"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα «θηρία» και ο Ελλην υπουργός Αμυνας


Ο πρόσφατος (16.9) δωδεκαπλός φόνος στο ναύσταθμο της Ουάσιγκτον, στην καρδιά του αμερικανικού κράτους, δείχνει ότι ο Ομπάμα έχει χάσει, μεταξύ όλων των άλλων, και το παιχνίδι ως προς τον έλεγχο των όπλων, προς δόξαν των φανατικών και μισαλλόδοξων, είδος εν αφθονία στις ΗΠΑ.
   
Ομως ο συγκεκριμένος ναύσταθμος (Navy Yard) έχει συνδεθεί άρρηκτα και με στιγμές ελληνικής εθνικής και πολιτισμικής έξαρσης. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.

Το 1943 οι Αμερικανοί είχαν ναυπηγήσει τέσσερα αντιτορπιλικά, που, αφού έβγαλαν πέρα τον πόλεμο, συνέχισαν στην Κορέα και μετά τα κληρονόμησε η Ελλάδα στο πλαίσιο της αμερικανικής βοήθειας. Ονομάστηκαν «Λέων», «Πάνθηρ», «Αετός» και «Ιέραξ» και μονολεκτικά «τα θηρία», όχι μόνο λόγω των ονομασιών, αλλά και επειδή έβγαζαν πυκνό καπνό, θυμίζοντας το ομώνυμο τραινάκι της Κηφισιάς και του Λαυρίου.

Τον «Λέοντα» τον ακολουθούσε η φήμη ότι ήταν το «Eldridge», το πλοίο που είχε χρησιμοποιηθεί στο διαβόητο «Πείραμα της Φιλαδέλφειας». Τότε υποτίθεται ότι οι επιστήμονες είχαν, χάρη σε ένα ισχυρότατο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, δημιουργήσει μια τρύπα στο χρόνο (κατ' άλλους, στο νερό) και το πλοίο ολόκληρο είχε εξαφανιστεί από τα μάτια τους, ακόμη και από τα ραντάρ. Επί χρόνια λοιπόν αργότερα, στο Αιγαίο πλέον, διαδιδόταν ότι στο κατάστρωμα και στα ενδότερα του πλοίου συνέβαιναν διάφορα μεταφυσικά και παραψυχολογικά φαινόμενα. Πάντως, το διακριτικό στο πηλήκιο των ναυτών, «Π.Ν. ΛΕΩΝ», δεν ήθελε πολύ η σατανική πένα του Μποστ να μετατρέψει σε «ΠΕΙΝΑΛΕΩΝ».

Τα τέσσερα σαράβαλα, αφού έκαναν άπειρες ρουτινιάρικες περιπολίες, κατέληξαν είτε να βυθιστούν ως στόχοι για βολές του Ναυτικού («Ιέραξ», «Πάνθηρ»), είτε να πάνε για παλιοσίδερα (ο «Λέων», κατά μια φήμη μάλιστα, σε τούρκικο διαλυτήριο). 

Απέμεινε ο «Αετός», που τον επιστρέψαμε στους Αμερικανούς και περί το 1992 κάποιοι τον είδαν στη βάση της Σούδας και αργότερα κάποιοι άλλοι στο ναύσταθμο της Ουάσιγκτον.

Στην Ουάσιγκτον λοιπόν έφτασε αργότερα για επίσημη επίσκεψη Ελληνας υπουργός Αμυνας. Ο συγκεκριμένος είχε το χαρακτηριστικό ότι, όταν ήταν έτοιμος να εκστομίσει κάτι βαθυστόχαστο, σήκωνε ψηλά το κεφάλι, τέντωνε το λαιμό και εξετόξευε τη μεγαλύτερη κοινοτοπία. Για όσους έβλεπαν «Μάπετ σόου», θύμιζε ακριβώς μια από τις δεύτερες φιγούρες, τον Σαμ τον Αμερικάνικο Αετό.

Πήγαν λοιπόν οι Αμερικανοί καραβανάδες για ξενάγηση τον τρισχιλιετή Ελληνα στο ναύσταθμο του ποταμού Πότομακ. Κάποια στιγμή αυτός διακρίνει την επιγραφή «Αετός» και τινάζεται. Ενθουσιασμένος λέει στους Αμερικανούς ότι πρέπει να μας ξαναδώσουν πίσω το πλοίο, γιατί έχει συνδεθεί με την πολιτιστική μας κληρονομιά, αφού σ' αυτό έχει γυριστεί μια πολύ σημαντική ελληνική ταινία.

Οι παρατρεχάμενοι άρχισαν να κοιτάνε αλλού και να σφυρίζουν αδιάφορα, γιατί η ταινία ήταν βεβαίως «Η Αλίκη στο Ναυτικό»

Η ιστορία κυκλοφορεί επί χρόνια, χωρίς να είναι πλέον δυνατόν να διασταυρωθεί. Είναι όμως τόσο χαρακτηριστική για το επίπεδο των ανθρώπων που κυβερνούσαν, μάλλον που λυμαίνονταν την Ελλάδα επί δεκαετίες, ώστε μοιάζει απόλυτα πιστευτή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: