Εσύ εκεί, εκεί στη Β Εθνική.
Που να βρεις χρόνο. Που διάθεση. Και που ανάγκη να πληροφορηθείς για τις (φερ ειπείν) εκπαιδευτικές πρωτοποριακές μεθόδους μιας Γαλλίας. Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν κάποιος από το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας μπήκε στον κόπο να πατήσει το κουμπί κατά μεριά ΕΤ3 και να δει ένα ντοκιμαντέρ παραγωγής 2016 με τον τίτλο «Η ζωή στα γρήγορα» (Fast Forward). Το οποίο μεταδόθηκε για δεύτερη φορά προσφάτως
Σιγά τώρα που θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο να βλέπουμε τέτοιους «κουλτουριάρικους» πειραματισμούς. Εχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε στη ζωή μας. Όπως; Να όπως «Big Brother»!
Εγώ λοιπόν το είδα και έμεινα με το στόμα ανοικτό. Να χάσκω από ντροπή, καθυστέρηση και τριτοκοσμικό «κορωνοιό». Αγνοιας και πρόωρης μορφωτικής «άνοιας»!
Σ αυτό το ντοκιμαντέρ κάποιος Γάλλος χρηματιστής και επιστήμονας με το όνομα Gilles (Ζιλ) αποφασίζει να εγκαταλείψει τις προηγούμενες επαγγελματικές του συνήθειες και στη συνέχεια οικειοθελώς και ανιδιοτελώς να βρεθεί σαν καθηγητής διδάσκοντας παιδιά δημόσιου, Δημοτικού σχολείου στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού.
Το 19ο διαμέρισμα περιλαμβάνει δύο δημόσια πάρκα: το πάρκο Μπιτ-Σομόν, που βρίσκεται σε έναν λόφο και το πάρκο της Βιλέτ το οποίο φιλοξενεί την Πόλη των Επιστημών και της Βιομηχανίας και το πολιτιστικό ίδρυμα Πόλη της Μουσικής με το μουσείο της Μουσικής, το Κονσερβατουάρ του Παρισιού, ένα από τις πιο γνωστά ωδεία στην Ευρώπη!
Καταλάβατε;
Αυτός ο πρώην Χρηματιστής και νυν δάσκαλος Δημοτικού σχολείου με τους 10χρονους μαθητές του, κοιτάζει τη ζοφερή επιτάχυνση του κόσμου μας.
Με τα εξής ερωτήματα. Γιατί οι κοινωνίες μας αναζητούν συνεχώς μεγαλύτερη ανάπτυξη; Ποιες είναι οι βασικές απαιτήσεις γι αυτήν την επιτάχυνση όταν ακόμα και αυτά τα παιδιά μπορούν να αποδείξουν τα όριά της;
Ακόμα δεν καταλάβατε;
«Η δυστυχία να είσαι Ελληνας» ξεκινάει από...
Καιρός να αναρωτηθείς «μπας και είμαι νεκρός και δεν το ξέρω;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου