ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα παιδία - νομοθετικώς - παίζει.

Toυ Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Ομοβροντία ειδήσεων κακών: η Εστία, η WallStreetJournal, αλλά και η DieWelt, οι IrishTimes και ο Economist προβλέπουν αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους. Εντεύθεν και ενίσχυση Σύριζα.

Στον αντίποδα, η κυβέρνηση επισπεύδει ψήφιση νέου φορολογικού νόμου. Αλλ'αυτός δεν σώζει. Πνίγει. Δεν διευρύνει την παραγωγική βάση. Επιταχύνει την εκροή κεφαλαίων. Αυξάνει τους φόρους.

Η εξίσωση "αντικειμενικών" αξιών ακινήτων προς αγοραίες αναβάλλεται για το 2016. Μέχρι τότε η φορολογία δυνάμει "αντικειμενικών", άρα, εξωπραγματικών αξιών, δημεύει απροκάλυπτα την ιδιοκτησία. Τον ιδιοκτήτη που αδυνατεί να πληρώσει οδηγεί σιδηροδέσμιο σε ποινική προσωποκράτηση. Προσβάλλεται, λοιπόν, βάναυσα ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Εκεί η περιουσία προστατεύεται. Η προσωπικότητα του πολίτη είναι απαραβίαστη. Ουδείς οδηγείται στην φυλακή διότι αδυνατεί να καταβάλει.

Διευκολύνεται ιδιαιτέρως ο Σύριζα. Αποτελεί αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι, άρα, κατά το πολίτευμα κυβέρνηση εν αναμονή. Αν έλθει, τελικώς, στην εξουσία, θα έχει απλή την εξήγηση σε κάθε ενδοευρωπαϊκή στραβοτιμονιά. Θα πει, δηλαδή, ότι η Ελλάς (οικονομικά ασυνεπής και πολιτισμικά απροσάρμοστη) ήταν ήδη, από της συγκυβέρνησης,ουσιαστικά, εκτός Ευρώπης (!!!).

Διαβάζουμε στο άρθ. 2 του υπό ψήφιση νόμου ότι υπόκειται σ' αυτόν …«… κάθε μόρφωμα εταιρικής ή μη οργάνωσης ανεξαρτήτως νομικής προσωπικότητας και κερδοσκοπικού ή μη χαρακτήρα που δεν είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όπως ιδίως συνεταιρισμός, οργανισμός, υπεράκτια ή εξωχώρια εταιρεία, κάθε μορφής εταιρεία ιδιωτικών επενδύσεων, κάθε μορφής καταπίστευμα ή εμπίστευμα ή οποιοδήποτε μόρφωμα παρόμοιας φύσης, κάθε μορφής ίδρυμα ή οποιοδήποτε μόρφωμα παρόμοιας φύσης, κάθε μορφή προσωπικής επιχείρησης ή οποιαδήποτε οντότητα προσωπικού χαρακτήρα, κάθε μορφής κοινή επιχείρηση, κάθε μορφή εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίου ή περιουσίας ή διαθήκης ή κληρονομίας ή κληροδοσίας ή δωρεάς, κάθε φύσης κοινοπραξία, κάθε μορφής εταιρεία αστικού δικαίου, συμμετοχικές ή αφανείς εταιρείες, κοινωνίες αστικού δικαίου ...»…

Επομένως όλες αυτές οι κατασκευές τίθενται υπό ελληνικό φόρο (και) πάντως σ' εκείνον επί του εισοδήματος. Δηλαδή σε φόρο ύψους 45%, επί διανεμητέων κερδών, μετ' έλεγχο δε τουλάχιστον σε 55%. Αλλ' αλλού στην Ευρώπη τέτοιεςδραστηριότητες είναι αφορολόγητες. Διαβάζουμε, φερ' ειπείν, στο ΦΕΚ Λουξεμβούργου 14.5.07 (κατά μετάφραση) ότι: "ΗS.P.F. (εταιρεία οικογενειακών συμμετοχών) εξαιρείται του φόρου επί του εισοδήματος και της περιουσίας". Ανάλογες ρυθμίσεις ισχύουν σ' όλη την Ε.Ο.Χ. (Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος) μάλιστα και σεΗν. Βασίλειο,Monaco, Ελβετία και αλλού. Η ρύθμιση επομένως  δεν φέρνει κεφάλαια. Τα απωθεί εσπευσμένως (!!!).

Επιτυχώς στην Ελλάδα έχουν δραστηριοποιηθεί τέτοιες εξωχώριες κατασκευές. Πρόκειται για εκείνες του α.ν. 89/67 (ως ισχύει). Δημοφιλείς είναι, ιδίως, στην ναυτιλία. Το δημοφιλές συγκεντρώνεται στην αφορολόγητη εδώ εγκατάσταση εταιρειών που φροντίζουν υπερπόντια συμφέροντα. Η αδιάστικτη συμπερίληψη στις νέες ρυθμίσεις και "εξωχωρίων εταιρειών κάθε μορφής", πνίγει τακτική πηγή χρηματοδότησής μας με χρήμα φρέσκο. Με χρήμα ελεύθερο, δηλαδή, επιτοκικών επιβαρύνσεων.

Θυμίζεται: ο επιπόλαιος ΄Ελλην νομοθέτης κατάργησε και άλλοτε, προσφάτως, τις απαλλαγές των, εδώ, εξωχωρίων εταιρειών. Αυτό έγινε δια του ν. 3842/23.4.10. Πριν όμως εφαρμοσθεί η κατάργηση, εξαλείφθηκε η καταργητική διάταξη αναδρομικώς (!!!) δια τηςυποπερίπτωσης ξξ της § 12 άρθρ. 21 ν. 3943/2011.

Τα παιδία - νομοθετικώς - παίζει. Αλλά παίζει με την μοίρα του ελληνικού λαού. Αυτόν οι κατά καιρούς "αρπακολατζίδικες" εμπνεύσεις των εκάστοτε σωτήρων οδηγούν σε εξαθλίωση.

Η δυσμενής πορεία πυκνώνει παράπονα ότι οι συνταγέςτης τρόικα περιέχουν λάθη. Παραγνωρίζεται έτσι το κρίσιμο. Ότι η βαρύτατη οικονομική μας νόσος προϋπήρξε της τρόικα. Είναι δημιούργημα δικό μας. Ανάγεται - κατ' εξοχήν - στην κακίστης μνήμης "αλλαγή". Κυρίως παραγνωρίζεται ότι εάν συμβεί οιαδήποτε θεραπεία ν' αποτύχει, αλλάζει, τότε, ο γιατρός. Εκείνο που αποκλείεται είναι να εκδίδει, αποσπασματικά, συνταγέςο υπαίτιος της νόσου ασθενής (!!!).

Επί τέλους: τοπελατειακό πολιτικό σύστημα υπερπληθώρισε τον τομέα των υπηρεσιών. Το 80,02% του ετησίου προϊόντος είναι υπηρεσίες. Άρα έχουμε εκτεταμένο έλλειμμα παραγωγής. Θέλουμε να ζούμε τσάμπα. Χωρίς να παράγουμε. Εκεί είναι η ουσία της κακοδαιμονίας. Είναι ανεπίτρεπτο η τρόικανα μας χρεώνει με κόστος εισαγωγής πατάτας από το πλούσιο Βέλγιο. Αυτό δε διότι οι δικοί μας πτωχοί (;) άνεργοι απέχουν της γεωργικής παραγωγής (!!!).

Εάν το παραγωγικό μας έλλειμμα - αμέσως - δεν καλυφθεί, μας περιμένει καταστροφή.