Η Πόπη Τσαπανίδου είναι καταξιωμένη δημοσιογράφος, με εμπειρία και αξιοπρέπεια χαρακτηριστική (και ομορφιά). Έξυπνη, ευέλικτη, ευγενής, ενημερωμένη... το καλό παιδί της τηλεοπτικής -κυρίως- δημοσιογραφίας. Και επιπλέον -για μένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο- όχι ξέκωλο.
Θα έπρεπε λοιπόν λόγω μπειρίας και «αέρα», να γίνεται killer με αυθάδεις, επιθετικούς ή εριστικούς καλεσμένους. Εννοώ να μην επιτρέπει σε καμία περίπτωση ούτε να την προσβάλλουν, ούτε και να τη φέρνουν σε δύσκολη θέση. Περίμενα να τους βάζει με δυο λόγια στη θέση τους. Ορθά-κοφτά. Απλά και σταράτα.
Αναφέρομαι βέβαια στον Καμμένο που της έσουρε διάφορα και η Πόπη Τσαπανίδου, αντί να του απαντήσει «θα πρέπει να ανακαλέσετε, αν πραγματικά θέλετε να βρίσκεστε σε τούτην την εκπομπή», του είπε εκνευρισμένη «θα έπρεπε να σας πετάξω έξω!». Όχι, καλή μου. Σε «καμένους» δεν απαντάς έτσι. Δεν τους δίνεις τη χαρά να σου βγάλουν το μικρόφωνο και να φύγουν τάχα μου θιγμένοι και προσβεβλημένοι από το πλατό του καναλιού σου. Τέτοια άτομα θέλουν άλλη μεταχείριση. Τούτοι οι τύποι κουβαλούν στο βλέμμα τους το θράσος και την ανασφάλεια του αζύμωτου, του άψητου στη ζωή. Περιφέρονται στα κανάλια και στη Βουλή και δεν έχουν δουλέψει ποτέ μεθοδικά, με στρατηγική και πρόγραμμα.
Θυμάμαι, επίσης, και εκείνη την περιβόητη συνέντευξη με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο. Η Πόπη, ευγενικό και συναισθηματικό παιδί, τον άφησε να την προσβάλλει απανωτά, την «χαστούκιζε» και εκείνη γυρνούσε και το άλλο μάγουλο. Θύμωσα μαζί της που άφησε τον εαυτό της στο έλεος του Χριστιανόπουλου. Ο σεβασμός και η ευγένειά της την έκαναν να χαμογελά βουρκωμένα.
Λάθος, Πόπη μου. Με όλον τον θαυμασμό μου για σένα, επίτρεψέ μου να σου πω τούτο:
Κάποιες στιγμές προέχει η αυτοπροστασία μας. Δεν είναι όλοι σε θέση να αντιληφθούν την ευγένεια ως αρετή. Την αντιλαμβάνονται ως ελάττωμα. Ούτε σου αξίζει να θυμώνεις. Στον λάκκο που ο άλλος σού ανοίγει, παραμερίζεις για να πέσει ο ίδιος μέσα. Δεν είναι εύκολο, αλλά σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο για σένα. Έστω και αν ο άνθρωπος που θα αυτοπαγιδευτεί, είναι ο πολυαγαπημένος μου Ντίνος Χριστιανόπουλος πόσο μάλλον κάποιος «καμένος».
Λάθος, Πόπη μου. Με όλον τον θαυμασμό μου για σένα, επίτρεψέ μου να σου πω τούτο:
Κάποιες στιγμές προέχει η αυτοπροστασία μας. Δεν είναι όλοι σε θέση να αντιληφθούν την ευγένεια ως αρετή. Την αντιλαμβάνονται ως ελάττωμα. Ούτε σου αξίζει να θυμώνεις. Στον λάκκο που ο άλλος σού ανοίγει, παραμερίζεις για να πέσει ο ίδιος μέσα. Δεν είναι εύκολο, αλλά σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο για σένα. Έστω και αν ο άνθρωπος που θα αυτοπαγιδευτεί, είναι ο πολυαγαπημένος μου Ντίνος Χριστιανόπουλος πόσο μάλλον κάποιος «καμένος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου