Να σημειωθεί ότι, παράλληλα με τα προγράμματα αυτά, βρίσκεται σε εξέλιξη μια τεράστια προσπάθεια για ενίσχυση και αναβάθμιση των δυνατοτήτων της Αεροπορίας Στρατού, με την προμήθεια ελικοπτέρων από τα πλεονάσματα του αμερικανικού στρατού στο ελάχιστο κόστος. Αν όμως δεν γίνουν οι απαιτούμενες κινήσεις στον προβλεπόμενο χρόνο, υπάρχει πολύ σοβαρός κίνδυνος να χαθεί η ευκαιρία και τα διαθέσιμα ελικόπτερα να κατευθυνθούν προς άλλους ενδιαφερομένους. Πρόκειται για 10 έως 15 ελικόπτερα Chinook που προορίζονται να κρατήσουν τη μεταφορική ικανότητα του στρατού στα σημερινά επίπεδα, ενώ έχει επιδειχθεί ενδιαφέρον και για μεσαία ελικόπτερα Blackhawk και μικρότερα τύπου ΟΗ-58 Warrior. Με το συνδυασμό των αυτών δύο τύπων αναμένεται να καλυφθεί το κενό που αφήνουν τα πεπαλαιωμένα Huey, που χρονολογούνται από τον Πόλεμο του Βιετνάμ.
Την ίδια στιγμή εκκρεμούν δύο συμβάσεις που αφορούν την αναβάθμιση των μαχητικών F-16 και την επανενεργοποίηση των αεροπλάνων ναυτικής συνεργασίας P-3 Orion. Και ενώ η ανάγκη για αναβάθμιση των F-16 θεωρείται επιτακτική, πολλοί στο Ναυτικό και στην Αεροπορία θεωρούν την εκ νέου ενεργοποίηση των Ρ-3 άσκοπη σπατάλη 100.000.000 ευρώ. Πρόκειται για πολύ παλιά αεροπλάνα, με τεράστιο κόστος ανά ώρα πτήσεως, που δεν θα «αποσβέσουν» ποτέ τη δαπάνη που θα γίνει πάνω τους.
Σε εκκρεμότητα παραμένει το τεράστιο πρόβλημα της ναυπηγικής βιομηχανίας, το οποίο βέβαια δεν αφορά αποκλειστικώς το υπουργείο Αμύνης. Η εμπλοκή όμως και άλλων υπουργείων (Οικονομίας και Ανάπτυξης) δεν κάνει την κατάσταση ευκολότερη. Τις επιπτώσεις όμως τις υφίσταται το Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο, έχοντας αναλάβει επί της ουσία τη διοίκηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, εξασφάλισε την ολοκλήρωση των νέων υποβρυχίων. Παραμένει όμως η εκκρεμότητα των Ναυπηγείων Ελευσίνας, που έχουν πέσει τραγικά έξω στους χρόνους παραδόσεων των πυραυλακάτων που κατασκευάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου