Ελπίζω ότι στο Διαδίκτυο δεν ισχύει η
χαριτωμένη / θεσμοποιημένη λογοκρισία που έχει εγκαθιδρύσει το ΕΣΡ, το
Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, με όλον τον χώρο των Μέσων να φοβάται
το πρόστιμο για τις πλέον επουσιώδεις «παραβάσεις της ευπρέπειας».
Γι' αυτό και στην τραυματιστική αναζήτηση, τι είναι εκείνο που μπορεί -κάπως!- να εξηγήσει τους ασύλληπτους «διαπραγματευτικούς» χειρισμούς της Κυβέρνησης στις τελευταίες φάσεις, αναζήτηση που έχει ήδη ανεβάσει στο προσκήνιο διάφορες προς σκοτεινές εκτιμήσεις (ότι πρόκειται για εξαρχής μεθοδευμένη διαδοχή κινήσεων με στόχο τη δραχμή ας πούμε), θα αντιπαραθέσουμε την άποψη ότι και εδώ επαληθεύεται η δοκιμασμένη αρχή:
Καθοδηγητική δύναμη της Ιστορίας αποτελεί η ανθρώπινη μαλακία.
(...) Το εννοώ απόλυτα και απερίφραστα!
Δεν αναφέρομαι σε ελαφρότητα. Ούτε σε εφηβική επιδερμικότητα. Ούτε σε αυτοεγκλωβισμό σε κινήσεις αδιέξοδες. Ούτε σε λάθος αντίληψη των συσχετισμών, σε αυτάρεσκη αυτοεξαπάτηση για το πώς λειτουργεί το διεθνές σύστημα. Είναι όλα αυτά, ναι! Είναι και ο Βαρουφάκης, που μπήκε στην ψυχή όλων μας.
Όμως τα τελευταία βήματα, τα τζαρτζαρίσματα και τα χτυπήματα στο πόκερ με ανεσάρα υποδηλώνουν μόνο ένα: την κυρίαρχη μαλακία.
Είναι κρίμα που είναι έτσι, όμως έτσι είναι. Και -όπως όλοι γνωρίζουμε- αυτό το στοιχείο της συλλογικής συμπεριφοράς (αφήστε κατά μέρος την ατομική) είναι αληθινά ακαταμάχητο. Δεν πολεμιέται με τίποτε, με τίποτε απολύτως:
Εκ των υστέρων βέβαια, τα πράγματα αναλύονται με όμορφες αναφορές στους συσχετισμούς, στις διαρθρωτικές αδυναμίες των συστημάτων, στο υπονομευμένο περιεχόμενο του μαύρου κουτιού/black box των διεθνών σχέσεων κατά Easton.
Όμως η αληθινή ερμηνεία είναι εκείνη της μαλακίας. Αντε, σε συνδυασμό και με το πρωτόγνωρο της γλυκειάς εξουσίας.
Ας το αποδεχθούμε χαμογελαστά. Και ας προσπαθήσουμε να επιβιώσουμε.
Γι' αυτό και στην τραυματιστική αναζήτηση, τι είναι εκείνο που μπορεί -κάπως!- να εξηγήσει τους ασύλληπτους «διαπραγματευτικούς» χειρισμούς της Κυβέρνησης στις τελευταίες φάσεις, αναζήτηση που έχει ήδη ανεβάσει στο προσκήνιο διάφορες προς σκοτεινές εκτιμήσεις (ότι πρόκειται για εξαρχής μεθοδευμένη διαδοχή κινήσεων με στόχο τη δραχμή ας πούμε), θα αντιπαραθέσουμε την άποψη ότι και εδώ επαληθεύεται η δοκιμασμένη αρχή:
Καθοδηγητική δύναμη της Ιστορίας αποτελεί η ανθρώπινη μαλακία.
(...) Το εννοώ απόλυτα και απερίφραστα!
Δεν αναφέρομαι σε ελαφρότητα. Ούτε σε εφηβική επιδερμικότητα. Ούτε σε αυτοεγκλωβισμό σε κινήσεις αδιέξοδες. Ούτε σε λάθος αντίληψη των συσχετισμών, σε αυτάρεσκη αυτοεξαπάτηση για το πώς λειτουργεί το διεθνές σύστημα. Είναι όλα αυτά, ναι! Είναι και ο Βαρουφάκης, που μπήκε στην ψυχή όλων μας.
Όμως τα τελευταία βήματα, τα τζαρτζαρίσματα και τα χτυπήματα στο πόκερ με ανεσάρα υποδηλώνουν μόνο ένα: την κυρίαρχη μαλακία.
Είναι κρίμα που είναι έτσι, όμως έτσι είναι. Και -όπως όλοι γνωρίζουμε- αυτό το στοιχείο της συλλογικής συμπεριφοράς (αφήστε κατά μέρος την ατομική) είναι αληθινά ακαταμάχητο. Δεν πολεμιέται με τίποτε, με τίποτε απολύτως:
Εκ των υστέρων βέβαια, τα πράγματα αναλύονται με όμορφες αναφορές στους συσχετισμούς, στις διαρθρωτικές αδυναμίες των συστημάτων, στο υπονομευμένο περιεχόμενο του μαύρου κουτιού/black box των διεθνών σχέσεων κατά Easton.
Όμως η αληθινή ερμηνεία είναι εκείνη της μαλακίας. Αντε, σε συνδυασμό και με το πρωτόγνωρο της γλυκειάς εξουσίας.
Ας το αποδεχθούμε χαμογελαστά. Και ας προσπαθήσουμε να επιβιώσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου