Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Το 1992 ο Πάνος Καμμένος κατέκτησε ένα τουρνουά τάβλι που διεξήχθη με τη χορηγία του «Ούζο 12». Η αναζήτηση στο δίκτυο θα σας φέρει τη σχετική φωτογραφία. Ένας ψηλός, νέος άνδρας, μόλις 27 ετών, ελαφρώς ευτραφής, με μεγάλα μυωπικά γυαλιά και πολύχρωμη γραβάτα από την πλούσια συλλογή του.Χαμογελάει προς τον φακό, κρατώντας το τρόπαιο και το αναμνηστικό δίπλωμα από το «Ούζο 12».
Σήμερα, που όλοι γνωρίζουμε τον άνδρα, αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτα δεν τον αντιπροσωπεύει περισσότερο από ένα έπαθλο στο τάβλι. Άλλωστε και η προσωπική του διαδρομή αντιστοιχεί σε μία παρτίδα τάβλι. Ανοίγει πόρτες, πλακώνεται και στο τέλος φεύγει. Όμως όσο και αν ο Καμμένος προκαλεί την αισθητική ή προσβάλλει τη λογική σας, δεν παύει να αποτελεί μία περίπτωση ανθρώπου στην οποία οφείλουμε να σταθούμε με ενδιαφέρον. Ίσως και με θαυμασμό.
Γόνος πλούσιας οικογένειας με σπουδές στη Λυών και στην Ελβετία. Δεν ξέρω αν υπάρχει ανάμεσά μας άνθρωπος που έχει ακούσει τον Καμμένο να ομιλεί τη γαλλική. Ενδεχομένως να σπούδασε σε αγγλόφωνα τμήματα. Αν, όμως, τον ακούσεις να μιλάει αγγλικά, ευλόγως απορείς για το τι έμαθε στο Πανεπιστήμιο. Μπήκε στη Βουλή πριν κλείσει τα τριάντα. Έκανε έναν πλούσιο γάμο που δεν ευτύχησε. Έκανε και δεύτερο. Η πρώτη δουλειά που έκανε στη ζωή του ήταν αυτή του υφυπουργού Ναυτιλίας. Η δεύτερη ήταν του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Εντάξει, τόσοι και τόσοι έγιναν πρωθυπουργοί χωρίς να έχουν κολλήσει ένσημο.
Όμως ο Καμμένος, ένας άνθρωπος με τον οποίο οι περισσότεροι από σας θα αποφεύγατε την κοινωνική συναναστροφή, κατάφερε κάτι μοναδικό: έφτιαξε κόμμα από το Facebook.
Ναι και ο Θεοδωράκης έκανε κόμμα από το πουθενά, αλλά είχε δίπλα του πέντε ανθρώπους και δέκα επιχειρήματα. Ο Καμμένος το πολύ να είχε κανένα ποτήρι (με νερό). Δημιούργησε δε ένα νέο είδος πολιτικού λόγου, βουτώντας στον αφρό από το σάλιο του λέξεις με οργή, ψέματα, θεωρίες συνωμοσίας. Εξέλιξε τον τρόπο με τον οποίο ένας πολιτικός λέει ψέματα. Απέδειξε πώς όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψέμα, τόσο πιο πειστικά πρέπει να λέγεται. Όλο αυτό, ως κατασκευή, δείχνει σαθρό, γελοίο και αδύναμο για να πείσει. Κοίτα όμως που έκοψε εισιτήρια. Οι ακραίοι καιροί οδηγούν σε αντίστοιχες επιλογές.
Εντάξει. Ωστόσο θέλει κάτι παραπάνω από θράσος για να βάλεις έτσι τη σανίδα σου στην κορυφή του κύματος.
Δεν ξέρω πώς λέγεται και ίσως και να μη θέλω να μάθω. Βλέποντας όμως τον Καμμένο στη Βουλή, να φέρνει τα αντισταθμιστικά των 230 εκατ ευρώ, θυμήθηκα ότι...
αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να πάρει τη χώρα υπό τον έλεγχό του.
Η υστεροφημία του θα είναι ένα ανάθεμα. Αν δεν τον απασχολεί αυτό, ο Πάνος Καμμένος θα πρέπει να φύγει χαρούμενος προς την πολιτική ανυπαρξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου