"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΛΑΓΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: ΓΑΠ: “Υπάρχω” - Η (μαθηματική) απόδειξη του “λεφτά υπάρχουν”

Του ΜΙΚΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Απέδειξε όντως ο ΓΑΠ πως “λεφτά υπάρχουν”.

Έτσι είπε στη Βουλή, που δεν είχε το χρόνο για να αναλύσει τη (μαθηματική) απόδειξη, η οποία και του πήρε μια δεκαετία για να την ολοκληρώσει.

Όταν έλεγε λοιπόν το 2009 την αξέχαστη ατάκα, δε φανταζόταν πως θα γινόταν τόσο διάσημη.

Μια κουβέντα η απόδειξη της οποίας τον καθιστά φαβορί για το Νόμπελ Μαθηματικών.

Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα παραθέτουμε την απόδειξη:

Έστω πως δεν υπάρχουν λεφτά.

Άρα θα πρέπει να μας πει ο λαός:

-Πως επιβίωσε τόσα χρόνια στη συντριπτική του πλειοψηφία; Με αέρα;

-Γιατί παίζει μανιωδώς Τζόκερ, ιδίως όταν έχει πολλαπλά διαδοχικά τζακ-ποτ;

-Γιατί στηνόταν στις ουρές των ΑΤΜ το 2015; Είχε χρήμα και ήθελε να το βγάλει από τα μηχανάκια ή μοιράζανε ραπανάκια για την όρεξη;

-Γιατί πλημμυρίζουν οι παραλίες κάθε ΣΚ, αφού δεν έχετε σάλιο και χαλάτε την ησυχία των κανονίστας;


Αυτά και πολλά ακόμη αποτελούν τις ατράνταχτες αποδείξεις πως λεφτά υπάρχουν. Απλά τώρα ισχύει ότι και το 2009: δεν είναι δικά σας.


 

Ανήκουν στις τράπεζες, στην πλουτοκρατία, στις πολυεθνικές, στο μεγάλο κεφάλαιο.

 
Αυτό που χρειάζεστε είναι μια εκπροσώπηση κύρους, σοσιαλιστική, διεθνή και αναμάρτητη, για να γίνουν δικά σας.
 

Θεωρούμε πως...


 πλέον έχετε τη σοφία να διαλέξετε τον σωστό ηγέτη του “κοινωνισμού” ως δεύτερο πόλο και να αφήσετε πίσω σας μαθητευόμενους μάγους, ριζοσπάστες αριστερούς και λοιπές παιδικές ασθένειες των Μνημονίων, τα οποία σας τα φέραμε σε μια διαδικασία απλά (εκ)παιδευτική για να αποδείξουμε πως ό,τι κι αν λένε οι αντίπαλοι, λεφτά υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχω, σκλάβα τη ζωή σου θα ‘χω κι ας βαδίσαμε σε δρόμους χωριστούς.

Υπάρχω  μέσ’ στην τύχη σου που βρίζεις, στο μυαλό σου που ζαλίζεις, με τσιγάρο μ’ αναμνήσεις και πιοτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: