Ο πρόεδρος Μακρόν κατά την επίσκεψή του στο Βελιγράδι μίλησε σε μαζική λαϊκή συγκέντρωση που είχε διοργανώσει ο Σέρβος ομόλογός του Αλεξάνταρ Βούτσιτς, γνωρίζοντας ότι ο Γάλλος ηγέτης αρέσκεται να απευθύνεται σε συγκεντρωμένα πλήθη.
Οταν μετά τη συγκέντρωση ρωτήθηκε από συμπατριώτη του δημοσιογράφο για το εάν στο πλαίσιο της επίσκεψης θα δει και εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, οπαδοί της οποίας από τις αρχές της άνοιξης διαδηλώνουν στο Βελιγράδι κατά του Βούτσιτς, είπε ότι μόλις λίγες ώρες προτού ξεκινήσει το ταξίδι εστάλη τέτοιο αίτημα στη γαλλική πρεσβεία, αλλά, πλέον, δεν μπορούσε να αλλάξει το πρόγραμμά του, παραβιάζοντας το πρωτόκολλο.
Ο Μακρόν δεν είχε κανένα λόγο να «χαλάσει» την εικόνα της επίσκεψης, από τη στιγμή μάλιστα που η δυναμική των κινητοποιήσεων της σερβικής αντιπολίτευσης έχει αρχίσει να εξανεμίζεται και ο Βούτσιτς, την παραίτηση του οποίου αξιώνουν τα κόμματα και οι οργανώσεις της, παραμένει ακλόνητος διακηρύσσοντας –στην κοινή συνέντευξη με τον Μακρόν– ότι «στις εκλογές όποτε και αν γίνουν θα πάρω 55%».
Ισως το πρόγραμμά του να είχε διαμορφωθεί διαφορετικά εάν συνέχιζαν να κατακλύζουν δύο και τρεις φορές την εβδομάδα τους δρόμους της σερβικής πρωτεύουσας μερικές χιλιάδες διαδηλωτές. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα και αυτό διευκόλυνε τον Μακρόν.
Οι διαδηλώσεις στο Βελιγράδι, όπως κι εκείνες στα Τίρανα εναντίον του Εντι Ράμα και στο Μαυροβούνιο κατά του Μίλο Τζουγκάνοβιτς, που από τις αρχές του χρόνου είχαν δημιουργήσει εικόνα διαγραφόμενης αναταραχής σε χώρες- κλειδιά για τις λεπτές ισορροπίες της περιοχής, ξεθωριάζουν. Δεν συνέγειραν τον κόσμο και δεν απέκτησαν δυναμική στην κοινωνία. Στο Μαυροβούνιο έχουν σχεδόν εκλείψει, στην Αλβανία περιορίζονται στους οργανωμένους οπαδούς της αντιπολίτευσης που και αυτοί εμφανίζουν σημάδια κόπωσης και στο Βελιγράδι εκείνοι που διαμαρτύρονται στις πλατείες όλο και λιγοστεύουν.
Οσοι προέβλεψαν «βαλκανική άνοιξη», μάλλον έπεσαν έξω. Οι διοργανωτές των κινητοποιήσεων δεν έπεισαν τους πολίτες ότι αποτελούν την εναλλακτική στον αυταρχισμό και στη διαφθορά για τα οποία κατηγορούν τους κυβερνώντες. Εχουν, εξάλλου και οι ίδιοι, πολλούς σκελετούς στην ντουλάπα τους.
Απογοητευμένοι από τις πολιτικές ηγεσίες τους οι άνθρωποι στα δυτικά Βαλκάνια έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους...
στην ενωμένη Ευρώπη, στο προαύλιο της οποίας περιμένουν να περάσουν την πόρτα της.
Δεν πρέπει να τις χάσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου