"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Βαρουφάκης ή Μπαρουφάκης;

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

(...) Είπα παραπάνω «μπαρούφα» και ο νους μου πήγε στον καθηγητή με την τεράστια ιδέα για τον εαυτό του. Λοιπόν, αν υπάρχει κάποιος για τον οποίο η κρίση απεδείχθη αληθινή ευκαιρία αυτός είναι ο Γιάννης Βαρουφάκης. Διότι, αφότου αποκαλύφθηκε το πρόβλημά μας και ξαφνικά οι κάποτε «βαρετοί» οικονομολόγοι έγιναν περιζήτητοι ομιλητές, ο καθηγητής της Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος στις εμφανίσεις του ακτινοβολεί ένα είδος αυτοπεποίθησης που θαρρείς ότι αγγίζει τα όρια του ναρκισσισμού, έγινε γνωστός στο πανελλήνιον, εκεί όπου προηγουμένως ήταν γνωστός μόνον στον περιορισμένο κύκλο των ειδικών.

Προσφάτως, διάβασα την πρόταση του «η Ελλάδα να πορευτεί εντός της Ευρωζώνης, αλλά άνευ δανείων». 

Πρόταση, η οποία μου θύμισε έναν αξιαγάπητο χαρακτήρα σε κάποια από τις περιπέτειες του Λούκυ Λουκ: το ινδιανάκι, που όταν δεν του έκαναν το χατίρι απειλούσε ότι θα κρατήσει την αναπνοή του μέχρι να σκάσει. 

Φοβάμαι ότι αν ο καθηγητής Βαρουφάκης συνεχίσει να οικοδομεί τη δημόσια εικόνα του ακολουθώντας τη στρατηγική της εντυπωσιοθηρίας, πολύ σύντομα το ιταλογενές όνομά του θα εκφέρεται με την ιταλική φωνητική, δηλαδή ως «Μπαρουφάκης». 

Εξάλλου, όπως διαβάζω στο Ετυμολογικό Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Ανδριώτη, η «μπαρούφα» προέρχεται εκ του ιταλικού barufa, που σημαίνει «λογομαχία» - αυτό δηλαδή που γίνεται κατά κόρον στα τηλεπαράθυρα, όπου και διαπρέπει ο καθηγητής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: