"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΚΗΦΗΝΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Σσσσς! Τα παιδιά συμφέρουν κοιμισμένα



Τι σκηνή! Τι διαβολικά έξυπνα, τι μεθοδικά, μας «παίζει», πατριώτη! 


Από όποιο κόμμα κι αν προέρχεσαι, θα ήθελα με κρύο μάτι να δεις μια σκηνή και μέσα από μια δική μου οπτική. 


Τον είδες να κάθεται ανακούρκουδα δίπλα στους start-upers στην Εκθεση Θεσσαλονίκης. Ελαμπε. Παιδί αυτός, με νέους. (Παιδί ετών 44, κατά δήλωση υπουργού του). Ωστόσο, από τόσα μυαλά που τον εντυπωσίασαν και εκείνον και μας, εκείνος, για σπρώξιμο καριέρας επέλεξε να αναδείξει μυαλά που ακολουθούν τη διαδρομή της κυρίας Νοτοπούλου, που πέρασε από το «λαγούμι» της καθαρίστριας για να αυτοματοποιηθεί σε υπουργό! 


Κοντά του, πρέπει να το παραδεχτείς, ζούμε πολλές τέτοιες παραδοξότητες


Οι start-upers «μας». Το σημείο δηλαδή της Εκθεσης που συγκεντρώνει τους περισσότερους επισκέπτες. Εντυπωσιασμένοι μπανιστιρτζίδες, μιας χαραμάδας μέλλοντος που περνάει μπροστά από τα μάτια μας και οι περισσότεροι το παρακολουθούμε αδαείς. Γονείς συνοδεύουν τα παιδιά μας και καθοδηγούν: «Ανοιξε τα μάτια σου! Δες. Νέα παιδιά και τι σκέφτονται!».  


Start upers, πες τους και άξιους των χρόνων μας. Αλλά ακόμα και σ΄αυτό, αδύνατη η κοινή γλώσσα συνεννόησης με την οπτική «Αριστερά». Μελετήστε παρακαλώ ένα κομβικό κατ’ εμέ σημείο του λόγου του Πρωθυπουργού μας, που πέρασε στο ντούκου «Αποδεικνύεται ότι οι άριστοι δεν είχαν τελικά και μεγάλο ενδιαφέρον για τα παιδιά της κοινωνικής πλειοψηφίας, καθώς από ότι φαίνεται δεν έχουν χρόνο παρά μόνο για τους κληρονόμους, όπως χαρακτήριζε ο Πιερ Μπουντιέ τους γόνους της ελίτ…..». Ο Πιερ Μπουντιέ μας μάρανε! Κολυμπάμε πια και στα βαθιά της διανόησης. (Ολα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε). Δείτε πώς μελετάει τους άριστους. Ακόμα και σε αυτό διχαστικός, παραδόπιστος, στενόμυαλος. Ούτε καν περνάει από τη σκέψη του, ότι οι άξιοι είναι ο στόχος, το όνειρο, είναι η κατεύθυνση, είναι –να το θέσω όσο πιο απλά μπορώ– το ευεργετικό, το οξυγόνο του ανθρώπου, το «Σαν κι αυτόν!». Αυτό το «Σαν» που ξεσηκώνει δυνάμεις μέσα μας, που ξετινάζει όνειρο στον άνθρωπο, που πουσάρει θέληση. Και θέλεις να γίνεις «Σαν κι αυτόν, Σαν κι αυτή!».  


Οι άριστοι δεν είναι για να έχουν ενδιαφέρον -ή όχι- για τα παιδιά της «κοινωνικής πλειοψηφίας». Δεν είναι αυτό μέλημα. Είναι για να φεύγουν μπροστά γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Είναι οι εμπνευσμένοι κάθε εποχής που τρέχουν πιο μπροστά από την εποχή τους. Οι άξιοι δεν μας χρειάζονται, εμείς χρειαζόμαστε αυτούς. Εκείνοι, ό,τι και να γίνει θα δρασκελίσουν κάθε εμπόδιο, κάθε παγίδα που τους έχουν στήσει οι «φθηνοί», οι χαμηλοί, γιατί… Δεν γίνεται αλλιώς. 


Ο Πρωθυπουργός μας έδειξε να χάρηκε, όσο τίποτα άλλο, τους start-upers. Εδειξε να τους καμάρωσε. Έδειξε να μπήκε σε σκέψεις και θα φανταζόταν κανείς ότι θα είχε την αντίδραση χιλιάδων σκέψεων και προβληματισμών, σκέψεων του μέσου ανθρώπου που δεν έχει εξουσία στα χέρια του: «Πώς να βοηθήσουμε αυτά τα μυαλά; Πώς να ανοίξουμε τον δρόμο τους; Πώς να μην γινόμαστε εμπόδιο; Πώς να τα κρατήσουμε στον τόπο μας; Ή μάλλον σωστότερα, πώς να τα επαναπατρίσουμε, γιατί επιβάλλεται και να φύγουν»… Αυτά πάνω κάτω δεν σκεφτήκατε αγαπητοί μου πατριώτες;  


Την επομένη λοιπόν, ο υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα δήλωσε κατά την επίσκεψή του σε σχολείο «Είδα κάτι ματάκια πρησμένα από το πρωινό ξύπνημα, που τα λυπήθηκα. Από την επόμενη χρονιά, το σχολείο θα ξεκινάει στις 9 για να κοιμάστε».


 Να κοιμάστε παιδάκια! Αυτή είναι η αγωνία της εξουσίας μας. Μην και ξυπνήσετε!  


Ερμε Ηράκλειτε που χώριζες τους πολίτες σε αφυπνισμένους και καθεύδοντες. Σε αφυπνισμένους και κοιμώμενους, κοιμισμένους. 


Τα παιδάκια συμφέρουν κοιμισμένα. Και οι γονείς τους το ίδιο.  


Κοιμηθείτε και...
 
 παρήγγειλαν στην πόλη τα προικιά σου, κοινωνία.  


Ο πλανήτης, πάντα θα περιμένει υπομονετικά εμάς να ξυπνήσουμε. 


Σσσσσσσς! Το μέλλον της πατρίδας μας κοιμάται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: