"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΛΑΜΟΓΙΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Τσοβόλα δωσ’ τα όλα

 

Τα άφθονα περιστατικά που συναντάω καθημερινά παραπέμπουν και θυμίζουν την ατάκα «ελεήστε τον αόμματο» του αείμνηστου Μίμη Φωτόπουλο στην «κάλπικη λίρα» του Γιώργου Τζαβέλλα. Από τα πιο «αρχαία» μνημεία της ελληνικής οθόνης

Προσποιούμενος, λοιπόν, ο Φωτόπουλος τον αόμματο κατάφερνε να αποσπά το κάτι τις και έτσι να κουτσοβολεύεται σε μια κοινωνία ελληνική όπου όλα σχεδόν ήταν κάλπικα. Όπως κάλπικη η λίρα, κάλπικη και η δική του η τυφλότητα

Συμβαίνει και επί των ημερών μας. Ιδιαιτέρως τώρα μάλιστα όπου εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι και ελεύθεροι επαγγελματίες, με το κυβερνητικό, φορολογικό, νομοσχέδιο, θα αναγκαστούν να καταβάλλουν ημερησίως στον δημόσιο κορβανά το αντίτιμο ενός μονού café espresso

Αν διαιρέσετε το ετήσιο χιλιάρικο, δηλαδή το επιπλέον από τα εννέα που ήταν αναγκασμένοι μέχρι σήμερα, να δηλώνουν ετησίως, με τις 365 ημέρες, το αποτέλεσμα θα καταλήξει στην τιμή ενός απλού καφέ

Μα, σου λέει ο τάδε νέος δικηγόρος, εγώ ούτε πέντε χιλιάρικα το χρόνο δεν βγάζω.  

Μα τότε από που βρίσκεις και πληρώνεις καύσιμα για το αμάξι σου, κοινόχρηστα και άλλα τέτοια;  

Μου δίνει ο μπαμπάς μου

Μα καλά πόσα σου δίνει; Τόσα όσα για να καλύψουν τις εκδρομικές σου εξορμήσεις; Για την ψυχαγωγία σου, για τα ρούχα σου για όλα αυτά τα «περιττά»;

Ούτε πέντε χιλιάρικα τον χρόνο; 

 Με κάνεις να σε λυπάμαι. Τι να κάνω να σε βοηθήσω; Μπας και πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα και γίνεις σερβιτόρος;

Η κατάσταση θυμίζει επιθεωρησιακό νούμερο Στάθη Ψάλτη. Ο μέσος Νεοέλληνας εκλαμβάνει το κράτος ως τον μεγαλύτερο εχθρό του. Εγώ, σου λέει, δουλεύω, εγώ με τον μόχθο μου και τον ιδρώτα μου τα βγάζω. Το κράτος είναι ληστής και νταβατζής. Αν μπορούσα, τίποτα δεν θα του έδινα. Ούτε δεκάρα τσακιστή

Και την ίδια στιγμή που υποδύεται κι αυτός τον αόμματο, κάθεται και αραδιάζει επιχειρήματα όπως «θα τα έδινα αν πήγαιναν σε καλή μεριά». Όπως καλύτερο σύστημα Υγείας και καλύτερη Παιδεία. Τους πληρώνουμε αλλά ανταπόδοση μηδενική

Μα πως τους πληρώνεις; Με το αντίτιμο ενός εσπρέσο; Θα τρελαθούμε τώρα.  

Και πως γίνεται όλοι εσείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες να διαθέτετε τόση μεγάλη ακίνητη περιουσία, τόσες καταθέσεις και την ίδια στιγμή να παριστάνετε τους αόμματους;

Κανονικά θα έπρεπε η πλειοψηφία των μισθωτών και των συνταξιούχων που θέλουν δεν θέλουν, πληρώνουν τους αλμυρούς φόρους τους, να κατέβουν στους δρόμους διαδηλώνοντας εναντίον όλων αυτών που παριστάνουν τα φτωχαδάκια.  

Κανονικά θα έπρεπε ...

 

να βγάλουμε στη σέντρα ονόματα ηλεκτρολόγων δικηγόρων, γιατρών, κλειδαράδων, υδραυλικών και άλλων, που ενώ πληρώσαμε αμυδρά τις υπηρεσίες τους, εκείνοι ούτε απόδειξη μισή, μόνο κάτω από το τραπέζι δηλαδή μαύρο αδήλωτο χρήμα

Και την ίδια στιγμή ο τάδε ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας, επειδή του πείραξες το πορτοφόλι, μετατρέπεται σε κομμουνιστή λέγοντας «να τα πάρουν από την πλουτοκρατία»

Όπως μου έλεγε ένας φίλος σχετικά με τα εκλογικά αποτελέσματα. Ο Τσίπρας τους πήρε 37 δισεκατομμύρια, ο Κυριάκος μοίρασε 45 δισεκατομμύρια. Αυτή η βασική αιτία θριάμβου του Κυριάκου και πανωλεθρίας του Τσίπρα. Όλα τ άλλα είναι τροφή για δημοσιογράφους, αναλυτές και πολιτικούς

Όταν δίνεις είσαι τέλειος. Όταν ανοίγεις το πορτοφόλι τους και παίρνεις κάποιες δεκάρες είσαι εχθρός. 

Ακούγεται κυνικό, όμως είναι αληθινό

Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα»!


Δεν υπάρχουν σχόλια: