To 2007 κανένας δεν πρόσεχε τα προβλήματα της Ισλανδίας γιατί η οικονομία της ήταν τόσο μικρή που κανείς δεν νοιαζόταν.
Η Ισλανδία όμως έμοιαζε με καναρίνι σε ορυχείο. Τον παλιό καιρό στα ορυχεία, για την πρόληψη από τους κινδύνους έκλυσης επικίνδυνων αερίων, έπαιρναν μαζί ένα κλουβί με ένα καναρίνι. Τα καναρίνια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και ο θάνατός τους προειδοποιούσε τους ανθρώπους πως κάτι επικίνδυνο συμβαίνει…
Την Άνοιξη του 2008 χρεοκόπησε η Bear Sterns και λίγους μήνες αργότερα αφού είχαμε ακούσει πολλές φορές πως είναι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει ακολούθησε η Lehman Brothers…
O Jim Rogers συνιδρυτής με τον George Soros του Quantum Fund που μεταξύ 1973 και 1983 έγραψε απόδοση περί το 4.000% υποστηρίζει πως τα προεόρτια της επόμενης ύφεσης έχουν ξεκινήσει και αναφέρει τις περιπτώσεις της Τουρκίας, της Αργεντινής κλπ. σαν τα πρόδρομα σημάδια…
Η αλήθεια είναι πως όλοι ασχολούμαστε με τους S-400 και τις γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και αδιαφορούμε για το δράμα της κοινωνίας στη Τουρκία.
Ένα δολάριο το 2010 αντιστοιχούσε σε 1,53 τουρκικές λίρες. Σήμερα η αντιστοιχία έχει φτάσει 1 δολάριο προς 5,65 λίρες. Εύλογο λοιπόν αυτό που παρατηρούμε όσοι μπορούν εγκαταλείπουν τη χώρα ενώ όσοι δεν μπορούν αγκαλιάζουν ακόμη πιο σφιχτά το λαϊκίστικό ημιδικτατορικό καθεστώς του Ερντογάν που αναζητεί συνεχώς εξωτερικούς εχθρούς προκειμένου να διατηρήσει την δημοφιλία του υψηλά.
Ο Τράμπ θέλει να λύσει τις παρενέργειες που απορρέουν από την παγκοσμιοποίηση και την τεχνολογική επανάσταση κηρύσσοντας εμπορικούς πολέμους προς την Κίνα και την Ευρώπη.
Οι αναταράξεις που θα προκαλέσει όμως ένας γενικευμένος εμπορικός πόλεμος τον πιέζουν να καθυστερήσει την γενίκευση του μετά τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές.
Ο ίδιος δεν διστάζει να προβαίνει συχνά δημόσια σε "μπούλινγκ" προς την FED υποδεικνύοντας να ασκήσει νομισματικές πολιτικές οι οποίες θα τον ευνοήσουν βραχυπρόθεσμα, αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Ήδη, από τις αρχές του 2019 οι Κεντρικές Τράπεζες (FED, ΕΚΤ κλπ.) διαγκωνίζονται να δημοσιοποιήσουν τις προθέσεις τους για μειώσεις επιτοκίων και νέα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν νέες κερδοσκοπικές κινήσεις στις αγορές οι δείκτες των οποίων καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Μια ιδιαίτερα εύστοχη εκτίμηση έκανε πρόσφατα ο στρατηγικός αναλυτής της Bank of America Merrill Lynch, Θάνος Βαμβακίδης στο δίκτυο CNBC: "Οι κεντρικές τράπεζες εμπλέκονται σήμερα σε έναν συγκαλυμμένο πόλεμο συναλλάγματος που προκαλεί στασιμότητα στις αγορές".
Κατά τον ίδιο: "Δεν μπορούν να επηρεάσουν το κόστος δανεισμού, επειδή τα επιτόκια είναι σε ιστορικά χαμηλά, οπότε ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να διευκολύνουν περαιτέρω τις νομισματικές συνθήκες είναι να εξασθενήσουν το νόμισμά τους. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, βρισκόμαστε σε έναν νομισματικό πόλεμο, αν και κανείς δεν το αναγνωρίζει"..
Οι επόμενες εκλογές στις ΗΠΑ είναι τον Νοέμβριο του 2020, μέχρι τότε ο πρόεδρος Τραμπ λογικά θα αποφύγει να προκαλέσει αναταράξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα domino effect και ένα παγκόσμιο κραχ.
Με ένα πρόεδρο όμως που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τις δικλείδες ασφαλείας του συστήματος και κάνει οικονομική και εξωτερική πολιτική μεταξύ "ύπνου και ξύπνιου" από το κρεβάτι μέσω twitter κανείς δεν πρέπει να είναι ποτέ σίγουρος για τίποτα.
Διαβάζουμε καθημερινά για την εκατέρωθεν μεθόδευση νομισματικών και εμπορικών πολέμων οι οποίες μοιάζουν με αναφλέξεις πυροκροτητών δίπλα στην μεγαλύτερη βόμβα που δημιουργήθηκε ποτέ: Το παγκόσμιο χρέος που ξεπερνά τα 230 τρισ. δολάρια και το 300% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Η επόμενη κρίση θα είναι...
η μεγαλύτερη της ζωής μου δήλωσε πρόσφατα σε μια συνέντευξη ο Jim Rogers.
Μάλλον δεν έχει άδικο…
Υ.Γ.: Αρκετοί δυσανασχετούν με τις απαισιόδοξες προβλέψεις ιδίως όταν τα χρηματιστήρια συνεχίζουν να κάνουν πάρτι. Για την περίσταση ταιριάζει η ιστορική διατύπωση που αφορούσε την άνοδο του Χίτλερ και τους εβραίους της Ευρώπης την δεκαετία του ’30.
Οι απαισιόδοξοι εγκατέλειψαν δουλειές και περιουσίες και βρέθηκαν από νωρίς στην Νέα Υόρκη. Οι αισιόδοξοι όχι… Κάτι ανάλογο σε μικρότερη κλίμακα συνέβη και με τους Έλληνες της Σμύρνης λίγα χρόνια νωρίτερα.
Ένα δολάριο το 2010 αντιστοιχούσε σε 1,53 τουρκικές λίρες. Σήμερα η αντιστοιχία έχει φτάσει 1 δολάριο προς 5,65 λίρες. Εύλογο λοιπόν αυτό που παρατηρούμε όσοι μπορούν εγκαταλείπουν τη χώρα ενώ όσοι δεν μπορούν αγκαλιάζουν ακόμη πιο σφιχτά το λαϊκίστικό ημιδικτατορικό καθεστώς του Ερντογάν που αναζητεί συνεχώς εξωτερικούς εχθρούς προκειμένου να διατηρήσει την δημοφιλία του υψηλά.
Ο Τράμπ θέλει να λύσει τις παρενέργειες που απορρέουν από την παγκοσμιοποίηση και την τεχνολογική επανάσταση κηρύσσοντας εμπορικούς πολέμους προς την Κίνα και την Ευρώπη.
Οι αναταράξεις που θα προκαλέσει όμως ένας γενικευμένος εμπορικός πόλεμος τον πιέζουν να καθυστερήσει την γενίκευση του μετά τις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές.
Ο ίδιος δεν διστάζει να προβαίνει συχνά δημόσια σε "μπούλινγκ" προς την FED υποδεικνύοντας να ασκήσει νομισματικές πολιτικές οι οποίες θα τον ευνοήσουν βραχυπρόθεσμα, αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Ήδη, από τις αρχές του 2019 οι Κεντρικές Τράπεζες (FED, ΕΚΤ κλπ.) διαγκωνίζονται να δημοσιοποιήσουν τις προθέσεις τους για μειώσεις επιτοκίων και νέα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν νέες κερδοσκοπικές κινήσεις στις αγορές οι δείκτες των οποίων καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Μια ιδιαίτερα εύστοχη εκτίμηση έκανε πρόσφατα ο στρατηγικός αναλυτής της Bank of America Merrill Lynch, Θάνος Βαμβακίδης στο δίκτυο CNBC: "Οι κεντρικές τράπεζες εμπλέκονται σήμερα σε έναν συγκαλυμμένο πόλεμο συναλλάγματος που προκαλεί στασιμότητα στις αγορές".
Κατά τον ίδιο: "Δεν μπορούν να επηρεάσουν το κόστος δανεισμού, επειδή τα επιτόκια είναι σε ιστορικά χαμηλά, οπότε ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να διευκολύνουν περαιτέρω τις νομισματικές συνθήκες είναι να εξασθενήσουν το νόμισμά τους. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, βρισκόμαστε σε έναν νομισματικό πόλεμο, αν και κανείς δεν το αναγνωρίζει"..
Οι επόμενες εκλογές στις ΗΠΑ είναι τον Νοέμβριο του 2020, μέχρι τότε ο πρόεδρος Τραμπ λογικά θα αποφύγει να προκαλέσει αναταράξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα domino effect και ένα παγκόσμιο κραχ.
Με ένα πρόεδρο όμως που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τις δικλείδες ασφαλείας του συστήματος και κάνει οικονομική και εξωτερική πολιτική μεταξύ "ύπνου και ξύπνιου" από το κρεβάτι μέσω twitter κανείς δεν πρέπει να είναι ποτέ σίγουρος για τίποτα.
Διαβάζουμε καθημερινά για την εκατέρωθεν μεθόδευση νομισματικών και εμπορικών πολέμων οι οποίες μοιάζουν με αναφλέξεις πυροκροτητών δίπλα στην μεγαλύτερη βόμβα που δημιουργήθηκε ποτέ: Το παγκόσμιο χρέος που ξεπερνά τα 230 τρισ. δολάρια και το 300% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Η επόμενη κρίση θα είναι...
η μεγαλύτερη της ζωής μου δήλωσε πρόσφατα σε μια συνέντευξη ο Jim Rogers.
Μάλλον δεν έχει άδικο…
Υ.Γ.: Αρκετοί δυσανασχετούν με τις απαισιόδοξες προβλέψεις ιδίως όταν τα χρηματιστήρια συνεχίζουν να κάνουν πάρτι. Για την περίσταση ταιριάζει η ιστορική διατύπωση που αφορούσε την άνοδο του Χίτλερ και τους εβραίους της Ευρώπης την δεκαετία του ’30.
Οι απαισιόδοξοι εγκατέλειψαν δουλειές και περιουσίες και βρέθηκαν από νωρίς στην Νέα Υόρκη. Οι αισιόδοξοι όχι… Κάτι ανάλογο σε μικρότερη κλίμακα συνέβη και με τους Έλληνες της Σμύρνης λίγα χρόνια νωρίτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου