Toυ ΠΑΥΛΟΥ ΗΛ. ΑΓΙΑΝΝΙΔΗ
Στη χρονιά της κρίσης για την Ευρώπη και το οικονοµικό της σύστηµα, ο κλήρος στον 56ο Διαγωνισµό Τραγουδιού της Eurovision (που δεν έχει κρύψει πως δεν έχει τόσο να κάνει µε τη µουσική, όσο µε πολιτική, χρήµα και συµµαχίες) έπεσε σε εκείνον που πληρώνει τα περισσότερα: στο µακρινό και ουσιαστικά άγνωστο για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης Αζερµπαϊτζάν, το οποίο έχει συνδεθεί µε πετροδολάρια, µίνι σκάνδαλα και κόντρες µε τη γείτονα Αρµενία.
Σε επίπεδο Γιουροβίζιον έχει συνδεθεί κυρίως µε τη διακαή επιθυµία – κάποιοι µιλούν για µανία – να κερδίσει σε έναν διαγωνισµό µε τον οποίο ελάχιστη σχέση έχει, όπως και µε τη δυτικότροπη ποπ την οποία ο θεσµός υπηρετεί.
Σύµφωναµε πολιτικούς παρατηρητές στη Γιουροβίζιον, φέτος στο Ντύσελντορφ της Γερµανίας – χώρα γύρω από την οποία κινούνται και τα οικονοµικά και η πολιτική της Ευρώπης και η κρίση της – ο πόθος για τη νίκη ήταν πιο… διακαής από ποτέ. Τόσο που χρησιµοποιήθηκαν ακόµη περισσότερα χρήµατα για την προώθηση ανά την Ευρώπη και ει δυνατόν σε κάθε κρατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισµό της του τραγουδιού «Running Scared» («Τρέχοντας τροµαγµένοι») µε το «αταίριαστο» ντούο των ELL/Nikki ή κατά κόσµον Ελνταρ Γκασίµοφ και Νιγκάρ Τζαµάλ.
Στόχος των Αζέρων δεν ήταν να µπουν στο µάτι της αρµενικής πλευράς – παραδοσιακά «εχθρών γειτόνων» - όπως διατείνονταν αρµένιοι µπλόγκερ και ιστοσελίδες της Γιουροβίζιον, όσο να καταφέρουν να φέρουν την... Ευρώπη στο Μπακού, την αζέρικη πρωτεύουσα, για να δείξουν πως το Αζερµπαϊτζάν είναι µια χώρα – και µε δυτικό πρόσωπο - διαρκώς και ταχύτατα αναπτυσσόµενη που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την Ευρώπη.
Σε δεύτερο επίπεδο δε υπήρχαν, σύµφωνα µε εκτιµήσεις, και βλέψεις εµπορικών – οικονοµικών ανταλλαγών. Αλλωστε δεν είναι κρυφό ότι η Γιουροβίζιον των 125 πλέον εκατ. τηλεθεατών µπορεί να γίνει εξαιρετική πλατφόρµα για την προώθηση εµπορικών στόχων και της «καλής» διεθνούς εικόνας µιας χώρας.
Υπερβολές για ένα τηλεοπτικό ποπ «πανηγυράκι», όπως κάποιοι λένε; Η ιστορία της αζέρικης συµµετοχής στη Γιουροβίζιον, ως τη νίκη, µπορεί να πείσει και τους πλέον δύσπιστους για το αντίθετο...
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι ιστοσελίδες των φαν του διαγωνισµού, ακόµη και δίκτυα όπως το BBC, µιλούσαν για εκτιµήσεις που ανέβαζαν το ποσό το οποίο δαπάνησαν οι Αζέροι για την προώθηση του φετινού νικητήριου τραγουδιού σε πάνω από τα 20 εκατ. δολάρια που κάποιοι πίστευαν πως είχαν δοθεί το 2010 για την προώθηση του «Drip Drop» της Σαφούρα (κατάφερε τελικά να φτάσει µόνο στην πέµπτη θέση στον διαγωνισµό, στο Οσλο).
Ποσόν που θεωρείται ότι προέρχεται από πετρελαϊκή εταιρεία του Αζερµπαϊτζάν (τα πετροδολάρια που λέγαµε) η οποία δεν έκρυβε την πρόθεσή της «να στηρίξει µε κάθε τρόπο το τραγούδι».
Αντίστοιχη ζέση είχαν επιδείξει η αζέρικη πλευρά και οι χορηγοί της και το 2008 όταν συµµετείχε για πρώτη φορά (και κατέληξε 20ή) η ραδιοτηλεόραση της µακρινής χώρας. Στον διαγωνισµό, τον οποίο οργανώνει και επιδοτεί αδρά η Ενωση Ραδιοτηλεοπτικών Οργανισµών της Ευρώπης EBU, η οποία τελικά έδωσε την άδεια συµµετοχής στο Αζερµπαϊτζάν, αλλά όπως παρατηρούν γιουροφάν «έκτοτε βρήκε τον µπελά της»..
TA NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου