Κατά την πρόσφατη συνάντηση του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον
με τη βασίλισσα, σε μία από τις ελάχιστες πολιτικές συναντήσεις στη χώρα
που είναι όντως ιδιωτική, εικάζεται πως τη διαβεβαίωσε ότι θα υποβάλει
την παραίτησή του αν πραγματοποιηθεί ο χειρότερός του εφιάλτης αυτήν την
εβδομάδα.
Είναι βέβαιο ότι πολλοί θα πουν ότι ο Κάμερον δεν ήταν απλώς ο
καπετάνιος του οποίου το πλοίο έπεσε στα βράχια. Θα ισχυριστούν ότι μια
σειρά λαθών επέτρεψε στα ρεύματα να προκαλέσουν το ναυάγιο και συνεπώς
είναι ο ίδιος προσωπικά υπόλογος για την εξέλιξη. Στο κατηγορητήριο θα
γραφτεί ότι τον υποσκέλισε ο εθνικιστής πρωθυπουργός Αλεξ Σαλμοντ.
Αντιμέτωπος με την προοπτική ότι ο Σάλμοντ θα κερδίσει την πλειοψηφία στο σκωτσέζικο Κοινοβούλιο το 2011, ο Κάμερον αισθάνθηκε ότι θα έπρεπε να σεβαστεί το αποτέλεσμα και να δώσει στους Σκωτσέζους την ευκαιρία να ψηφίσουν για το μέλλον τους. Ευθύνεται για την ημερομηνία του δημοψηφίσματος και τους όρους: την έλλειψη ορίου συμμετοχής, το δικαίωμα ψήφου στους 16χρονους και τον αποκλεισμό των Σκωτσέζων που ζουν στο εξωτερικό.
Το μεγαλύτερο σφάλμα του ήταν το ρίσκο που ανέλαβε με τη συμφωνία του Εδιμβούργου το 2012, όταν απέρριψε οποιαδήποτε προσπάθεια να συμπεριληφθεί η εκχώρηση μεγαλύτερων εξουσιών ως εναλλακτική στο ψηφοδέλτιο. Δεσμεύτηκε έτσι προεκλογικά να μη συζητήσει ενδεχόμενη συνταγματική αλλαγή, επειδή αυτή απλώς θα συσκότιζε το ζήτημα της απόσχισης. Το δίλημμα ήταν «όλα ή τίποτα».
Μόλις έθεσε τους όρους της προεκλογικής αντιπαράθεσης, ο Κάμερον άφησε ελεύθερο το πεδίο στην εκστρατεία του «Καλύτερα μαζί», αρνούμενος να συζητήσει απευθείας με τον Σάλμοντ. Αν και δεν ευθύνεται γι’ αυτό ο Κάμερον, το Συντηρητικό Κόμμα έχει απολέσει από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 τα ερείσματά του στη Σκωτία, κυρίως εξαιτίας της χαμηλής δημοτικότητας της λαίδης Θάτσερ. Πράγματι, ως ηγέτης της αντιπολίτευσης το 2006 ζήτησε συγγνώμη από τη Σκωτία επειδή το κόμμα του διέπραξε σειρά ατοπημάτων στη χώρα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών ’70 και ’80, εκ των οποίων το χειρότερο ήταν ο κεφαλικός φόρος. Αν και σε γενικές γραμμές παρέμεινε ανέγγιχτος, δέχθηκε επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τον προκάτοχό του Γκόρντον Μπράουν ότι οι χώρες είναι δυνατόν να χαθούν κατά λάθος.
Σε ομιλία του στις 9 Ιουνίου ο Μπράουν είχε πει:
Αντιμέτωπος με την προοπτική ότι ο Σάλμοντ θα κερδίσει την πλειοψηφία στο σκωτσέζικο Κοινοβούλιο το 2011, ο Κάμερον αισθάνθηκε ότι θα έπρεπε να σεβαστεί το αποτέλεσμα και να δώσει στους Σκωτσέζους την ευκαιρία να ψηφίσουν για το μέλλον τους. Ευθύνεται για την ημερομηνία του δημοψηφίσματος και τους όρους: την έλλειψη ορίου συμμετοχής, το δικαίωμα ψήφου στους 16χρονους και τον αποκλεισμό των Σκωτσέζων που ζουν στο εξωτερικό.
Το μεγαλύτερο σφάλμα του ήταν το ρίσκο που ανέλαβε με τη συμφωνία του Εδιμβούργου το 2012, όταν απέρριψε οποιαδήποτε προσπάθεια να συμπεριληφθεί η εκχώρηση μεγαλύτερων εξουσιών ως εναλλακτική στο ψηφοδέλτιο. Δεσμεύτηκε έτσι προεκλογικά να μη συζητήσει ενδεχόμενη συνταγματική αλλαγή, επειδή αυτή απλώς θα συσκότιζε το ζήτημα της απόσχισης. Το δίλημμα ήταν «όλα ή τίποτα».
Μόλις έθεσε τους όρους της προεκλογικής αντιπαράθεσης, ο Κάμερον άφησε ελεύθερο το πεδίο στην εκστρατεία του «Καλύτερα μαζί», αρνούμενος να συζητήσει απευθείας με τον Σάλμοντ. Αν και δεν ευθύνεται γι’ αυτό ο Κάμερον, το Συντηρητικό Κόμμα έχει απολέσει από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 τα ερείσματά του στη Σκωτία, κυρίως εξαιτίας της χαμηλής δημοτικότητας της λαίδης Θάτσερ. Πράγματι, ως ηγέτης της αντιπολίτευσης το 2006 ζήτησε συγγνώμη από τη Σκωτία επειδή το κόμμα του διέπραξε σειρά ατοπημάτων στη χώρα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών ’70 και ’80, εκ των οποίων το χειρότερο ήταν ο κεφαλικός φόρος. Αν και σε γενικές γραμμές παρέμεινε ανέγγιχτος, δέχθηκε επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τον προκάτοχό του Γκόρντον Μπράουν ότι οι χώρες είναι δυνατόν να χαθούν κατά λάθος.
Σε ομιλία του στις 9 Ιουνίου ο Μπράουν είχε πει:
Κρατώντας όμως την απορρύθμιση εκτός ψηφοδελτίου, τα σκωτσέζικα κόμματα
ξεπέρασαν τον Κάμερον στις αρχές του χρόνου, προσφέροντας περαιτέρω
πακέτα ενίσχυσης των εξουσιών εκτός από τον νόμο του 2012 για τη Σκωτία.
Ολα αυτά θα αφήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο βυθισμένο σε ένα συνταγματικό χάος, εγείροντας ερωτήματα γιατί οι υπόλοιπες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου δεν συμμετέχουν στη συζήτηση περί των ενισχυμένων εξουσιών προς τη Σκωτία. Είναι ένα θέμα το οποίο ήδη προκαλεί πολιτικές αντιδράσεις στις τάξεις των Αγγλων Συντηρητικών βουλευτών, καθώς παρακολουθούν το εύρος του χάους. Ο Κάμερον μπορεί να πει ότι δεν ευθύνεται για την εκστρατεία του στρατοπέδου «Καλύτερα μαζί» και πως το αληθινό πρόβλημα ήταν οι ψήφοι των Εργατικών, που διέρρευσαν προς αυτό του «ναι». Με αυτήν τη λογική, αν παραιτηθεί ο Κάμερον, θα πρέπει και ο ηγέτης των Εργατικών, Εντ Μίλιμπαντ, να εξετάσει τη θέση του.
Ωστόσο η επιτροπή των βαρώνων του Συντηρητικού Κόμματος, που δεν απαρτίζεται από στελέχη φίλα προσκείμενα στον Κάμερον, έχει αρχίσει να κάνει διερευνητικές συζητήσεις για τον τρόπο που θα αντιδράσει σε περίπτωση που επικρατήσει το «ναι». Σε αυτήν τη φάση το έργο τους είναι μόνο διαδικαστικό, αλλά ο Κάμερον θα γνωρίζει ότι το μέλλον του δεν βρίσκεται αποκλειστικά στα δικά του χέρια.
Ολα αυτά θα αφήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο βυθισμένο σε ένα συνταγματικό χάος, εγείροντας ερωτήματα γιατί οι υπόλοιπες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου δεν συμμετέχουν στη συζήτηση περί των ενισχυμένων εξουσιών προς τη Σκωτία. Είναι ένα θέμα το οποίο ήδη προκαλεί πολιτικές αντιδράσεις στις τάξεις των Αγγλων Συντηρητικών βουλευτών, καθώς παρακολουθούν το εύρος του χάους. Ο Κάμερον μπορεί να πει ότι δεν ευθύνεται για την εκστρατεία του στρατοπέδου «Καλύτερα μαζί» και πως το αληθινό πρόβλημα ήταν οι ψήφοι των Εργατικών, που διέρρευσαν προς αυτό του «ναι». Με αυτήν τη λογική, αν παραιτηθεί ο Κάμερον, θα πρέπει και ο ηγέτης των Εργατικών, Εντ Μίλιμπαντ, να εξετάσει τη θέση του.
Ωστόσο η επιτροπή των βαρώνων του Συντηρητικού Κόμματος, που δεν απαρτίζεται από στελέχη φίλα προσκείμενα στον Κάμερον, έχει αρχίσει να κάνει διερευνητικές συζητήσεις για τον τρόπο που θα αντιδράσει σε περίπτωση που επικρατήσει το «ναι». Σε αυτήν τη φάση το έργο τους είναι μόνο διαδικαστικό, αλλά ο Κάμερον θα γνωρίζει ότι το μέλλον του δεν βρίσκεται αποκλειστικά στα δικά του χέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου