρρίκνωση των κερδών τους, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των λουκέτων και την έκρηξη της ανεργίας.
Υπάρχουν όμως κάποιες επιχειρήσεις οι οποίες καταφέρνουν να απολαμβάνουν ειδικής προνομιακής μεταχείρισης από το κράτος. Μία από αυτές είναι ο όμιλος Μυτιληναίου. Πέραν από την παραδοσιακή "στενή σχέση" που διατηρεί διαχρονικά με το κράτος (ανάληψη έργων της ΔΕΗ, εξαγορά ΕΛΒΟ κ.ά.) έντονες αρνητικές αντιδράσεις προκαλεί η προνομιακή αντιμετώπιση της θυγατρικής του ομίλου, Αλουμίνιο της Ελλάδος, η οποία αναμένεται να "κοστίσει" στους Ελληνες καταναλωτές πάνω από 1,5 δισ. ευρώ την επόμενη 30ετία δηλαδή 50 εκατ. το χρόνο.
Η εταιρεία έχει καταφέρει τα τελευταία 7 χρόνια, όχι μόνο να διατηρήσει την ευνοϊκή τιμολογιακή μεταχείριση που απολάμβανε από το 1960 ως ΠΕΣΙΝΕ -με τη συσσωρευμένη ζημιά στην προ ευρώ εποχή να ξεπερνά τα 100 δισ. δραχμές- αλλά να "μεταλλαχθεί" με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών της εις βάρος της ΔΕΗ, των καταναλωτών αλλά και του ελληνικού Δημοσίου γενικότερα.
Κόκκινη κάρτα από Κομισιόν
Προ διμήνου μάλιστα, η Κομισιόν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μειωμένα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος που χορήγησε η ΔΕΗ στην εταιρείακατά το διάστημα 2007-2008 προσέφεραν αδικαιολόγητο πλεονέκτημα στην εταιρεία, κατά παράβαση των κανόνων της ΕΕ στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων.
Ως εκ τούτου, η Κομισιόν τονίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει την ενίσχυση, ύψους 17,4 εκατ. ευρώ από την αποδέκτρια εταιρεία (με τους αναλογούντες τόκους).
Τα προτιμησιακά τιμολόγια επρόκειτο να λήξουν τον Μάρτιο του 2006. Ωστόσο εφαρμόστηκαν εκ νέου από τον Ιανουάριο του 2007 έως τον Μάρτιο του 2008, οπότε και η ΔΕΗ πέτυχε, ύστερα από έφεση, να τερματιστούν (αν και οι διαφορές μεταξύ των δύο εταιρειών λύθηκαν με αμοιβαίες υποχωρήσεις τον Αύγουστο του 2010).
Ομως τον Απρίλιο του 2008 (Μεγάλη Πέμπτη μάλιστα) μία απόφαση του τότε υπουργού Ανάπτυξης Χρήστου Φώλια που "αποκαθιστούσε" και με το παραπάνω αυτή την απώλεια για τον όμιλο.
Η άδεια αυτοπαραγωγού ηλεκτρικής ενέργειας για μονάδα στον Αγιο Νικόλαο Βοιωτίας που είχε κατασκευαστεί με κρατική επιδότηση 16 εκατ. ευρώ - μετατράπηκε σε άδεια συμπαραγωγής ηλεκτρισμού-θερμότητας (ΣΗΘ), εξέλιξη που έδινε πλέον δικαίωμα στην εταιρεία να πουλά το παραγόμενο ρεύμα, αντί να το χρησιμοποιεί για δικές της ανάγκες, προς 55 ευρώ τη μεγαβατώρα όταν την αγόραζε με 40,7 ευρώ από τη ΔΕΗ για δική της χρήση. Ο αποχαρακτηρισμός της μονάδας, κατά τον πρώην υπουργό Ανάπτυξης Δημήτρη Σιούφα, ισοδυναμούσε με πολιτική αρμπιτράζ, που ο ίδιος είχε αρνηθεί να εγκρίνει...
Ντιλ... μάνα εξ ουρανού
130 € / MWΗ πουλάει η εταιρεία αλουμίνιο της Ελλάδος το ρεύμα που παράγει στη ΔΕΗ και αγοράζει ρεύμα από τη ΔΕΗ αντί... 51 € / MWh
Αρχικά η εταιρεία του ομίλου Μυτιληναίου επιδοτήθηκε προκειμένου να παράγει ρεύμα για δική της χρήση. Στην πορεία απέκτησε ιδιαίτερα εμπορικά προνόμια.
ΜΕ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠΕ
Στους καταναλωτές ο λογαριασμός
Παρά την προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση που γνώρισε η ΑτΕ τα προηγούμενα... 50 χρόνια, και η τωρινή κυβέρνηση φρόντισε να "προικίσει" τον όμιλο Μυτιληναίο.
Επί υπουργίας Τίνας Μπιρμπίλη στο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ο όμιλος Μυτιληναίου πέτυχε η άδεια της μονάδας (ισχύος 340 MW) να χαρακτηριστεί σε "Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού - Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης", της κατηγορίας δηλαδή αυτής που η Ε.Ε. εξομοιώνει με τις... ΑΠΕ.
Στην συνέχεια απαλήφθηκε ο περιορισμός του μεγέθους (των 35 MW) που ίσχυε μέχρι τότε για τα ΣΗΘΥΑ και η εταιρεία του Μυτιληναίου με άδεια ισχύος 340 MW, απέκτησε το δικαίωμα προτεραιότητας για τη διάθεση της ηλεκτρικής τους παραγωγής στο σύστημα και μάλιστα για ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής σε τιμές εγγυημένες, που διαμορφώνονται βάσει ενός μαθηματικού μοντέλου σε επίπεδα κοντά στις τιμές των αιολικών πάρκων.
Δόθηκε ουσιαστικά στον όμιλο Μυτιληναίου η δυνατότητα να πουλάει στο Σύστημα με τιμολόγιο αιολικής ενέργειας συν τη ρήτρα φυσικού αερίου, δηλαδή με 130 ευρώ ανά MWh αντί 55 ευρώ (οριακή τιμή που δίνει το σύστημα σε μονάδες αυτής της κατηγορίας) συν 20 ευρώ για το κόστος αποκατάστασης (cost recovery). Πρόκειται ωστόσο για μία μεγάλη επιβάρυνση, η οποία θα περάσει στο ειδικό τέλος ΑΠΕ και την οποία θα κληθούν να πληρώσουν οι Ελληνες καταναλωτές.
Η συνολική ετήσια επίπτωση για τους καταναλωτές για να πληρωθεί μια μονάδα 130 MW (το 1/3 της ισχύος της ΑτΕ) υπολογίζεται γύρω στα 57 εκατ. ευρώ ή 1,5 δισ. ευρώ σε μία 30ετία που είναι περίπου η διάρκεια ζωής τέτοιων μονάδων.
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΠΕ
Μπαράζ καταγγελιών για το... πλιάτσικο
Ο ΕΣΑΗΠΕ (Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ), η ΕΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ενωση Αιολικής Ενέργειας) και ο ΕΣΜΥΕ (Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών) σε κοινή τους ανακοίνωση επισημαίνουν πως, μολονότι η συμπαραγωγή (ΣΗΘΥΑ) είναι μια λύση που εξοικονομεί ορυκτά καύσιμα, εντούτοις δεν μπορεί το ειδικό τέλος των ΑΠΕ να αυξομειώνεται με βάση τις διακυμάνσεις της τιμής των καυσίμων αυτών.
Μάλιστα, για την εγκατάσταση των αρχικών 150 MW από συμπαραγωγή, με βάση το νομοσχέδιο, οι καταναλωτές θα επωμιστούν το ποσό των 50 εκατ. ευρώ ετησίως. Δηλαδή, ο Ελληνας καταναλωτής θα υποχρεώνεται να πληρώνει ποσά υπό τον παραπλανητικό τίτλο "Τέλος Α.Π.Ε." τα οποία θα διοχετεύονται υπέρ μιας τεχνολογίας ορυκτών καυσίμων.
Μεταξύ άλλων επισημαίνουν ότι η ΣΗΘΥΑ είναι μια τεχνολογία που εξοικονομεί εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα και είναι απαραίτητη για την επίτευξη των στόχων κλιματικής πολιτικής. Η αυξημένη διείσδυσή της στο ενεργειακό ισοζύγιο είναι απαραίτητη και πρέπει να γίνει μαζικά με διαφανή τρόπο.
Ακόμα και εάν υποτεθεί ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιβάλλει την κατά προτεραιότητα απορρόφηση της ενέργειας από ΣΗΘΥΑ (πράγμα που δεν είναι ακριβές), ο καθορισμός της τιμής στην οποία γίνεται αυτή η απορρόφηση αποτελεί επιλογή του κράτους μέλους.
Με την εισαγόμενη διάταξη η τιμή αυτή ορίζεται σημαντικά υψηλότερα από την τιμή των ευρέως διαδεδομένων τεχνολογιών Α.Π.Ε.
Τονίζουν παράλληλα πως η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν επιβάλλει αλλά απλά δίνει τη δυνατότητα τα κράτη μέλη να υποχρεώσουν τον Διαχειριστή Συστήματος να απορροφά κατά προτεραιότητα την ενέργεια από ΣΗΘΥΑ. Η υποχρέωση υφίσταται μόνο για τη μικρή ΣΗΘΥΑ που συνδέεται στα δίκτυα διανομής.
Κάθετα αντίθετος εμφανίζεται, τέλος, με το συγκεκριμένο άρθρο (197) που πέρασε στο ενεργειακό νομοσχέδιο το περασμένο καλοκαίρι ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ), ο οποίος καταγγέλλει ότι η συγκεκριμένη διάταξη του νομοσχεδίου ευνοεί αποκλειστικά ελάχιστους επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν επενδύσει σε μεγάλους σταθμούς ΣHΘYΑ.
Σύμφωνα με τον ΣΕΦ, "η συνολική ετήσια επίπτωση στο ειδικό τέλος ΑΠΕ θα είναι της τάξης των 175 εκατ. ευρώ, δηλαδή τριπλάσια από το συνολικό ποσό με το οποίο ενισχύθηκαν όλες οι επενδύσεις φωτοβολταϊκών το 2010"!
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου