Του Αλεξανδρου Αυλωνίτη
Οι απολύσεις που οφείλονται σε οικονομοτεχνικούς λόγους πρέπει να γίνονται με μεγάλη φειδώ ως το έσχατο μέσο αντιμετώπισης των προβλημάτων μιας επιχείρησης, ακολουθώντας κοινωνικά και υπηρεσιακά (αντικειμενικά) κριτήρια, όπως επισημαίνει σε δικαστική απόφαση ο Αρειος Πάγος.
Σε περίπτωση που ο εργοδότης δεν αποδείξει ότι υπάρχει πράγματι οικονομική ύφεση και υφίσταται ζημιά, ενώ παράλληλα δεν έχει επιλέξει τους προς απόλυση εργαζομένους με βάση κοινωνικά - υπηρεσιακά κριτήρια, τότε κάποιες από τις απολύσεις μπορεί να κριθούν άκυρες έως καταχρηστικές, οπότε οι απολυθέντες δικαιούνται μισθούς υπερημερίας.
Με την αρεοπαγιτική απόφαση «τιμωρείται» ουσιαστικά ο εργοδότης, εφόσον αποδειχτεί ότι οι οικονομοτεχνικοί λόγοι που επικαλείται είναι προσχηματικοί, ενώ με βάση τον Αστικό Κώδικα (που επιβάλλει την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη) αναδεικνύονται ως κοινωνικά - υπηρεσιακά κριτήρια που πρέπει υποχρεωτικά να λαμβάνονται υπόψη κατά τις απολύσεις η αρχαιότητα, η ηλικία, η οικογενειακή κατάσταση, η αποδοτικότητα, η δυνατότητα εξεύρεσης άλλης εργασίας κ.λπ.
Παράλληλα, με την ίδια αρεοπαγιτική απόφαση γίνεται δεκτό ότι μπορεί να κριθεί καταχρηστική η απόλυση εργαζομένου που έχει καλή απόδοση, εφόσον δυσαρέστησε την εργοδοτική πλευρά με την έντονη συνδικαλιστική δράση του, έστω και αν δεν έχει εκλεγεί στο ΔΣ του σωματείου των εργαζομένων.
Ο Αρειος Πάγος δέχεται ότι κατ’ αρχήν δεν μπορεί να ελεγχθεί δικαστικά η επιλογή των εργαζομένων που κρίνονται απολυτέοι, όταν η επιχείρηση προβάλλει οικονομοτεχνικούς λόγους και είναι αναγκαία η μείωση προσωπικού εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Ωστόσο, πρέπει να ελέγχεται αν ακολουθήθηκαν αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή των απολυτέων ανάμεσα σε εργαζομένους του ιδίου επιπέδου.
Ανάμεσα στους εργαζομένους αυτούς η επιλογή για απόλυση πρέπει να γίνει με κριτήριο να προστατευτούν όσοι έχουν μεγαλύτερη υπηρεσία και ηλικία, μεγαλύτερες οικογενειακές υποχρεώσεις (έγγαμοι, παιδιά), αφού ληφθεί επίσης υπόψη η αποδοτικότητα κάθε μισθωτού.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση ακυρώθηκε ως καταχρηστική η απόλυση τεχνίτη από βιομηχανία ποδηλάτων, γιατί κρίθηκε ότι δεν τηρήθηκε η αντικειμενικότητα στη σύγκριση υπηρεσιακών και κοινωνικών κριτηρίων, αφού ήταν μεγαλύτερος (28 ετών) και με μεγαλύτερη προϋπηρεσία (4 χρόνια) έναντι άλλων (26 και 23 ετών με διετή υπηρεσία), ενώ η επιχείρηση δεν απέδειξε τη ζημιά της.
πηγη ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου